احلام تمیمی

احلام تمیمی (عربی: أحلام التمیمی‎، متولد: ۱ ژانویه ۱۹۸۰؛ یا ۲۰ ژانویه ۱۹۸۰ یا ۲۰ اکتبر ۱۹۸۰ یا ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰) یک شهروند اردنی است[1] که به کمک در انجام بمب‌گذاری انتحاری در رستوران سباررو در اورشلیم معروف است. او توسط دادگاه نظامی اسرائیل محکوم شد و حبس ابد دریافت کرد، اما طی تبادل زندانیان فلسطینی با گیلاد شالیت آزاد شد. او مجری یک برنامه تلویزیونی دربارهٔ «فلسطینیان در زندان‌های اسرائیل» است.

احلام احمد آل-تمیمی
اف‌بی‌آی او را به جرم استفاده از سلاح کشتار جمعی علیه یک تبعه ایالات متحده در خارج از کشور که باعث مرگ شده، تحت تعقیب قرار داد.

اف‌بی‌آی برای دستگیری وی ۵ میلیون دلار جایزه در نظر گرفته‌است.[2]

اطلاعات شخصی
نام‌های مستعار (جدا شده توسط «») «احلام عارف احمد التمیمی» ، «احلام عرفات مازن آل تمیمی» ، «احلام عارف احمد تمیمی» ، «احلام عارف احمد آلتامیمی» ، «احلام عارف احمد آلتامیمین» ، «احلام اعراف احمد تمیمی» ، «احلام عارف احمد تمیمی» ، «احلام عارف احمد تمیمی» ، «ایهلام اعراف احمد تمیمی» ، «آخلام تمیممی» ، «احلام اعراف احمد تمیمی» «حالتی» ، «خلتی»
تاریخ (های) تولد مورد استفاده قرار داده ۲۰ اکتبر ۱۹۸۰ ، ۲۰ نوامبر ۱۹۸۰ ،

۱ ژانویه ۱۹۸۰ ، ۲۰ ژانویه ۱۹۸۰

محل تولد الزرقا، اردن
مو رنگ قهوه ای
چشم‌ها رنگ قهوه ای
قد ۵'۴ "
جنسیت زن
تابعیت اردنی
زبان‌ها عربی، انگلیسی
اشتغال روزنامه‌نگار

[3]

زمینه

تمیمی دانشجوی روزنامه‌نگاری در دانشگاه بیرزیت در کرانه باختری بود. برادرش محمد، حدس می‌زند که تسلط به زبان انگلیسی و نداشتن روسری، او را نسبت به مقامات اسرائیلی کمتر مشکوک کرد.[4]

تمیمی اصالتاً از النبی صالح، یک روستای فلسطینی در کرانه باختری غربی است. بن ارنرایش از نیویورک تایمز گفت که او «در نبی صالح بسیار دوست داشتنی بود».[5]

بمب‌گذاری قبلی

تمیمی در ژوئیه ۲۰۰۱ یک وسیله انفجاری را در یک فروشگاه مواد غذایی در اورشلیم قرار داد، که منفجر شد، اما خسارتی وارد نکرد.[6]

بمب‌گذاری انتحاری در رستوران سباررو

تمیمی به طراحی و شرکت در بمب‌گذاری انتحاری رستوران سباررو کمک کرد، که باعث زخمی شدن ۱۴۵ نفر شد. در این بمب‌گذاری ۱۵ نفر کشته شدند که نیمی از آنها کودک بودند. وی در آن زمان ۲۰ ساله و هنوز در دانشگاه بود. او پس از رانندگی و رها کردن بمب انتحاری به سمت هدف خود، بمب‌گذاری را در یک کانال خبری فلسطین گزارش کرد.[7]

حمله

در ۹ اوت ۲۰۰۱، تمیمی بمب‌گذار انتحاری به اسم «عزالدین شهیل المصری» (به عربی: عز الدین شهیل المصری) را تا رستوران سِباررو اسکورت کرد. او با استفاده از تکنیک‌های مبدل کردن، توجه عموم از خود و المصری را منحرف کرد، او لباسی پوشید که باعث می‌شد بیشتر شبیه «یک جهانگرد یهودی» باشد تا یک عرب، و از مهارت‌های زبانی به دست آمده در مطالعات روزنامه‌نگاری خود استفاده کرد. المصری در حمله جان داد اما تمیمی قبل از منفجر شدن بمب منطقه را ترک کرد.[7]

نقش دوم او، گزارش این حمله در مطبوعات بود. او به روزنامه‌نگاری نیمه وقت اشتغال داشت.[7]

واکنش‌های عمومی و شخصی

تمیمی در مصاحبه ای در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۲ که از تلویزیون الاقصی پخش شد (ترجمه شده توسط مؤسسه پژوهش رسانه‌ای خاورمیانه)، واکنش سایر فلسطینی‌ها را بلافاصله پس از بمب‌گذاری شرح داد:

