صنعت الماس در اسرائیل

صنعت الماس در اسرائیل یک صنعت با نقشی مهم در تولید الماس برش‌خورده جهت عمده‌فروشی است. در سال ۲۰۱۰ کشور اسرائیل به ریاست برنامه تصدیق فرایند کیمبرلی منصوب شد.[1] الماس‌های برش‌خورده تا سال ۲۰۱۶ تشکیل‌دهندهٔ ۲۳٫۲٪ از کل صادرات اسرائیل، و با سهم ۱۲٪ از تولید جهانی، بزرگ‌ترین محصول صادراتی این کشور بوده‌اند.[2][3]

ناحیه تبادل الماس در رمت گن

تاریخچه

مهارت سنتی یهودی

برش الماس یک مهارت سنتی یهودی با تاریخی به طولایی چندین قرن است. در اواخر سدهٔ ۱۵ میلادی لودویک فون برکن، برش‌گر الماس یهودی چرخ جلای اسکیف را اختراع کرد که یک نوآوری فناورانه بود و این صنعت را متحول کرد.[4]

سرآغاز پیش از تشکیل کشور

آنچه بعداً به صنعت الماس اسرائیل تبدیل شد، در سال ۱۹۳۷، یازده سال پیش از تشکیل کشور اسرائیل، و همزمان با افتتاح نخستین کارخانهٔ جلای الماس در پتخ تیکوا توسط متخصصان مهاجر از هلند آغاز شد.[5] در سال ۱۹۳۸ تعرفهٔ واردات ۱۵ درصدی برای سنگ‌های خام حذف شد. تا سال ۱۹۴۴، ۳٬۳۰۰ کارگر در ۳۳ کارخانهٔ این صنعت مشغول به کار بودند و کل سرمایه‌گذاری در این صنعت معادل ۱٬۳۲۰٬۰۰۰ پوند فلسطین بود که تمام آن متعلق به یهودیان بود. ارزش صادرات برابر با ۳٬۲۰۰٬۰۰۰ پوند فلسطین بود که عمدتاً به ایالات متحده، کانادا و هند صادر می‌شد؛ در میان کالاهای منحصر به فردی که در آن سال از فلسطین تحت قیمومیت صادر شد، الماس‌های برش‌خورده دارای بیشترین ارزش صادرات بودند.[6]

بین سال‌های ۱۹۴۴ و ۱۹۴۸ این صنعت متحمل افزایش بی‌قانونی شد و در فوریه ۱۹۴۸ به‌طور کامل تعطیل شد.[7]

سال‌های نخست تشکیل کشور اسرائیل

در طول ۱۵ سال نخست موجودیت کشور اسرائیل، الماس و پرتقال یافا به‌عنوان محصولات صادراتی اصلی این کشور جدید محسوب می‌شدند.[8]

کشور کنونی

در ابتدای سدهٔ ۲۱ میلادی، اسرائیل در کنار بلژیک و هند یکی از سه مرکز عظیم جهان در تولید الماس برش‌خورده بوده‌است. با افت صادرات الماس برش‌خورده از ۷٫۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ به ۵٫۵۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۲، صادرات خالص الماس اسرائیل به میزان ۲۲٫۸٪ کاهش یافت. همچنین ارزش خالص واردات الماس خام با کاهشی به میزان ۱۲٫۹٪، به رقم ۳٫۸ میلیارد دلار رسید. ایالات متحده با اختصاص ۳۶٪ از بازار کلی صادرات الماس برش‌خورده به خود، بزرگ‌ترین بازار این محصول شناخته می‌شود؛ در حالی که هنگ کنگ با ۲۸ درصد و بلژیک با ۸٪ سهم از بازار صادرات، به‌ترتیب در جایگاه‌های دوم و سوم کشورهای هدف صادرات الماس برش‌خوردهٔ اسرائیل قرار گرفته‌اند.[9][10][11][12]

در سال ۲۰۰۷، در حالی که الماس‌ها همچنان ۲۴٪ از مجموع صادرات کشور اسرائیل را تشکیل می‌دادند،[13] ۱۲٪ از الماس‌های جهان (بر پایه ارزش آن‌ها) در این کشور برش خورده‌بودند.[14] در سال ۲۰۱۰ این رقم به ۹٪ کاهش یافت.[15] تا سال ۲۰۱۶ الماس‌ها ۲۸٪ از کل صادرات اسرائیل را به خود اختصاص داده بوده‌اند و همچنان ۱۲٪ از کل تولید جهان را تشکیل می‌داده‌اند.[2][3]

زیرساخت تجاری

مرکز این صنعت در «ناحیه الماس» واقع در رمت گن در استان تل‌آویو قرار داد. این مجموعه از چهار ساختمان تشکیل شده که از طریق پیاده‌روهایی به یک دیگر متصل شده‌اند. تمامی عملیات تجاری مرتبط با صنعت الماس اسرائیل در این مجموعه انجام می‌پذیرد.[16]

اصول صنعت

صنعت الماس اسرائیل مدعی است که تمامی الماس‌های آن ۱۰۰٪ به‌صورت طبیعی ساخته می‌شوند و در طرح فرایند کیمبرلی، که یک طرح نظارتی با هدف کسب اطمینان از عدم ورود الماس‌های خونین به بازار است نیز مشارکت می‌کند.[16]

