منابع (روزنامه‌نگاری)
منابع روزنامه‌نگاری، شخص، انتشارات یا سندی است که اطلاعاتِ به‌موقع را ارائه می‌دهد. در خارج از بحث روزنامه‌نگاری، منابع گاهی با عنوان منابع جدید شناخته می‌شوند. نمونه‌هایی از منابع شامل موارد رسمی، انتشارات یا رسانه‌ها، منابع رسمی در دولت یا تجارت، سازمان‌ها یا موسسات، مدرک‌های جرم، تصادف‌ها یا سایر اتفاقات و مردم تحت تأثیر این اخبار یا موضوعات است.
| روزنامه‌نگاری |
|---|
 |
|
| محدوده‌ها |
| دسته‌بندی |
|
| تأثیر اجتماعی |
| رسانه خبری |
| وظایف |
|
|
براساس پژوهش Shoemaker , McQuail فاکتورهای زیادی هستند که منابع را واجد شرایط پذیرش توسط روزنامه نگاران تحقیقی می‌کنند. از گزارشگران انتظار می‌رود که منابع را توسعه و ترویج دهند به خصوص اگر یک موضوع خاص را پوشش می‌دهند. این گزارشگران هم‌چنین باید نسبت به نزدیک شدن زیاد به منابع شان آگاه باشند. گزارشگران معمولاً و نه همیشه، با تجربهٔ کمتر انحراف بیشتری از منابع پیدا می‌کنند. به عنوان مثال گاهی یک فرد می‌گوید که تمایلی به صحبت کردن ندارد و بعد اقدام به صحبت کردن می‌کند. اگر این فرد یک نقش عمومی نداشته باشد، گزارشگران علاقهٔ کمتری به استفاده از اطلاعات او دارند. روزنامه نگاران باید بدون بدگمانی کمی هم شک داشته باشند مثل اینکه بگوییم «اگر مادرت بگوید تو را دوست دارد حتماً او را امتحان کن.» این یک قانون نانوشته است که به طور خاص موقع گزارش یک بحث و جدال، گزارشگران باید از چند منبع استفاده کنند.[1]
منابع
- "Q&A: Blur Author Tom Rosenstiel". cjr.org. Retrieved 2015-10-02.