نگل (سنندج)
نگل، روستایی از توابع بخش کلاترزان شهرستان سنندج در استان کردستان ایران است.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | کردستان |
| شهرستان | سنندج |
| بخش | کلاترزان |
| دهستان | نگل |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۷۱۹ نفر (سرشماری ۹۵) |
| کد آماری | ۲۰۶۲۵۵ |
این روستا در دهستان نگل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۶۹۷ نفر (۴۱۴خانوار) بوده‌است.
نگل در ۶۵ کیلومتری شهر سنندج و در مسیر سنندج - مریوان قرار دارد. این روستا در میان دره قرار دارد و رودخانهٔ «شوشیر» از جنوب آن می‌گذرد. این روستا از طرف شمال به کوه «حسن عالی»، از جنوب شرقی به کوه «پل چرمو»، از جنوب به کوه «قژاکان»، از شمال غربی به دره «کانی چرمو» و کوه «کوره میانه»، از غرب و جنوب غربی به دره «کاچول» و از شمال شرقی به «رسنی دره» محدود می‌شود. مردم روستای نگل به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند و اهل تسنن هستند.
دیدنی‌ها
- موزه روستای نگل
موزه روستای «نِگِل» در سال ۱۳۹۲ با همکاری اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان تأسیس شده‌است. موزه نگل از دو بخش قرآنی و مردم‌شناسی یا معیشتی تشکیل شده‌است که اقلام باستانی نیز در آن به چشم می‌خورد.
همه اجناس موزه را مردم به صورت خودجوش تهیه و به موزه نگل اهدا کرده‌اند که شامل کلیه اقلام معیشتی و فرهنگی منطقه از ۵۰ تا ۲۰۰ سال پیش بوده و از زیورآلات گرفته تا اجناس و ابزار کشاورزی و منزل و … را شامل می‌شود. موزه نگل داخل صحن اصلی مسجد جامع واقع شده‌است. این اقلام در کل، زندگی روستایی این منطقه را به تصویر کشیده‌است.
- دریاچه «چال‌آب»
- آبشار «قَلوَزه»
- قلعه‌ای معروف به قلعه یزدگرد سوم، که از آثار دوره ساسانی است و در جنوب این روستا واقع شده‌است.
- طبیعت اطراف رودخانه شوشیر
- دریاچه سد نگل (آزاد) در ۵ کیلومتری روستای نگل
- ارتفاعات کوه کوره میانه که مناسب برای کوهنوردی و طبیعت‌گردی در کل ایام سال است.
- قلعه گاه؛ که هنوز هیچ اکتشافی در آن صورت نگرفته‌است و اطلاعاتی در این زمینه در دست نیست و به شماره ۱۰۱۷۱ ثبت ملی شده‌است.
- پل بزرگ دوره صفویه
قرآن نگل
«قرآن نگل»، قرآن بزرگی است که با خط کوفی بر کاغذ ضخیم و قهوه‌ای رنگی نوشته شده‌است و به علت تشابهش با پوست، در بین مردم به «پوست آهو» شهرت یافته‌است. سبک و شیوه نگارش قرآن مربوط به سده چهارم هجری است، اما مردم روستا آن را به عثمان بن عفان خلیفهٔ سوم نسبت می‌دهند. این قرآن هم‌اکنون در مسجد روستا واقع در مسیر جاده مریوان و در ۶۰ کیلومتری سنندج نگهداری می‌شود و مورد احترام فوق العادهٔ مردم است. دربارهٔ پیدایش قرآن نگل می‌گویند که در زمان گذشته، چوپانی در این منطقه سرگرم چرای گوسفندان بوده‌است که ناگهان گل بسیار زیبایی، توجه او را به خود جلب می‌کند. وقتی گل را از زمین بیرون می‌آورد، چاله‌ای پدید می‌آید و صندوقچه‌ای می‌بیند. چوپان که به تنهایی نمی‌تواند صندوقچه را بیرون آورد، اهالی روستا را خبر می‌کند. مردم، صندوقچه را بیرون می‌آورند و می‌بینند قرآن بزرگی در آن صندوقچه وجود دارد. چون این قرآن در اثر توجه چوپان به گلی زیبا، کشف شده بود، این محل به «نوگل» معروف شد و مردم، مسجدی به نام «مسجد نوگل» را بنا نهادند که به مرور زمان به «مسجد نگل» شهرت یافت.
نگارخانه
مسجد نگل(محل نگهداری قرآن نگل)
مسجد نگل (محل نگهداری قرآن نگل)
منابع
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.