نمک اسیدی

نمک اسیدی، (به انگلیسی: Acid S alt) نمکی است، که تعدادی از اتم‌های هیدروژن قابل تعویض در مولکول آن، باقی‌مانده و خاصیت اسیدی دارد. نمک‌های اسیدی، معمولأ دارای یک یا چند فلز قلیایی و نیز یک یا چند اتم هیدروژن می‌باشند.

ساختار جوش شیرین

از نمک‌های اسیدی معروف و شناخته شده، می‌توان، به: سدیم هیدروسولفید (NaHS)، سدیم بی‌سولفات (NaHSO4)، مونوسدیم فسفات (NaH2PO4) و دی‌سدیم فسفات (Na2HPO4) اشاره کرد. نمک‌های اسیدی اغلب، در محلول‌های بافر استفاده می‌شوند..[1]

بعنوان مثال؛ نمک اسیدی در سدیم بی‌سولفات، از ترکیب و سپس خنثی سازی نیمی از مولکول‌های سولفوریک اسید با سدیم هیدروکسید به وجود می‌آید:

H2SO4 + NaOH → NaHSO4 + H2O

ترکیبات نمک‌های اسیدی، می‌تواند خاصیت اسیدی یا بازی داشته باشند: برای نمک‌هایی که از کاتیون باز ضعیف و آنیون اسید قوی ساخته شده‌اند، اگر Ka> Kb باشد، نمک، اسیدی بوده و اگر Kb> Ka باشد، نمک خنثی است. در نهایت، رابطه میان Ka و Kb تعیین‌کننده حالت نمک بدست آمده، خواهد بود.

استفاده در مواد غذایی

برخی از نمک‌های اسیدی، در پخت‌وپز استفاده می‌شوند. نمک‌های اسیدی، در پودرهای کیک یافت می‌شوند و معمولاً به دو دسته دمای پایین (یا یک اثر) و دمای بالا (و یا دو اثر) تقسیم‌بندی می‌شوند.

معمولأ نمک‌های اسیدی در دمای پایین و در دمای اتاق واکنش نشان می‌دهند و برای ورآمدن یا به اصطلاح پُف کردن مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان نمونه می‌توان به: پتاسیم بی تارتارات، فسفات کلسیم و سیترات اشاره نمود.

نمک‌های اسیدی دمای بالا، در طول پخت ورآمده و معمولاً از نمک‌های آلومینیوم مانند کلسیم فسفات آلومینیوم تشکیل شده‌اند. برخی از نمک‌های اسید نیز ممکن است در مکمل قهوه یافت شوند.

منابع
  1. Most introductory chemistry textbooks discuss this area, representative is Zumdahl, S. S. “Chemistry” Heath, 1986: Lexington, MA. ISBN 0-669-04529-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.