با این حال برخی از کنش‌گران حقوق بشر می‌گویند که فرایند کیمبرلی مرز الماس‌های مناقشه برانگیز را به‌طور بسیار محدودی مشخص می‌کند، و با توجه به اینکه تنها به سنگ‌های برش نخورده مربوط می‌شود، این امکان را برای صنعت برش الماس اسرائیل فراهم می‌کند که از رسیدگی‌ها بگریزد.[17] جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم در کنار دیگر جنبش‌ها درخواست کرده‌اند که الماس‌های فرآوری شده در اسرائیل به‌عنوان الماس‌های مناقشه برانگیز در نظر گرفته شوند.[18][19][20]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Miskin, Maayana (June 18, 2010). "Zimbabwe Diamond Activist Jailed before Israel Appearance". Arutz Sheva. Archived from the original on 26 June 2018. Retrieved November 29, 2019.
  2. "Israel Exports, Imports and Trade Partners". atlas.media.mit.edu. Archived from the original on 7 June 2019. Retrieved 29 November 2019.
  3. "Which countries export Diamonds? (2016)". atlas.media.mit.edu. Archived from the original on 29 November 2019. Retrieved 2019-11-29.
  4. "Chapter Eleven - The Diamond Cut". www.edwardjayepstein.com. Archived from the original on 9 October 2019. Retrieved 2019-11-29.
  5. Shira Ami. "The Early 1900s". Archived from the original on 2006-11-07. Retrieved 2019-11-29.
  6. 'A survey of Palestine'. Vol 1. 1946–47. p. 445. ISBN 0-88728-211-3.
  7. The Scotsman, March 8th 1948: 'Clare Hollingworth, Jerusalem, by Air Mail : One of the biggest casualties of the Palestine civil war occurred last month in a veil of obscurity. The entire Jewish-owned diamond polishing industry of Palestine, which had grown during the war to be the second largest in the world after that of Holland, was closed down. It is considered unlikely that the industry, which in 1946 exported £5,501,000 worth of cut diamonds, mostly to the United States, will reopen again on anything like its former scale. Four official reasons are given for ‘suspending work’. The first is that 2500 workers in 34 diamond-cutting plants walked out as a result of ‘hold-ups by dissident underground organisations.’ Secondly, Mr O. Ben-Ami, president of the Diamond Manufacturing Association, states that £200,000 of diamonds have been stolen since 1944. The third reason is that insurance companies, after raising diamond insurance rates for Palestine to 12 per cent. recently declined cover altogether. Fourthly, the Palestine Post Office no longer accepts registered mail. The fate of the diamond industry illustrates the twin dangers which threaten the whole of the new industrial system which the Zionists have built up rapidly in Palestine in recent years, and on which many Zionist economists based their hopes for the livelihood of a future Jewish state. The dangers are the dislocation caused by the guerrilla struggle waged by Jewish extremists, which has now developed into an economically paralysing civil war, and the post-war revival of international trade at competitive prices, which has revealed the shaky basis of wartime expansion of Zionist industry.'
  8. Meirav Arlosoroff (23 March 2018). "When Ben-Gurion Saved Israel's Economy at Any Price". Haaretz. Archived from the original on 26 March 2018. Retrieved 29 November 2019.
  9. "Israel's 2012 polished diamond exports decline". Jewellery Business. 4 January 2013. Archived from the original on 24 June 2018. Retrieved 2019-11-29.
  10. "Diamond Exports". 15 January 2013. Archived from the original on 29 November 2018. Retrieved November 29, 2019.
  11. "Israel 2012 diamond exports fall, may rebound if no more crises". Reuters. 2 January 2013. Archived from the original on 24 June 2018. Retrieved 29 November 2019.
  12. Avi Krawitz (3 June 2013). "Israel's Polished Diamond Exports -22% in 2012". Archived from the original on 17 October 2016. Retrieved 29 November 2019.
  13. Area Reports, International, Africa and the Middle East. 3. Minerals Yearbook. 2008. p. 48.1. ISBN 9781411329652. The mineral Industry of Israel: "Israel's total exports amounted to $45.9 billion in 2007, of which diamonds accounted for 23.9%"
  14. Area Reports, International, Africa and the Middle East. 3. Minerals Yearbook. 2008. p. 48.1. ISBN 9781411329652. The mineral Industry of Israel: "In 2007 .. Israel accounted for 12% of the value of the world's polished diamond production"
  15. Area Reports International Review 2010 Africa and the Middle East. Minerals Yearbook. p. 48.1. ISBN 9781411331747. The mineral Industry of Israel: "In 2010, Israel accounted for 9% of the value of the wolr's polished diamond production"
  16. "Israel Diamond Industry Organizations". Archived from the original on January 6, 2012. Retrieved 2019-11-29.
  17. "HUMAN RIGHTS CAMPAIGNERS SAY KIMBERLEY PROCESS MUST SUSPEND ISRAEL AND BAN ISRAELI DIAMONDS EXPORTS". 17 June 2018. Archived from the original on 29 November 2019. Retrieved 2019-11-29.
  18. "Israel's blood diamonds". BDS. March 31, 2010. Archived from the original on 21 April 2019. Retrieved 29 November 2019.
  19. Moyiga Nduru (26 January 2007). "SOUTH AFRICA: Avocados, Diamonds at Core of Anti-Israel Trade Campaign". IPS. Archived from the original on 21 April 2019. Retrieved 2019-11-29.
  20. "South African Officials Must Reject Israeli Blood Diamonds and Secure Jobs in Diamond Beneficiation". IPSC. June 3, 2013. Archived from the original on 21 April 2019. Retrieved 2019-11-29.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.