مگالاپلیس شمالشرق
مگالاپلیس شمالشرق (انگلیسی: Northeast megalopolis) (همچنین کوریدور بوستون-واشینگتن) شهری‌شده‌ترین منطقه شهری ایالات متحده آمریکا است، که در اساس از شمالشرق به جنوبغرب از حومه بوستون، ماساچوست، تا حومه جنوبی واشینگتن، دی.سی., در شمال ویرجینیا امتداد دارد.[2] این منطقه شهرهای بزرگ بوستون، پراویدنس، هارتفورد، کنتیکت، نیویورک، فیلادلفیا، بالتیمور، و واشینگتن، دی.سی., را به همراه مناطق کلانشهری و حومه هایشان و مراکز شهری متعدد کوچکتر را در بر می‌گیرد.
مگالاپلیس شمالشرق | |
|---|---|
مگالاپلیس آمریکا | |
 تراکم جمعیت. | |
| لقب(ها): Northeast Corridor, BosWash, Boston-Washington Corridor, Eastern Seaboard,[1] Atlantic Seaboard | |
 Major cities of the Northeast Megalopolis counterclockwise from top: بوستون، نیویورک، فیلادلفیا، بالتیمور، and واشینگتن، دی.سی.. | |
| ایالات |  مین (ایالت) نیوهمپشر ماساچوست رود آیلند کانتیکت نیویورک (ایالت) نیوجرسی پنسیلوانیا دلاویر مریلند ویرجینیا |
| بخش‌های فدرال |  واشینگتن دی.سی. |
| بزرگترین شهر |  نیویورک (۸٬۴۰۵٬۸۳۷) |
| جمعیت (۲۰۱۰) | ۵۲٬۳۳۲٬۱۲۳ |
| • تراکم | ۹۳۱٫۳/مایل مربع (۳۵۹٫۶/کیلومتر مربع) |
| نام اهلیت(ها) | شمالشرقی |
مگالاپلیس شمالشرق بر روی نقشه تقریباً مشابه یک خط مستقیم است. این منطقه در سال ۲۰۰۰، ۴۹٫۶ میلیون نفر است که ۱۷ درصد از جمعیت آمریکا را بر کمتر از ۲ درصد مساحت در خود جای داده است.[3]
جستارهای وابسته
منابع
- "Eastern Seaboard". Encyclopædia Britannica. Retrieved 25 December 2015.
- Jean Gottmann, Megalopolis: The Urbanized Northeastern Seaboard of the United States, (New York: The Twentieth Century Fund, 1961), 3
- John Rennie Short, Liquid City: Megalopolis and the Contemporary Northeast, (Washington, DC, Resources for the Future, 2007), p. 23
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Northeast megalopolis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.