نیروهای مسلح مصر

نیروهای مسلح مصر (عربی: القوات المسلحة المصریة) از چهار نهاد جداگانه اصلی به نام‌های نیروی زمینی مصر، نیروی هوایی مصر، نیروی دریایی مصر و قرارگاه پدافند هوایی تشکیل می‌شود.

جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی مصر و نیروی هوایی آمریکا در حال انجام یک تمرین نظامی مشترک بر فراز مجموعه اهرام جیزه.
سربازان عضو تیپ گارد جمهوری.

هم‌چنین نهادهای نظامی و شبهه‌نظامی دیگری از جمله گارد جمهوری و نیروهای گارد ملی از جمله دیگر نهادهای تشکیل‌دهنده نیروهای مسلح مصر هستند.

این نیرو تاکنون در جنگ‌های بزرگ و مهمی در خاورمیانه حضور داشته‌است. به طور کلی، مردم مصر برای ارتش خود احترام قائل هستند و بسیاری از مردم، آن را «نیروی میهن‌پرست» می‌دانند. پرسنل رسمی نیروهای مسلح مصر بین ۳۴۰ هزار[1] تا ۵۰۰ هزار[2] تخمین‌زده می‌شود.

فرماندهی

هم‌اکنون فیلد مارشال عبدالفتاح سیسی وزیر دفاع، صنایع نظامی و فرمانده کل قوای نیروهای مسلح مصر است.[3] پیش از وی، فیلد مارشال محمد حسین طنطاوی عهده‌دار مقام فرماندهی نیروهای مسلح مصر بود.[4]

براساس قانون اساسی مصر اداره ارتش مصر برعهده وزارت دفاع مصر می‌باشد. از سال ۱۹۵۲ که افسران ارتش مصر به رهبری جمال عبدالناصر، حکومت سلطنتی را سرنگون کردند تمام رهبران این کشور از میان نظامیان برگزیده شده‌اند.[5]

حمایت‌های نظامی

در طول جنگ یوم کیپور، محمدرضا شاه پهلوی کمک‌هایی را به ارتش مصر در مقابل ارتش اسرائیل به عمل آورد.[6]

دولت ایالات متحده آمریکا، سالانه معادل یک میلیارد و سیصد میلیون دلار «کمک نظامی» به ارتش مصر می‌کند.[7]

روابط ارتش مصر با ایران

مصر از حامیان اصلی شاه ایران پس از انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و از حامیان اصلی عراق در جنگ با ایران بود. به‌طور تقریبی حدود دو سوم ارتش مصر در جنگ با ایران در کنار ارتش عراق همکاری کردند. همچنین در سالهای دهه هشتاد میلادی صدها هزار کارگر مصری (بین ۱٫۲ میلیون تا ۵ میلیون تخمین زده شده) در بخش‌های مختلف عراق و از جمله در ارتش آن کشور به کار مشغول بودند.[8][9][10]

اعلام بی‌طرفی نسبت به ادامه حکومت حسنی مبارک

برخی از واحدهای ارتش مصر که در طول اعتراضات سراسری مصر به میدان تحریر قاهره اعزام شده‌بودند، به معترضان اجازه دادند که بر روی تانک‌ها و نفربرهای‌شان شعارهایی برضد حُسنی مبارک، فرمانده سابق نیروی هوایی مصر و رئیس‌جمهوری کنونی آن کشور بنویسند.

نیروهای مسلح مصر، در تاریخ ۱ فوریه ۲۰۱۱ میلادی، طی بیانیه‌ای با اعلام بی‌طرفی اعلام کرد که علیه تظاهرکنندگان مصری که خواستار برکناری حکومت حسنی مبارک هستند، به نفع رژیم حاکم به زور متوسل نخواهد شد و به «حقوق مشروع مردم» احترام می‌گذارد.[11][12]

استعفای حسنی مبارک و سپردن کشور به شورای عالی نیروهای مسلح

حسنی مبارک، در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۱۱ میلادی، (۲۲ بهمن ۱۳۸۹) از ریاست‌جمهوری مصر استعفا داد و حکومت را به «شورای عالی نیروهای مسلح مصر» واگذار کرد.[13]

«شورای عالی نیروهای مسلح مصر» که بعد از کناره‌گیری حسنی مبارک اداره امور این کشور را در دست گرفت، در تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۱۱ میلادی، در بیانیه‌ای ضمن انحلال پارلمان و تعلیق قانون اساسی، اعلام کرد که تا شش ماه دیگر «انتخابات آزاد برای انتقال قدرت به غیرنظامیان» برگزار خواهد شد.[14][15]

پانویس

  1. جایگاه ارتش و نیروی امنیتی مصر در ناآرامی‌های این کشور، بی‌بی‌سی فارسی
  2. Egyptian army loyalties torn, The Financial Times
  3. فرمانده ارتش مصر «برای خرید تسلیحاتی» به روسیه رفته است، بی‌بی‌سی فارسی
  4. "The Cabinet". Website of the فهرست رئیس‌جمهورهای مصر. 2005. Archived from the original on 11 October 2007. Retrieved 2007-10-12.
  5. نمایه سیاسی مصر، بی‌بی‌سی فارسی
  6. مصر با فیلم «خمینی امام خون» به فیلم «اعدام فرعون» پاسخ می‌دهد (العربیه فارسی)
  7. ارتش مصر بر سر دو راهی تصمیم‌گیری، بی‌بی‌سی فارسی
  8. «Iran-Egypt Relations». http://www.iranalmanac.com/news/lastnews.php?newsid=10436. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  9. «There and back again: Egyptian workers remember their time in Iraq». Egypt Independent's weekly. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۴.
  10. Saddam's War: An Iraqi Military Perspective of the Iran-Iraq War. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۴.
  11. ارتش مصر توسل به زور علیه معترضان را رد کرد، بی‌بی‌سی فارسی
  12. ارتش: دست به خشونت نخواهیم زد، دویچه‌وله فارسی
  13. مبارک کناره گیری کرد، بی‌بی‌سی فارسی
  14. تصمیم شورای نظامی مصر به انحلال پارلمان و تعلیق قانون اساسی، رادیو فردا
  15. انحلال مجلس و تعلیق قانون اساسی مصر، بی‌بی‌سی فارسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.