ناتوانی رشدی
ناتوانی رشدی (به انگلیسی: Developmental Disability) به معلولیت‌های مادام‌العمری گفته می‌شود که اختلال‌های ذهنی یا جسمی یا هر دو، که تا پیش از سن ۱۸ سالگی نمود پیدا می‌کند، را شامل می‌شود.
| ناتوانی رشدی | |
|---|---|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| سمپ | D002658 |
نقصان در مهارت‌های مهم زندگی بیش‌تر در حیطه‌هایی مانند، حل مسئله، تصمیم‌گیری، تعامل با دیگران، تعیین اهداف و کسب موفقیت، در کودکان دارای ناتوانی دیده می‌شود.[1]
ناتوانی‌های رشدی
از شایع‌ترین ناتوانی‌های رشدی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد[1]:
- سندرم داون
- درخودماندگی
- سندرم توره (Toureete)
- صرع
- اسپینا بیفیدا
- دیستروفی عضلانی
- فلج مغزی
- سیستیک فایبروزیس
- کم‌توانی ذهنی
- اختلال بینایی
- اختلال شنوایی
- اختلال جسمی
پانویس
- «ناتوانی رشدی». koodakan.org. دریافت‌شده در ۴ تیر ۱۳۸۸.
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.