پس از آن [حمله]، وقتی سوار اتوبوس شدم، فلسطینیان اطراف دروازه دمشق [در بیت‌المقدس] همه لبخند می‌زدند. شما می‌توانستید احساس کنید که همه خوشحال هستند. وقتی سوار اتوبوس شدم، هیچ‌کس نمی‌دانست که من بودم که [بمب انتحاری را برای هدف] رسانده‌ام. . . من احساس کاملاً عجیبی داشتم، زیرا عزالدین [بمب‌گذار] را پشت سر گذاشته بودم، اما در داخل اتوبوس، همه آن‌ها به یکدیگر تبریک می‌گفتند. آن‌ها حتی یکدیگر را نمی‌شناختند، اما در حال تبریک سلام بودند. . . در حالی که من در اتوبوس نشسته بودم، راننده رادیو را روشن کرد. اما ابتدا اجازه دهید در مورد افزایش تدریجی تعداد تلفات برای شما صحبت کنم. در حالی که من در اتوبوس بودم و همه به یکدیگر تبریک می‌گفتند. . .[8]

تمیمی پس از شنیدن گزارش اولیه مبنی بر «کشته شدن سه نفر» در بمب‌گذاری، اظهار داشت:

من اعتراف می‌کنم که کمی ناامید شدم، زیرا امید به تلفات بیشتر داشتم. با این حال وقتی آن‌ها گفتند «سه مرده»، من گفتم: «الحمد لله». . . دو دقیقه بعد، در رادیو گفتند که تعداد آن‌ها به ۵ نفر رسیده‌است. می‌خواستم لبخندم را پنهان کنم، اما نتوانستم! الحمد لله، عالی بود. هرچه تعداد کشته‌ها بیشتر می‌شد، مسافران کف می‌زدند.[8]

فریمت راث، مادر یکی از قربانیان این ترور، از آزادی تمیمی انتقاد کرد. او گفت وقتی تمیمی به همراه صدها قاتل دیگر در ازای یک سرباز اسرائیلی آزاد شد، احساس می‌کرده که دخترش دوباره به قتل رسیده‌است.[9]

عدم پشیمانی

در مصاحبه‌های بعدی، تمیمی اظهار داشت که از کاری که انجام داده متأسف نیست و وجود اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد. او گفت: «علی‌رغم اینکه به ۱۶ حبس ابد محکوم شدم، من می‌دانم زمانی که از اشغال اسرائیل آزاد شویم از زندان آزاد خواهیم شد.»

گفته می‌شود در مصاحبه با یک روزنامه‌نگار در زندان، هنگامی که اولین بار فهمید که هشت کودک را کشته، نه فقط سه کودک (که در ابتدا اعتقاد داشت)، او بلافاصله لبخند گسترده‌ای زد و به مصاحبه ادامه داد.[10]

تمیمی پس از آزادی از زندان مصاحبه ای با وب سایت Ammon News اردن انجام داد که بعداً در یوتیوب قرار گرفت (ترجمه شده توسط مؤسسه پژوهش رسانه‌ای خاورمیانه)

از آنچه اتفاق افتاده پشیمان نیستم. قطعاً نه. این مسیر است. من خودم را به خاطر خدا وقف جهاد کردم و خدا به من توفیق داد. شما می‌دانید که [در حمله سال ۲۰۰۱ به پیتزا فروشی سباررو] چه تعداد تلفات داشته‌است. این توسط خداوند امکان‌پذیر شد. آیا می‌خواهید آنچه را انجام داده‌ام متهم کنم؟ این سؤال ندارد. من امروز و به همان روش این کار را دوباره انجام می‌دادم.[11][12]

حکم آزادی

او به دلیل نقش در این حوادث زندانی شد، اما در اکتبر سال ۲۰۱۱ با یک اسیر اسرائیلی به اسم گیلعاد شلیط مبادله شد.[13] در جلسه دادگاه نظامی در اردوگاه نظامی اوفر، او به ۱۶ سال حبس ابد و ۱۵ سال حبس اضافی محکوم شد.[6]

فعالیت‌های بعدی

در مدت حضور در زندان با پسر عموی خود به اسم «نزار» که در یک زندان جداگانه بود، ازدواج کرد. او بلافاصله پس از آزادی به اردن نقل مکان کرد. ورود وی به آنجا با حضور صدها نفر، از جمله اقوام، بسیاری از طرفداران اخوان‌المسلمین، و اتحادیه‌های کارگری و شهروندان برگزار شد. وی بعداً با خالد مشعل رهبر حماس در قاهره پایتخت مصر دیدار کرد.[14]

تمیمی یک برنامه گفتگوی اردنی به نام نسیم الاحرار (نسیم آزادگان) در تلویزیون القدس وابسته به حماس را میزبانی کرد. این برنامه دربارهٔ زندانیان فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بحث می‌کند.[15]

در مصاحبه ای با الجزیره ، تمیمی ادعا کرد که اسرائیل از «مافیای روسیه» خواسته تا او و دیگر زندانیان فلسطینی را که در توافق‌نامه تبادل زندانیان گیلعاد شلیط آزاد شده‌اند، بکشد، اگرچه وی جزئیات بیشتری ارائه نکرد.[16]

