ارتش اسرائیل

ارتش اسرائیل (اختصاراً تزاحال یا IDF؛ (به عبری: צְבָא הַהֲגָנָה לְיִשְׂרָאֵל) Tsva ha-Hagana le-Yisra'el، به معنی نیروهای دفاعی اسرائیل) متشکل از سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی می‌باشد. نیروهای دفاعی اسرائیل شاخه‌ای جدا از نیروهای امنیتی اسرائیل است و هیچ صلاحیتی در مورد غیر نظامیان در اسرائیل ندارد، به‌طوری‌که وظیفهٔ آن «حفظ کیان و استقلال کشور اسرائیل و عقیم کردن تلاش‌های دشمنان آن در مختل کردن روال عادی زندگی در داخل کشور» اعلام شده‌است.[7][8] از سال ۲۰۱۸ رئیس ارتش اسرائیل سپهبد آویو کوخاوی است. ارتش در اسرائیل تحت کنترل ستاد مشترک ارتش و تابعی از وزارت دفاع اسرائیل به‌شمار می‌رود.

نیروهای دفاعی اسرائیل
צבא ההגנה לישראל
نشان نیروهای دفاعی اسرائیل
پرچم نشان نیروهای دفاعی اسرائیل
ایجاد۱۹۴۸
شاخه‌ها نیروی زمینی اسرائیل
نیروی هوایی اسرائیل
نیروی دریایی اسرائیل
رهبری
نخست‌وزیر اسرائیل
وزارت دفاع اسرائیل		بنیامین نتانیاهو
بنی گانتس
رئیس ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیلراو آلوف آویو کوخاوی
نیروی انسانی
سن نظامی۱۷
خدمت سربازی۱۸
در دسترس
برای خدمت		۱٬۵۵۴٬۱۸۶ مرد، سن ۱۷–۴۹ (۲۰۱۶),
۱٬۵۱۴٬۰۶۳ زن، سن ۱۷–۴۹ (۲۰۱۶)
آماده
خدمت نظامی		۱٬۴۹۹٬۹۹۸ مرد، سن ۱۷–۴۹ (۲۰۱۶),
۱٬۳۹۲٬۳۱۹ زن، سن ۱۷–۴۹ (۲۰۱۶)
آمادهٔ خدمت سربازی در هر سال۶۰٬۰۰۰ مرد (۲۰۱۶),
۶۰٬۰۰۰ زن (۲۰۱۶)
کارکنان فعال۱۷۶٬۵۰۰[1]
کارکنان ذخیره۴۴۵٬۰۰۰[1]
هزینه کرد
بودجه۱۸٫۶ میلیارد دلار (۲۰۱۵)[2]
درصد از جی دی پی۶٫۲٪ (۲۰۱۵)[2]
صنعت
تامین کننده داخلیصنایع هوافضای اسرائیل
صنایع نظامی اسرائیل
صنایع سلاح اسرائیل
البیت سیستمز
الزرا
التا
سامانه‌های دفاعی پیشرفته رافائل
کارخانه کشتی‌سازی اسرائیل
تأمین کنندگان خارجی چکسلواکی (۱۹۴۸)[3]
 فرانسه (۱۹۵۵–۱۹۶۶)[4]
 ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۸–تاکنون)[5]
 آلمان (۱۹۹۸–تاکنون)[6]
مقالات مرتبط
تاریخچهجنگ عرب‌ها و اسرائیل (۱۹۴۸) (۱۹۴۸–۱۹۴۹)
عملیات‌های انتقام‌جویانه (۱۹۵۱–۱۹۵۶)
بحران سوئز (۱۹۵۶)
جنگ شش‌روزه (۱۹۶۷)
جنگ فرسایش‌زا (۱۹۶۷–۱۹۷۰)
جنگ یوم کیپور (۱۹۷۳)
عملیات لیتانی (۱۹۷۸)
جنگ ۱۹۸۲ لبنان (۱۹۸۲–۱۹۸۵)
درگیری جنوب لبنان (۱۹۸۵–۲۰۰۰)
انتفاضه اول (۱۹۸۷–۱۹۹۳)
انتفاضه اقصی (۲۰۰۰–۲۰۰۵)
جنگ اسرائیل و لبنان ۲۰۰۶ (میلادی) (۲۰۰۶)
جنگ غزه ۲۰۰۸–۲۰۰۹ میلادی (۲۰۰۸–۲۰۰۹)
عملیات ستون دفاعی (۲۰۱۲)
نبرد ۲۰۱۴ اسرائیل و غزه (۲۰۱۴)
دیگر
درجه‌هادرجات نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل
نسل سوم تانک مرکاوا
تصویری از یک جنگندهٔ F-15I متعلق به نیروی هوایی اسرائیل.
تصویری از موشک ضدبالستیک ختس در حال پرتاب.

