نقد موسی
موسی پیامبر یهودیان و پایهگذار دین یهود است. انتقاد از موسی بیشتر به خاطر صدور حکم اعدام از سوی او برای محدوده وسیعی از جرمها و همچنین قتلعام و کشتار اسرای جنگی شامل زنان و مردان اسیر میشود. با توجه به اینکه موسی از سوی مسلمانان و مسیحیان و یهودیان شخصی مقدس انگاشته میشود، بیشتر انتقادات از سوی خداانگاران، ندانمگرایان و خداناباوران به او وارد آمدهاست.
انتقادات توماس پین
توماس پین یکی از بنیانگذاران کشور ایالات متحده آمریکا و یک خداانگار، در کتاب خود دوره برهان، شخصیت موسی را به شکل زیر به چالش میکشد:
به غیر از اینکه شخصیت موسی که در انجیل وصف شدهاست، نفرت انگیزترین شکل قابل تصور است. اگر موارد تاریخی که در مورد او ذکر شدهاست صحت داشته باشد، ابتدا به جنگ کردن تحت لوای دین دست یازید و تحت لوای دین یا به واسطه خود شیفتگی، شنیعترین جنایاتی را که در تاریخ هر ملتی ممکن است رخ دهد، انجام داد، که من فقط به یک مورد آن اشاره میکنم:
ماجرای زیر از فصل ۳۱ انجیل در مورد زمانی که ارتش یهودیان از یکی از غارتگریها و کشتارهای خود باز میگشت، نقل شدهاست:
موسی به نزد سپاهیان یهود رفت و با خشم زیاد به فرماندهان آنها گفت، آیا شما تمام زنان و بچههای اسیر را زنده نگاه داشتهاید؟ با این عمل خود باعث شدید که بنی اسرائیل به درگاه خداوند معصیت کرده باشد و در نتیجه بین اولیا الهی بیماری حادث شدهاست. هماکنون بروید و تمام پسر بچهها را بکشید و از بین زنان آنهایی که تاکنون با مردی بودهاند را نیز بکشید و دختر بچهها و زنان باکره را برای خودتان نگه دارید.[1]
انتقادات ریچارد داوکینز
دانشمند خداناباور ریچارد داوکینز در کتاب خود به نام توهم خدا موسی را به شکل زیر نقد میکند:
کتاب سفر اعداد که به روایت یهودیان نوشته خود موسی است، نشان میدهد که چگونه خدا موسی را انگیخت تا به مدین حمله کند. ارتش موسی به سرعت تمام مردان را قتلعام کرد و تمام شهرهای مدیان را سوزانید، ولی آنها زنان و کودکان را زنده نگاه داشتند. عدم کشتار زنان و کودکان باعث خشم موسی شد و او دستور داد تا تمام پسر بچهها را بکشند و همچنین تمام زنانی که باکره نیستند را اعدام کنند. یقیناً موسی الگوی خوبی برای یک معلم اخلاق امروزی نیست.[2]
منابع
- Thomas Paine, دوره برهان part II, ۱۷۹۶
- Richard Dawkins, The God Delusion, ۲۰۰۶, chapter 7.