مراحل قانونی آمریکا

در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۳، وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا در واشینگتن، دی.سی. به جرم توطئه جهت استفاده از جنگ‌افزار کشتارجمعی علیه اتباع ایالات متحده در خارج از کشور که منجر به مرگ شده، علیه تمیمی جرم کیفری اعلام کرد[17] شکایت کیفری در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۱۷ پلمپ شد. دادگاه‌های اردن حکم به عدم استرداد تمیمی دادند، زیرا پارلمان اردن هنوز قرارداد استرداد با ایالات متحده را تصویب نکرده‌است.[18]

برای دستگیری وی ۵ میلیون دلار جایزه در نظر گرفته شده‌است.[2]

تمیمی اولین تروریست اسلامی از اتحادیه عرب است که در ایالات متحده مورد پیگرد کیفری قرار گرفت و چهره ای جدی از سیاست خارجی آمریکا نسبت به دولت‌های قبلی را نشان داد.[19]

منابع
  1. "Archived copy". Archived from the original on 2017-03-15. Retrieved 2017-03-15.
  2. "Despite reward for fugitive Palestinian terrorist, U.S. and Jordan remain slow to act".
  3. "AHLAM AHMAD Al-TAMIMI". Federal Bureau of Investigation. Retrieved 2020-09-12.
  4. Greenwood, Phoebe. "Palestinian families wait to hear prisoners' fate." The Guardian. Thursday 13 October 2011. Retrieved on 26 May 2013.
  5. Ehrenreich, Ben. "Is This Where the Third Intifada Will Start? بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۰۴-۰۵ توسط Wayback Machine" The New York Times. 15 March 2013. Retrieved on 26 May 2013.
  6. Haaretz Service. "Hamas militant sentenced for part in 2001 suicide bombing." (Archive) Haaretz. Thursday October 23, 2002. Tishrei 27, 5764. Retrieved on June 5, 2013.
  7. Genzlinger, Neil. "Hot House بایگانی‌شده در ۲۰۱۷-۰۳-۱۱ توسط Wayback Machine." The New York Times. June 27, 2007. Retrieved on May 26, 2013.
  8. Released Hamas Terrorist Ahlam Tamimi on Palestinian Public's Delight at Suicide Bombings بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۰۵-۲۲ توسط Wayback Machine, MEMRI (transcript), Clip No. 3539, July 12, 2012. video clip with subtitles بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۰۸-۲۵ توسط Wayback Machine
  9. Roth, Frimet (2014-10-15). "Ten Lessons the Shalit Deal Taught Us". The Times of Israel. Archived from the original on 2017-11-17. Retrieved 2017-08-14.
  10. Regards from Amman: The Tamimi Family and the Good Life (Archive of P. 1/Archive of P. 2) by Meir Indor (translator from Hebrew: David B. Greenberg), The Jewish Press, 27 June 2012. Updated 26 January 2013. Originally published in Hebrew in Makor Rishon in June 2012.
  11. Released Terrorist Ahlam Tamimi, Sentenced to 16 Life Terms in Prison, Takes Pride in the Number of Casualties She Caused and Proclaims: I Would Do It Again Today بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۰۱-۲۰ توسط Wayback Machine, MEMRI (transcript), Clip No. 3157, 19 October 2011. (video clip available here بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۱۰-۲۸ توسط Wayback Machine.
  12. Tamimi: I have never regretted what I have done بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۴-۰۹ توسط Wayback Machine by Shaherah Katatbeh & Anas Damra, Ammonnews.net, 20 October 2011.
  13. "Israel releases list of Palestinian prisoners to be swapped". CNN. 16 October 2011. Archived from the original on 4 March 2016.Azriel, Guy. "Israel set to begin preparations for swap بایگانی‌شده در ۲۰۱۶-۰۳-۰۴ توسط Wayback Machine." CNN. 16 October 2011. Retrieved on 26 May 2013.
  14. Accueil triomphal pour Ahlam Tamimi en Jordanie بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۱۷ توسط Wayback Machine par Palestine Info, International Solidarity Movement, 19 October 2011.
  15. Fallout from Shalit deal continues to divide Israelis بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۰۷-۲۴ توسط Wayback Machine by Ben Cohen, JNS.org (reprinted by the SunSentinel.com), 11 July 2012.
  16. 'Sbarro terrorist: Israel hired mafia to kill me' بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۰۲-۲۵ توسط Wayback Machine by Khaled Abu Toameh, The Jerusalem Post, 4 March 2012.
  17. "Individual Charged in Connection With 2001 Terrorist Attack in Jerusalem That Resulted in Death of Americans". www.justice.gov. Archived from the original on 2017-03-15. Retrieved 2017-03-15.
  18. "Jordan rejects U.S. extradition request for accomplice in 2001 Jerusalem bombing". i24 News. 15 March 2017. Archived from the original on 16 March 2017. Retrieved 17 March 2017.
  19. "DOJ charges Hamas member for 2001 Jerusalem attack that killed Americans". miamiherald. Archived from the original on 2017-03-15. Retrieved 2017-03-15.

برای مطالعه بیشتر

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.