داوید بن گوریون

داوید بن گوریون (در عبری: דָּוִד בֶּן-גּוּרִיּוֹן، نام زمان تولد: داوید گرون، David Grün) (زاده ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ – درگذشته ۱ دسامبر ۱۹۷۳) بنیان‌گذار اصلی و اولین نخست وزیر اسرائیل بود. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۳، او هم‌چنین رهبر برجسته جامعه یهودیان مقیم فلسطین تحت قیمومت انگلستان را بر عهده داشت.

داوید بن گوریون
داوید بن گوریون در سال ۱۹۶۰ میلادی
فهرست نخست‌وزیران اسرائیل
مشغول به کار
۳ نوامبر ۱۹۵۵  ۲۱ ژوئن ۱۹۶۳
پس ازموشه شارت
پیش ازلوی اشکول
مشغول به کار
۱۴ مه ۱۹۴۸  ۷ دسامبر ۱۹۵۳
پس ازتشکیل پست
پیش ازموشه شارت
وزارت دفاع اسرائیل
مشغول به کار
۱۹۵۵  ۱۹۵۳
پس ازتشکیل پست
اطلاعات شخصی
زاده
داوید بن گوریون

۱۶ ژانویهٔ ۱۸۸۶
پوونگسک، لهستان کنگره، امپراتوری روسیه
درگذشته۱ دسامبر ۱۹۷۳ (۸۷ سال)
کیبوتص، اسرائیل
ملیت لهستان کنگره
 امپراتوری عثمانی
 قیومیت بریتانیا بر فلسطین
 اسرائیل
حزب سیاسیماپای
رافی
لیست ملی
همسر(ان)پائولا بن گوریون
فرزندانسه فرزند
پیشهنیروی نظامی، سیاستمدار
دینبی‌دین، خداناباور[1]
امضا

زندگی

داوید بن گوریون در ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ در منطقه پوونگسک لهستان که آن زمان قسمتی از خاک امپراتوری روسیه به‌شمار می‌رفت به دنیا آمد. پدرش وکیل بود. داوید وقتی که ۱۱ سال داشت مادرش را از دست داد. در سال ۱۹۰۵ وقتی که دانشجوی دانشگاه ورشو بود به حزب سوسیال دموکرات کارگران یهودی پیوست و در جریان انقلاب ۱۹۰۵ روسیه دو بار دستگیر شد. در سال ۱۹۰۶ به فلسطین مهاجرت کرد.

وی رئیس کمیته اجرایی آژانس یهود و رهبری اقدامات سیاسی نظامی صهیونیستها در فلسطین زیر قیمومت انگلستان را با هدف تشکیل کشور اسرائیل را به عهده گرفت و همین‌طور نیز با گروه‌های شبه نظامی اشترن و آرگون و با سازمان هاگانا همکاری می‌کرد. در سال ۱۹۵۳ از نخست وزیری استعفا داد و در سال ۱۹۵۵ به عنوان وزیر دفاع اسرائیل انتخاب شد. وی دوبار به عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد. داوید بن گوریون نهایتاً در سال ۱۹۷۰ از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرد. وی در دوران بازنشستگی، در کیبوتص سده بوکر به کشاورزی و دامداری می‌پرداخت.[2]

اندیشه‌ها

بن گوریون در آئین گشایش دانشکده پزشکی دانشگاه عبری اورشلیم در سال ۱۹۴۹ م.
اتاق خواب بن گوریون در کومه‌اش در کیبوتص سده بوکر در صحرای نگب.
بن گوریون در حین یک مصاحبه تلویزیونی در کومه‌اش در سال ۱۹۶۴ م.

داوید بن گوریون همواره عقیده داشت که باید بیابان نگب که قسمت اعظم خاک اسرائیل را تشکیل می‌دهد به تدریج آباد شود و بخشی از جمعیت کشور به آن نقطه انتقال یابد. داوید بن گوریون محل سکونت خویش در سال‌های آخر عمر را در صحرای نگب انتخاب کرد و طبق وصیتش در همان‌جا به خاک سپرده شد. از این رو، دانشگاهی که در شهر بئرشبع برپا شد، دانشگاه بن گوریون نام گرفت. نقل است که دایوید بن گوریون خانم گلدا مایر را «تنها مرد در کابینه اسرائیل» نام داده بود.[3]

تبحر در زبان‌دانی

گفته می‌شود وی عاشق زبان‌های خارجی و یادگیری آن‌ها بود و به این زبان‌ها گفتگو می‌کرد: عبری، روسی، ییدیش (عبری-آلمانی) فرانسوی، آلمانی، انگلیسی، و تا حدی ایتالیایی. ضمناً وی قادر به خواندن متون یونانی، اسپانیایی و تا اندازه‌ای عربی نیز بود.

سمت‌ها

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ داوید بن گوریون موجود است.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.