شاباک

سازمان اطلاعات و امنیت داخلی (شاباک یا شین بِت) (در عبری: שב"כ)، نام سازمان اطلاعات و امنیتی داخلی در کشور اسرائیل است که مسئولیت جمع‌آوری اطلاعات مربوط به داخل مرزهای اسرائیل و مناطق خودمختار فلسطینی و همچنین خنثی‌سازی فعالیت‌های تروریستی را بر عهده دارد. این سازمان در فعالیت‌های خود جنبهٔ مخفیانه کار کردن را رعایت می‌کند. شعار این سازمان «سپر نامرئی» است و مقر اصلی این سازمان در آفِکا واقع در شمال تل‌آویو است. این سازمان در کنار موساد و آمان یکی از سازمان‌های سه‌گانهٔ جامعهٔ اطلاعاتی اسرائیل است.

آژانس امنیتی اسرائیل
Israel Security Agency
שירות הביטחון הכללי
Sherut haBitaẖon haKlali, General Security Service
جهاز الأمن العام
نشان شاباک
نام رایجشاباک - Shabak
نام خلاصهEnglish: ISA, Local: Shabak - Hebrew: שב"כ, Arabic: شاباک
مشخصات اجمالی
تأسیس۸ فوریه, ۱۹۴۹
سازمان قبلی
  • شای (واحد هاگانا)
ساختار حوزه عملیاتی
سازمان ملیاسرائیل
حوزه عملیاتاسرائیل
Governing bodyنخست وزیر اسرائیل

مدیر سازمان
  • ناداو آرگامان, سرپرست
وبگاه
www.shabak.gov.il

ساختار سازمانی
  • ادارهٔ اعراب: این اداره بر روی فعالیت‌های ضدِ تروریستی در اسرائیل، کرانهٔ باختری و نوار غزه تمرکز دارد.
  • ادارهٔ اتباع اسرائیلی: این بخش بر روی فعالیت‌های براندازی و ضدِ جاسوسی متمرکز است. خاستگاه ابتدایی این بخش مبارزه با بلوک کمونیست بود، با سقوط جماهیر شوری این اداره کمی تحلیل رفت اما با گسترش فعالیت‌های تروریستی در دههٔ ۸۰ میلادی این اداره مجدداً احیا شد.
  • ادارهٔ امنیت: این اداره مسئول تأمین امنیت بخش‌های حیاتی کشور نظیر سفارت خانه‌ها، فرودگاه‌ها، دفاتر دولتی و مراکز تحقیقاتی است.[1]

عملیات‌های موفق

۱) انتشار سخنرانی نیکیتا خروشچف

در سال ۱۹۵۶، شاباک متن سخنرانی خروشچف را که به لهستانی ترجمه شده بود بدست آورد. در این سخنرانی خروشچف به سرزنش استالین می‌پردازد و جنایت او را محکوم می‌کند. این متن سپس با سیا (سازمان اطلاعاتی مرکزی آمریکا) به اشتراک گذاشته شد و آمریکایی‌ها هم آن را منتشر کردند. انتشار این سخنرانی تأثیر مهمی در شوروی داشت. گفته می‌شود این سخنرانی هرگز محرمانه نبوده و حزب کمونیست و خروشچف به عمد و با هدف تسهیل فروپاشی شوروی آن را انجام داده‌اند.[2]

۲) دستگیری Yisrael Bar

«یسرائل بار» یک شهروند اسرائیلی متولد اتریش بود که در وزارت دفاع با درجهٔ سرهنگ دوم مشغول به کار بود و برای جماهیر شوروی جاسوسی می‌کرد. پس از دستگیری، وی به ۱۰ سال حبس محکوم شد و در زندان درگذشت.[3]