ارتش اسرائیل در ۲۶ مه ۱۹۴۸ بنابر دستور وزیر دفاع پیشین دیوید بن گوریون رسماً به عنوان یک ارتش، خدمت وظیفه عمومی تشکیل داده شد. این ارتش از گروه شبه‌نظامی هگانا تشکیل شده بود که شامل گروه‌های ستیزه‌جوی ایرگون و لحی بود. ارتش اسرائیل در طول کمتر از ۷۰ سال در بیش از ۱۷ نبرد شرکت کرده که آن را به یکی از پرتجربه‌ترین نیروهای نظامی جهان تبدیل می‌کند.[9][10] این ارتش در اکثر نبردها با دولت‌های عربی مانند جنگ شش‌روزه پیروز بوده‌است اما پس از سال ۲۰۰۰، این ارتش در چند نبرد به تحقق اهداف خود دست پیدا نکرده؛ به‌طور نمونه در جنگ سال ۲۰۰۶ در برابر نیروهای حزب‌الله لبنان، که در رسیدن به اهداف اعلام شده همچون نابودی یا خلع سلاح این نیرو ناموفق بوده‌است[11] و به باور نشریه فارن پالیسی ارتش اسرائیل در نبردهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ با گروه‌های شبه نظامی فلسطینی شکست خورده‌است.[12]

ارتش اسرائیل با بهره‌گیری از صنایع نظامی پیشتاز و پیشرفتهٔ خود[13] و نیز خرید تجهیزات و فناوری‌های نوین ایالات متحده آمریکا[14] یکی از مدرن‌ترین ارتش‌های جهان به‌شمار می‌رود.

یگان‌های فوق ویژه
  • شایِتِت ۱۳ (یگان ناوگان کوچک ۱۳) - تحت امر نیروی دریایی ارتش اسرائیل.
  • سایرت مَتکَل (یگان شناسایی و اکتشاف ستاد کل) - تحت امر ستاد کل فرماندهی ارتش اسرائیل.
  • سایرت شلدگ (یگان شناسایی هوایی)- تحت امر نیروی هوایی ارتش اسرائیل.
  • سایرت یاهالوم (یگان مهندسی برای عملیات‌های ویژه) - تحت امر ستاد عملیات و پشتیبانی.
  • سایرت اگاُز (یگان کماندویی پیاده‌نظام اگاُز) - تحت امر ستاد فرماندهی شمالی.
  • یگان دودیوان (یگان ویژه گیلاس) - تحت امر فرماندهی کرانه باختری.
  • یگان ۶۶۹ (یگان ویژه هلی‌بورن پزشکی) - تحت امر نیروی هوایی اسرائیل.

تولیدات صنایع دفاعی اسرائیل

اسرائیل از نظر صنایع نظامی یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای جهان است و هر سال چند میلیارد دلار از تجهیزات نظامی خود را به کشورهای دیگر صادر می‌کند. کشورهای روسیه، چین، هند و ایالات متحده آمریکا از جمله مشتریان کلان تجهیزات نظامی تولید شده در کشور اسرائیل هستند.[15][16] ارتش اسرائیل از نسل جدید این تولیدات بهره می‌برد.

برنامه ماهواره‌ای اوفک (اُفق)
نوشتار اصلی: اوفک

ماهواره‌بَرها
  • شاتل فضاپیمای شاویت

جنگنده‌ها
  • کفیر (بچه شیر)
  • نشیر (عقاب)
  • لاوی (شیر جوان)

سلاح‌های خودکار
  • ام-۴ کارابین
  • ام-۱۶
  • ام-۵۴
  • یوزی

تانک‌ها
  • تانک‌های مرکاوا

سلاح‌های ضدموشکی

پهپادها

خدمت وظیفه در ارتش اسرائیل
نوشتار اصلی: سربازی در اسرائیل
افسران واحد چترباز ارتش اسرائیل در سال ۱۹۵۵؛ آریل شارون و موشه دایان نفر دوم و سوم ایستاده از چپ

خدمت اجباری

همه دختران و پسران قابل خدمت، از ۱۹ سالگی وارد ارتش اسرائیل می‌شوند. دوران خدمت اجباری پسران سه سال و دختران ۲۱ ماه‌است. دخترانی که اعلام بکنند که از یک خانواده مذهبی هستند، از خدمت در ارتش معاف می‌شوند ولی می‌توانند یک دوره خدمت اجتماعی (همانند پیش‌آهنگان) را در بیمارستان‌ها و مراکز غیرنظامی دیگر بگذرانند. دوره چنین خدمتی یک سال خواهد بود.

جوانان عرب مسلمان از خدمت نظام وظیفه معاف هستند؛ ولی برخی اعراب دروزی به‌طور کامل در ارتش اسرائیل خدمت می‌کنند و برخی از آن‌ها حتی به مقام‌های ارشد فرماندهی رسیده‌اند. همچنین شماری از اعراب بدوی اسرائیل به خدمت ارتش اسرائیل در می‌آیند و از جمله وظایف ویژه‌ای را در امور ردیابی به عهده می‌گیرند که از تخصص‌های آن‌ها محسوب می‌شود.

