هیدی لامار

هدویگ اوا ماریا کیسلر (به آلمانی: Hedwig Eva Maria Kiesler) (زاده ۹ نوامبر ۱۹۱۴ – درگذشته ۱۹ ژانویه ۲۰۰۰) بازیگر و مخترع اتریشی-آمریکایی بود.[2] بعد از دوره کوتاه بازیگری در آلمان که شامل بازی در فیلم وجد یا خلسه (۱۹۳۳) که در برگیرنده صحنه بحث‌برانگیز عشقبازی بود، مخفیانه به پاریس نقل مکان کرد. در پاریس او با رئیس وقت شرکت مترو گلدوین مایر، لویی بی میر ملاقات نمود که به وی پیشنهاد قرارداد بازیگری فیلمی در هالیوود را ارائه نمود، جاییکه وی از دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۵۰ تبدیل به ستاره سینما شد.[3]

هِیدی لامار

پرتره ۱۹۴۴
نام اصلی هدویگ اوا ماریا کیسلر[1]
زمینه فعالیتسینما
تولد ۹ نوامبر ۱۹۱۴
وین،  اتریش
مرگ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۰۰ (۸۵ سال)
کسلبری، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا
مدفن وین، اتریش
ملیت اتریشی
پیشه بازیگر، مخترع
سال‌های فعالیت ۱۹۳۰-۱۹۵۸
همسر(ها)
  • Fritz Mandl
    (ازدواج ۱۹۳۳–۳۷; جدایی)
  • Gene Markey
    (ازدواج ۱۹۳۹–۴۱; جدایی؛ 1 child)
  • جان لودر
    (ازدواج ۱۹۴۳–۴۷; جدایی؛ ۲ فرزند)
  • Teddy Stauffer
    (ازدواج ۱۹۵۱–۵۲; جدایی)
  • دبلیو. هاوارد لی
    (ازدواج ۱۹۵۳–۶۰; جدایی)
  • لوئیس جی. بویس
    (ازدواج ۱۹۶۳–۶۵; جدایی)
وبگاه رسمی www.hedylamarr.com
صفحه در وبگاه IMDb

لامار در فیلم‌های بسیاری ایفای نقش کرد که شامل است بر الجزایر (۱۹۳۸)، من این زن را می‌گیرم (۱۹۴۰)، رفیق ایکس (۱۹۴۰)، زندگی با من (۱۹۴۱)، سامسون و دلیله (۱۹۴۹).[4] کارگردان مکس راینهاردت او را زیباترین زن در کل اروپا خوانده بود جمله‌ای که به‌صورتی وسیع توسط بسیاری از تماشاگران و منتقدان او مورد تأیید قرار گرفت.[5][6][7]

در آغاز جنگ جهانی دوم لامار با قصد کمک به متفقین جنگ جهانی دوم پارازیت رادیویی دول محور را مشکلی عمده به حساب آورد و به همراه تنظیم‌کننده موسیقی، جورج آنتهیل، روش مخابرات طیف گسترده و پرش فرکانسی را به عنوان فناوری برای غلبه بر این مشکل ابداع نمود.[8] با این حال نیروی دریایی ایالات متحده تا دهه ۱۹۶۰ از این فناوری استفاده نکرد، اساس روش ابداعی وی امروزه در وای-فای، و سی دی ام ای بکار می‌رود.[9][10][11][12]

زندگی‌نامه

هدی لامار در نهم نوامبر ۱۹۱۳ در وین به دنیا آمده پدرش بانکدار و مادرش پیانیست بود[13] لامار که نام اصلی او «هدویگ اوا ماری کیسلر» است علاوه بر کار بازیگری در فیلم، به تکنولوژی هم علاقه داشت و با ابداعی در زمینه رمزگذاری به تحقق ساخت تلفن همراه کمک بسیار کرد. بازی لامار در فیلم Extase =اکستازی=وجد=خلسه محصول ۱۹۳۳ و نمای نزدیک وی در حالت ارگاسم و همچنین صحنه‌هایی که او از روبرو کاملاً برهنه نشان داده می‌شود برای جامعه سنتی آن زمان غیرمعمول بود و خشم کلیسا را برانگیخت.