۳) عملیات یاتِد Operation Yated

عملیات یاتِد، یک عملیات فریب در جریان جنگ ۶ روزه بود که منجر به نابودی نیروی هوایی مصر در ۳ ساعت شد. در این عملیات رأفت الهجان که یک مأمور دو جانبهٔ اسرائیلی-مصری بود به منظور فریبِ سرویس اطلاعاتی مصر به آن‌ها القا کرد که اسرائیل با یک حملهٔ زمینی آغازگر جنگ خواهد بود. مصری‌ها فریب این منبع خبری را خوردند و هواپیماهای خود را در آشیانه نگه داشتند و به این ترتیب هواپیماهای مصری تبدیل به یک هدف ساده برای نیروی هوایی اسرائیل شدند. این عملیات در کنار عملیات مینسمیت از جمله عملیات‌های فریبِ معروف هستند.[4]

بحران‌ها

۱) بحران اتوبوس ۳۰۰

در سال ۱۹۸۴ چهار عرب مسلح در داخل یک اتوبوس به گروگانگیری پرداختند. طی مداخلهٔ شین بت و در طول درگیری دو تن از گروگانگیران جان سپردند و دو گروگانگیر دیگر پس از دستگیری و در طول بازداشت توسط افسر شاباک کشته شدند. این اتفاق منجر به استعفای آوراهام شالوم شد.[5]

۲) متدهای بازجویی

شاباک برای بدست آوردن اطلاعات، افراد دستگیر شده را بازجویی می‌کند. در تمام این سال‌ها نگرانی‌های عمیقی در مورد بکارگیری بیش از حد خشونت بر روی بازداشت شدگان وجود داشته‌است. در سال ۱۹۸۷ پس از مرگ دو فلسطینی در طول بازجویی‌ها یک کمیسیون سه نفره Landau Commission تلاش کردند تا حد و مرزِ خشونت‌هایی را که در طول بازجویی قابل چشم پوشی است را تعریف کنند. اما در سال ۱۹۴۴ مشخص شد که این حدود نادیده گرفته شده‌اند.

جایگاه سازمانی

طبق اظهارات باراک بن زور (معاون سابق رئیس شاباک) بودجهٔ شاباک از سال ۱۹۵۶ تحت نظر کِنِست قرار دارد. از سال ۲۰۰۲ این سازمان تحت نظارت کمیتهٔ دفاع و امور خارجهٔ کنست Foreign Affairs and Defense Committee قرار گرفت تا اطمینان حاصل شود که این سازمان در حیطهٔ قانون فعالیت می‌کند. به علاوه کابینهٔ سیاسی-امنیتی Political-Security Cabinet به‌طور مستقیم از رئیس شاباک گزارش می‌گیرد. همین‌طور کمیته‌ی حقوقی قانون اساسی و عدالت Constitution, Law and Justice Committee نیز بر این سازمان نظارت دارد. طبق قانون، فعالیت‌های این سازمان با تأیید مشاور حقوقی Attorney General صورت می‌گیرد و هر فرد بازداشتی توسط این سازمان حق دارد تا از این سازمان شکایت کند.[6]

رؤسای سازمان
  • (Isser Harel (1948–1952
  • (Izi Dorot (1952–1953
  • (Amos Manor (1953–1963
  • (Yossef Harmelin (1964–1974
  • (Avraham Ahituv (1974–1981
  • (Avraham Shalom (1981–1986
  • (Yossef Harmelin (1986–1988
  • (Yaakov Peri (1988–1994
  • (Carmi Gillon (1995–1996
  • (Ami Ayalon (1996–2000
  • (Avi Dichter (2000–2005
  • (Yuval Diskin (2005–2011
  • (Yoram Cohen (2011–2016
  • (Nadav Argaman (2016–present

پانویس

منابع

  1. «Profile: Israel's Shin Bet agency». ۲۰۰۲-۰۱-۳۰.
  2. Mayzel, Matitiahu (۲۰۱۳-۱۰-۰۱). «Israeli Intelligence and the leakage of Khrushchev's "Secret Speech"».
  3. «סקירה אודות השב"כ בעשור השני».
  4. Yossi Melman (۲۰۱۱-۰۳-۱۱). «How Israel Won the Six-Day War».
  5. «Bus 300 affair».
  6. «Inside Shin Bet». ۲۰۱۳-۱۰-۲۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.