جوانانی که مایل به انجام تحصیلات دانشگاهی، پیش از انجام دوران خدمت وظیفه هستند، در صورتی که با استعداد تشخیص داده شده باشند، از چنین امکانی برخوردار خواهند شد. معمولاً ارتش آن رشته‌های دانشگاهی را برای این جوانان مورد تصویب قرار می‌دهد که پس از فارغ‌التحصیل شدن آنان، برای ارتش سودمند باشد. جوانان دانشگاه رفته، پس از انجام تحصیلات، دوران خدمت اجباری را خواهند گذراند.

خدمت ذخیره

بخش عمده قدرت ارتش اسرائیل را نیروهای ذخیره تشکیل می‌دهند. هنگامی که دوره خدمت وظیفه هر سرباز به پایان می‌رسد، او به یک واحد ذخیره انتقال می‌یابد و هر گاه لازم باشد به خدمت فرا خوانده می‌شود. برای آنکه سربازان ذخیره همیشه آمادگی دفاعی خود را حفظ کرده باشند، و در ضمن ارتش ناچار نباشد تعداد بسیار زیادی سرباز وظیفه در اختیار داشته باشد، هر سرباز ذخیره تا ۵۰ سالگی، هر سال چند روز به خدمت ذخیره فرا خوانده می‌شود. تعداد روزهای خدمت ذخیره متغیر است. آنانی که سرباز ساده هستند حداکثر تا ۳۹ روز در سال خدمت می‌کنند. از این روی آنانی که درجه افسری دارند ممکن است روزهای بیشتری را در خدمت ذخیره بگذرانند. در صورت بروز یک بحران جنگی، ارتش حق دارد هر گاه که لازم بداند سربازان ذخیره را فرا بخواند. نیروهای ذخیره بابت هر روز خدمت خود در ارتش حقوق دریافت می‌کنند که تقریباً معادل حقوق یا درآمد آن‌ها در کادر غیرنظامی است.

استخدام دائم

شماری از سربازانی که دوره خدمت آن‌ها به پایان رسیده، از جانب ارتش بر حسب نیازهای جاری به استخدام دائم درمی آیند و دوره افسری خود را می‌گذراند و برای امور فرماندهی یا مدیریت ارتش تربیت می‌شوند. این افراد ستون فقرات نیروهای دفاعی اسرائیل را تشکیل می‌دهند. سربازانی که به استخدام درآمده و دوره افسری را گذرانده‌اند یا دوره خلبانی را طی کرده یا در یکی از آموزشگاه‌های فنی ارتش به کارآموزی پرداخته‌اند، باید برای مدت چند سال تعهد خدمت بدهند.

جنگ‌های ارتش اسرائیل
نوشتار اصلی: جنگ اعراب و اسرائیل

ارتش اسرائیل در ابتدا در سه جبهه با لبنان و سوریه در شمال، اردن و عراق در شرق و مصر در جنوب درگیر بود. این ارتش از سال ۱۹۷۹ پس از بستن پیمان کمپ دیوید، فعالیت‌های خود را در جنوب لبنان بر حزب‌الله لبنان، و در فلسطین و نوار غزه بر گروه‌های شبه نظامی تندرو فلسطینی مانند حماس و جهاد اسلامی متمرکز کرده‌است.

تعدادی از نبردهایی که ارتش اسرائیل داشته، عبارت است از:

جستارهای وابسته

پانویس
  1. "The Institute for National Security Studies", chapter Israel, 2012 بایگانی‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine 8 May 2012.
  2. The Military Balance 2016, International Institute for Strategic Studies, 9 February 2016, p. 19 - Includes US Foreign Military Assistance
  3. New Perspectives on Israeli History: The Early Years of the State, By Laurence Jay Silberstein, (NYU Press 1991), 232
  4. France & Iraq: Oil, Arms And French Policy Making in the Middle East, I.B.Tauris, 2 April 2006, By David Styan page 39–47
  5. Charles Levinson (14 August 2010). "U.S. , Israel Build Military Cooperation". Wall Street Journal.
  6. Plushnick-Masti, Ramit (25 August 2006). "Israel Buys 2 Nuclear-Capable Submarines". The Washington Post. Retrieved 1 June 2010.
  7. "Ethics> Doctrine". ستاد مشترک ارتش اسرائیل. Archived from the original on ۳۰ آوریل ۲۰۰۶. Retrieved ۲۰۰۷/ژوئیه/۹. Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  8. "The Spirit of The IDF:The Ethical Code of the Israel Defense Forces". کتابخانه مجازی کلیمی. Retrieved ۲۰۰۷/ژوئیه/۹. Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  9. "The State: Israel Defense Forces (IDF)". Israel Ministry of Foreign Affairs. 13 March 2009. Retrieved 9 August 2007.
  10. "Israel Defense Forces". GlobalSecurity.org. Retrieved 16 September 2007.
  11. «how hezbollah defeated israel».
  12. «On Israel's Defeat in Gaza».
  13. "From Missile Boats to Machine Guns". 2010-12-31. Retrieved 2019-08-23.
  14. United States: External Affairs. به کوشش Jane's Information Group. Jane's Sentinel: North America. ۲۰۰۷.
  15. «Middle Rast Review of International Affaris». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ آوریل ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۷.
  16. «سفارت اسرائیل در پکن (جمهوری خلق چین)». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اوت ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۷.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارتش اسرائیل موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.