تئوری‌های توطئه ۱۱ سپتامبر

تئوری‌های توطئهٔ ۱۱ سپتامبر دلایلی‌اند که ادعا می‌کنند حملات ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱ یا عمداً اجازه داده شدند یا این‌که یک عملیات فالس فلگ اجراشده با عناصر نفوذی در دولت ایالات متحده بوده‌است.[1]

فروپاشی دو برج مرکز تجارت جهانی و دبلیوتی‌سی۷ (در این تصویر، ساختمان قهوه‌ای در سمت چپ برج‌ها) در کانون توجهات تئوری‌های توطئهٔ حادثهٔ ۱۱ سپتامبر است.

اصطلاح تئوری توطئه

اعضای جنبش حقیقت ۱۱ سپتامبر از به کارگیری انحصاری اصطلاح «تئوری توطئه» از طرف رسانه‌های اصلی برای توصیف مواضع‌شان انتقاد کرده‌اند. دیوید ری گریفین می‌نویسد که رسانه‌های اصلی طوری وانمود می‌کنند که انگار توضیح رسمی و دولتی ۱۱ سپتامبر خودش یک تئوری توطئه نیست چرا که آن هم دال بر یک توطئه از طرف اسامه بن لادن و تیمش علیه ایالات متحده است. آنچه مهم است این است که کدام تئوری توطئه مبتنی بر مدارک مطلوب و استدلال‌های منطقی است. اما استفاده توهین‌آمیز از این توصیف فقط برای نظریات غیردولتی باعث می‌شود افراد بتوانند بدون بررسی مدارک پشتیبان توضیحات غیررسمی آن‌ها را تمسخر و رد کنند.[2]

اقبال عمومی

یک نظرخواهی انجام‌شده در سال ۲۰۰۶ توسط اسکریپس هاوارد و دانشگاه اوهایو نشان می‌دهد که «بیش از یک‌سوم جامعهٔ آمریکا مظنونند که مقامات رسمی دولت فدرال به تروریست‌های ۹/۱۱ کمک کرده‌اند یا این‌که برای متوقف‌کردن‌شان به اقدامی دست نزده‌اند تا این‌که آمریکا بتواند برای جنگ در خاورمیانه عازم شود.»[3]

تئوری‌های مشهور

قابل‌توجه‌ترین نظریه، بیان می‌کند که فروپاشی مرکز تجارت جهانی و مرکز تجارت جهانی ۷ نتیجهٔ تخریب کنترل‌شده بودند تا این‌که نتیجهٔ تضعیف سازه‌ای حاصل از آتش‌سوزی باشد.[4][5] یک اعتقاد دیگر این است که پنتاگون توسط یک موشک پرتاب‌شده به وسیلهٔ عناصری در دولت ایالات متحده مورد حمله قرار گرفت[6] یا این‌که هواپیمای یک خط تجاری اجازهٔ این عمل را از طریق توقف کاری مؤثر نظامیان آمریکا پیدا کرد[7][8] اهداف منسوب به توطئه‌گران در این تئوری‌های توطئه شامل تهاجم به افغانستان و عراق، منافع ژئواستراتژیک در خاورمیانه از جمله نقشه‌های خطوط لوله آغازشده در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ توسط آنوکل و سایر شرکت‌های نفتی است.[9]

مناظرات

گزارش‌ها و مقالات منتشرشده توسط مؤسسه ملی استاندارد و فناوری (ان‌آی‌اس‌تی)، پاپیولر مکنیکس و رسانه‌های عمده تئوری‌های توطئهٔ ۹/۱۱ را رد کرده‌اند.[10][11] سازمان‌های مهندسی عمران پذیرفته‌اند که اثرات برخورد هواپیمای جت در سرعت بالا همراه با آتش حاصل از آن، نه تخریب کنترل‌شده، منجر به فروپاشی برج‌های دوقلو شده‌اند.[12] اما ان‌آی‌اس‌تی بیان کرده‌است که هیچ آزمایشی را روی هیچ گونه‌ای از باقی‌مانده‌های مواد منفجرهٔ موجود در خرابه‌ها انجام نداده‌است.[13] همچنین منتقدین به روش‌شناسی و مفروضات گزارش‌های ان.آی.اس.تی و پاپیولر مکنیکس ایراد گرفته‌اند و نتایج گزارش را رد می‌کنند.[14]

منابع
  1. «Hypotheses: Principal Alternative Theories of the Attack». دریافت‌شده در اوت ۲۸, ۲۰۰۹.
  2. Ray Griffin, David. The New Pearl Harbor: Disturbing Questions About the Bush Administration and 9/11. p. ۲۴-۲۵.
  3. Thomas Hargrove (اوت ۱, ۲۰۰۶). «Third of Americans suspect 9-11 government conspiracy». ScrippsNews. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۰.
  4. «Why Indeed Did the WTC Buildings Collapse?». www.physics911.net. دریافت‌شده در اوت ۲۸, ۲۰۰۹.
  5. «Retrieved February 27, 2008». Ae911truth.org. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ژوئیه ۲۰, ۲۰۰۹.
  6. "Did a Plane Hit the Pentagon?". Bureau of International Information Programs, وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا. April 19, 2009. Archived from the original on 13 May 2009. Retrieved September 6, 2009.
  7. Griffin، David Ray, Ph.D. (دسامبر ۴, ۲۰۰۵). «Flights 11, 175, 77, and 93: The 9/11 Commission's Incredible Tales». 911Truth.org. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در اکتبر ۲۸, ۲۰۰۹.
  8. «The Military Drills on 9-11: "Bizarre Coincidence" or Something Else?» (PDF). دریافت‌شده در اوت ۲۸, ۲۰۰۹.
  9. Knight, Peter (Spring 2008). "Outrageous Conspiracy Theories: Popular and Official Responses to 9/11 in Germany and the United States". New German Critique. 35 (103): 165–193. Retrieved 12 Sep 2017.
  10. «NIST NCSTAR 1: Federal Building and Fire Safety Investigation of the World Trade Center Disaster». ان‌آی‌اس‌تی. ۲۰۰۵. صص. ۱۴۶. دریافت‌شده در ژوئیه ۷, ۲۰۰۹. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)
  11. «Final Report on the Collapse of World Trade Center Building 7» (PDF). ان‌آی‌اس‌تی. ۲۰۰۸. صص. ۲۲–۴. بایگانی‌شده از اصلی (پی‌دی‌اف) در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در سپتامبر ۲۹, ۲۰۰۸. از پارامتر ناشناخته |ماه= صرف‌نظر شد (کمک)
  12. Bazant, Zdenek P. and Mathieu Verdure. "Mechanics of Progressive Collapse: Learning from World Trade Center and Building Demolitions" in Journal of Engineering Mechanics ASCE, Volume 133, Issue 3, pp. 308–319 (March 2007). Bazant and Verdure write, "As generally accepted by the community of specialists in structural mechanics and Structural engineering (though not by a few outsiders claiming a conspiracy with planted explosives), the failure scenario was as follows...." (continues with a four-part scenario of progressive structural failure).
  13. «NIST's Investigation of the Sept. 11 World Trade Center Disaster». NIST. August, 2006. دریافت‌شده در June 13, 2010. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  14. «#5 of 6: NIST's WTC 7 Reports: Filled with Fantasy, Fiction, and Fraud». www0.ae911truth.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۱۹.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تئوری‌های توطئه ۱۱ سپتامبر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.