از دو سالگی مورد توجه یک کارگردان تئاتر که با خانواده آنان دوستی داشت قرار گرفته بود. از ده سالگی به نواختن پیانو و رقص باله مشغول شد و در فیلم‌های آلمانی در کناره ستاره‌های بزرگ ایفای نقش می‌کرد.

اما بی شک خاطره انگیزترین حضور وی در سینما، ایفای نقش دلیله در فیلم حماسی سامسون و دلیله اثر کارگردان شهیر سینما سیسیل ب دومیل بود که او توانست با ایفای نقش یک زن بسیار زیبا، فریبنده و اغواگر که قهرمان شکست ناپذیر فیلم را به تباهی می‌کشاند هنر خود در عرصه بازیگری را به منصه ظهور گذارد.

هنرپیشه اتریشی تبار در هالیوود به شهرت رسید و ۶ بار ازدواج کرد. اما این کارنامه درخشان سینمایی هدی لامار نبود که او را به یک قهرمان جنگی تبدیل کرد.

نام اصلی‌اش هدویگ اوا ماریا کیسلر بود و در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. شوهر اول لامار رییس یک شرکت سازنده جنگ‌افزار بود که چون از درخشش همسرش به عنوان بازیگر خشنود نبود، او را مجبور می‌کرد از همکارانش که بعضی از آن‌ها نازی بودند، پذیرایی کند.

لامار اول به پاریس و سپس به لندن گریخت و در آنجا با لویی بی. مه‌یر، مدیر سرشناس شرکت مترو گلدن مه‌یر ( ام‌جی‌ام) ملاقات کرد.

هدی لامار لقب "زیباترین زن جهان" را گرفت و در بیش از ۳۰ فیلم نقش‌آفرینی کرد.

اما آنچه باعث شد او در این فهرست قرار بگیرد، فعالیت جنبی او به عنوان مخترع بود.

لامار یک سیستم راهنما برای اژدرهای نیروهای متفقین طراحی کرد که از طریق تغییر فرکانس آن‌ها مانع از ردیابی‌شان توسط دشمن می‌شد.

البته ارتش آمریکا این اختراع لامار به ثبت هم رسید را چندان جدی نگرفت اما ردپای اختراعات پیشروی او در فناوری بلوتوث و وای‌فای امروزی به چشم می‌خورد.

اختراع
نسخه‌ای از مدرک ثبت اختراع هدی لامار

با وجود شهرت هدی لامار در دنیای سینما، او در دنیای کامپیوتر به خاطر اختراعش که پایه مخابرات طیف گسترده شد شهرت دارد. این تکنیک پایه فناوریهای مدرن مانند بلوتوث و شبکه بیسیم است.[14][15]

گرچه لامار هیچ گونه آموزش رسمی نداشت و آموزشش عمدتاً به صورت خودآموز بود، او در اوقات فراغت خود روی سرگرمی‌ها و اختراعات مختلف کار می‌کرد، که شامل یک چراغ ترافیک پیشرفته و قرصی بود که در آب برای تولید نوشیدنی گازدار به کار می‌رفت؛ که البته مورد دوم ناموفق بود؛ لامار خودش می‌گفت که این نوشیدنی مزه Alka-Seltzer ‏(en)‏ می‌دهد.[16]

در طول جنگ جهانی دوم، لامار متوجه شد که اژدرهایی که به صورت رادیویی کنترل می‌شوند و در جنگ‌های دریایی مهم هستند، می‌توانند به راحتی دچار خطا شوند و در نتیجه این نوع اژدر در مسیر درست حرکت نکند.[17]

