مهدی مفتاح

مهدی مفتاح (زادهٔ ۱۲۸۸ در تهران - درگذشتهٔ ۲۴ بهمن ۱۳۷۵ در تهران) موسیقی‌دان، رهبر ارکستر، پژوهشگر، رئیس هنرستان عالی موسیقی ملی و نوازندهٔ اهل ایران بود.

مهدی مفتاح
زاده۱۲۸۸ خورشیدی
درگذشته۲۴ بهمن ۱۳۷۷
تهران
ژانرموسیقی کلاسیک ایرانی
پیشهموسیقی‌دان
نوازنده
نقاش
پژوهشگر
ساز(ها)نی، ویولن، قره نی و قانون
همکاری‌های مرتبطریاست هنرستان عالی موسیقی ملی
استاد(ها)ابوالحسن صبا
شاگرد(ان)سیمین آقا رضی
ملیحه سعیدی

زندگی هنری

مهدی مفتاح در سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد. او پدرش «محمدخان مفتاح‌الملک» را در ۵ سالگی از دست داد و تحت سرپرستی برادران بزرگ خود درآمد. برادر بزرگِ او «علی مفتاح» با نواختن ساز «تار» و «ویلن» آشنایی داشت. به همین سبب وی از کودکی به موسیقی گرایش داشت و با تهیهٔ یک «نی‌لبک» شروع به نواختن کرد. پس از ۲ سال نواختنِ «نی» را آغاز نمود و پس از آن به نواختنِ «قره‌نی» روی آورد. او نوازندگیِ این سازها را به‌صورت خودآموخته و بدون استاد آموخت. در ادامه به نواختن «ویلن» پرداخت و به کلاس‌های «ابوالحسن صبا» راه یافت. او تحصیلات خود را تا پایهٔ دهُم در مدرسهٔ آمریکایی طی نمود.

او علاوه بر موسیقی به شعر و نقاشی نیز علاقه داشت. «نیما یوشیج» پسر عمهٔ وی بود که توسط او به «رسام ارژنگی» معرفی شد و ۱ سال نزد وی نقاشی را فراگرفت. پس از آن به «مدرسهٔ دولتی موسیقی» (هنرستان عالی موسیقی) راه یافت و از آن هنرستان فارغ‌التحصیل شد. او از سال ۱۳۰۶ به بعد به همراه چند هنرمند دیگر صفحه‌هایی را ضبط کرد که مشهورترینِ آن‌ها ۲ صفحهٔ گرامافون است از تک‌نوازی وی به همراه آواز «روح‌انگیز» (در دستگاه سه‌گاه و آواز دشتی) که توسط کمپانی انگلیسی «هیزماسترزویس» ضبط شده‌است.[1]

مفتاح در سال ۱۳۱۹ با اخذ مدرک لیسانس از دانشسرا فارغ‌التحصیل شد و پس از آن به وزارت فرهنگ راه یافت. او از سال ۱۳۲۰ همکاری خود را به عنوان نوازنده با رادیو آغاز کرد و چند سال بعد به عنوان رهبر و سرپرست ارکستر شماره ۱ رادیو ایران منصوب شد. وی از سال ۱۳۲۸ به فراگیری ساز «قانون» روی آورد و برای اولین بار در ایران پیرامون ساز قانون به پژوهش پرداخت و آن را به نسل جدید معرفی کرد. در نتیجه نمونه‌هایی از روی قانون وی در کارگاه سازگری وزارت فرهنگ و هنر آن زمان ساختند و شاگردانی هم توسط وی تربیت شدند که از میان آن‌ها، سیمین آقا رضی و ملیحه سعیدی[2] به شهرت رسیدند.[3][1] مقاله‌های وی در مورد ساز قانون در مجلهٔ «موزیک ایران» به چاپ رسیده‌است.[4]

وی در سال ۱۳۳۸ به سرپرستی و ریاست هنرستان موسیقی ملی منصوب شد[5][6] و در سال ۱۳۴۱ از ریاست هنرستان عالی موسیقی ملی کناره‌گیری کرد.[7] او در سال ۱۳۷۰ کتاب «متد قانون و و آهنگ‌هایی برای این ساز» را منتشر نمود.[7]

فعالیت‌های هنری

از جمله فعالیت‌های هنری مهدی مفتاح به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:[1][4]

سرپرستی مجلهٔ موسیقیِ اداره موسیقی کشور، دبیری دبیرستان‌ها، دانشسرای عالی و هنرستان عالی موسیقی، معاون هنرستان موسیقی ملی، ریاست دفتر ادارهٔ موسیقی کشور و هنرستان عالی موسیقی، نوازندگی و رهبری و سرپرستی ارکستر شماره ۱ رادیو ایران، سرپرست و نوازنده گروه موسیقی سازهای ملی، ناظر و سرپرست آتلیه معماری و نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، نوازنده ویلن درگروه موسیقی نوین در رادیو به رهبری علینقی وزیری، اولین مدرس و نویسندهٔ روش جهت معرفی و نواختن ساز قانون

آثار هنری

از جمله آثار موسیقی مهدی مفتاح به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:[4]

  • مجموعهٔ تک‌نوازی‌ها، همنوازی‌ها و تصنیف‌ها
  • «پرواز»
  • «رازدل»
  • «به امید دیدار»

درگذشت

مهدی مفتاح در ۲۴ بهمن سال ۱۳۷۵ در تهران درگذشت[4] و در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا (قطعهٔ ۸۸ هنرمندان و نویسندگان) به خاک سپرده شد.[8]

پانویس

  1. نصیری فر، حبیب‌الله (۱۳۸۳). مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلداول). تهران: نگاه. صص. ۶۳ و ۶۴ و ۶۵. شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۱۴-۰.
  2. «بزرگداشت ملیحه سعیدی برگزار می‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷.
  3. درباره ساز قانون
  4. «استاد مهدی مفتاح». خبرگزاری صبا. ۲۴ بهمن ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۹.
  5. «برگهائی از تاریخ موسیقی ایران (۱)». حوزه هنری. ۱۲ اسفند ۱۳۸۹.
  6. «همه‌چیز دربارهٔ هنرستان موسیقی تهران و جشن صد سالگی آن». همشهری. ۲۴ دی ۱۳۹۷.
  7. «برگهائی از تاریخ موسیقی ایران (۲)». حوزه هنری. ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  8. «مهدی مفتاح». راسخون.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.