هدی لامار در فیلم زندگی با من، ۱۹۴۱

با توجه به دانش او در مورد اژدرها که از شوهر اولش آموخته بود، او به فکر ایجاد یک سیگنال فرکانس که ردیابی یا گرفتار نمی‌شود افتاد. او با دوستش جورج آنتیل که آهنگساز و پیانیست بود تماس گرفت تا به او برای ساخت دستگاهی برای انجام این کار کمک کند و او با هماهنگ سازی یک مکانیسم پیانو کوچک با سیگنال‌های رادیویی موفق به انجام اینکار شد.[18] آنان پیش‌نویسی از طرح‌های خود تهیه کردند که بعداً آن را به عنوان اختراع ثبت کردند.[19][20]

اختراع آنان در ۱۱ اوت ۱۹۴۲ ثبت شد؛ که البته نامی که در این سند استفاده شد، نام او پس از ازدواج بود که به صورت هدی کیسلر مارکی (به انگلیسی: Hedy Kiesler Markey) نوشته شده‌است.[21]

شایان ذکر است که این اختراع از نظر فناوری پیاده‌سازی امری پیچیده بود، به علاوه ارتش آمریکا علاقه‌ای به استفاده از اینگونه تجهیزات در خارج از مراکز نظامی اش نداشت.[16]

پانویس
  1. «The Official Site of Hedy Lamarr». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۱.
  2. "Hedy Lamarr: Inventor of more than the 1st theatrical-film orgasm". Los Angeles Times. 28 November 2010. Retrieved 26 July 2012.
  3. "Hedy Lamarr: Secrets of a Hollywood Star". Edition Filmmuseum 40. Edition Filmmuseum.com. Retrieved 3 May 2014.
  4. Haskell, Molly (10 December 2010). "European Exotic". The New York Times. Retrieved 26 July 2012.
  5. Haskell, Molly (10 December 2010). "European Exotic". New York Times. Retrieved 26 July 2012.
  6. "Hedy Lamarr - Biography". Turner Classic Movies.
  7. "Hedy & Louis B.". Classicmoviechat.com. 4 August 2011.
  8. "Movie Legend Hedy Lamarr to be Given Special Award at EFF's Sixth Annual Pioneer Awards" (Press release). Electronic Frontier Foundation. 11 March 1997. Archived from the original on 16 October 2007. Retrieved 1 February 2014.
  9. "Hollywood star whose invention paved the way for Wi-Fi", New Scientist, 8 December 2011. Retrieved 4 February 2014.
  10. Craddock, Ashley (11 March 1997). "Privacy Implications of Hedy Lamarr's Idea". Wired. Condé Nast Digital. Retrieved 9 November 2013.
  11. "Hedy Lamarr Inventor" (PDF). The New York Times. 1 October 1941. Archived from the original (PDF) on 10 April 2016. Retrieved 1 February 2014.
  12. «بازیگر اسرائیلی نقش «زن اعجاب‌انگیز» می‌خواهد نقش «هدی لامار» بازیگر و مبتکر یهودی را بازی کند». صدای آمریکا. ۱۳۹۸-۰۵-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۸-۰۵.
  13. «HIGH CLASS WHORE.(actress Hedy Lamarr) - CineAction | HighBeam Research». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۱.
  14. Laura barnett (5 Dec 2011). "If it wasn't for Hedy Lamarr, we wouldn't have Wi-Fi". the guardian.
  15. https://www.google.com.au/patents/US2292387
  16. "'Most Beautiful Woman' By Day, Inventor By Night". NPR. November 22, 2011. Retrieved May 26, 2015.
  17. "Hedy Lamarr – actor, inventor, amateur engineer" (MP3). The Science Show. July 5, 2014. 7 minutes in. Radio National. Archived from the original on July 5, 2014. http://mpegmedia.abc.net.au/rn/podcast/2014/07/ssw_20140705_1218.mp3#t=420.
  18. "Bombshell: Interview with Richard Rhodes on Hedy Lamarr", Sloan Science and Film, April 18, 2017.
  19. video: "Hedy Lamarr: Actress and inventor", ABC, 4 min.
  20. "Hedy Lamarr: Movie star, inventor of WiFi". CBS News. Retrieved April 9, 2016.
  21. USPTO. "Patent 2,292,387 Full Text". United States Patent and Trademark Office. USPTO. Retrieved May 11, 2016.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هیدی لامار موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.