ویلیام باکلی، جونیر

ویلیام فرانک باکلی، جونیر (انگلیسی: William Frank Buckley, Jr.‎; ۲۴ نوامبر ۱۹۲۵ – ۲۷ فوریه ۲۰۰۸(۲۰۰۸-02-۲۷) ) یک روزنامه‌نگار، مجری تلویزیون، پدیدآور، و رمان‌نویس اهل ایالات متحده آمریکا بود. باکلی از مطرح‌ترین چهره‌های جریان محافظه‌کاری در ایالات متحده، بنیان‌گذار مجله نشنال ریویو و میزبان برنامه تلویزیونی Firing Line (۱۹۶۶–۱۹۹۹) بود. باکلی به دایره گسترده واژگان و لهجه انگلیسی ویژه‌اش شهره بود.[1] برجسته‌ترین دستاورد باکلی را ترکیب محافظه‌کاری سنتی و لیبرالیسم کلاسیک دانسته‌اند که در سیاست‌مداران جمهوری‌خواهی مانند گلدواتر و رونالد ریگان نمود پیدا کرد.

ویلیام باکلی، جونیر
زادهویلیام فرانک باکلی، جونیر
۲۴ نوامبر ۱۹۲۵
درگذشته۲۷ فوریهٔ ۲۰۰۸ (۸۲ سال)
پیشهروزنامه‌نگار، مجری تلویزیون، پدیدآور، و رمان‌نویس
همسر(ها)Patricia Taylor Buckley (درگذشته ۲۰۰۷)
فرزند(ان)Christopher Buckley (زاده ۱۹۵۲)

جنبش محافظه‌کاری

باکلی و همکارانش در نشنال ریویو با مرزبندی با عقاید و افرادی که نامناسب می‌پنداشتند به بازتعریف محافظه‌کاری پرداختند.[2] به عنوان نمونه، باکلی جریانات ضدیهودی و نژادپرستانه و همچین افرادی مانند جرج والاس (طرفدار جداسازی نژادی) را رد کرد.[3]

جرج نش در کتاب سنت فکری محافظه‌کاری پس از ۱۹۴۵(The Conservative Intellectual Tradition since 1945) می‌گوید که نشنال ریویو تحت رهبری باکلی با متحد کردن سه جریان فکری قدرتمند و مستقل لیبرترینیسم، سنت‌گرایی و تفکر ضد کمونیستی راست نوین پسا جنگ جهانی دوم را شکل داد.[4][5]

مناظره با گور ویدال

در سال ١٩٦٨ و در جریان انتخابات مقدماتی احزاب جهموری‌خواه و دموکرات، شبکه ABC یک رشته مناظره با حضور باکلی و نویسنده معروف گور ویدال برگزار کرد.[6] در مناظره یکی مانده به آخر در شیکاگو، جدالی لفظی بر سر اعتراضات مردمی به جنگ ویتنام بین باکلی و ویدال درگرفت که در آن ویدال باکلی را به همدلی با نازی‌ها متهم کرد و باکلی در جواب ویدال را کوئیر خطاب کرد. پس از مناظرات، این مناقشه برای مدتی در مطبوعات ادامه پیدا کرد و طرفین از یکدیگر شکایت کردند. فیلم بهترین دشمنان روایت مستندی از مناظرات ویدال و باکلی و وقایع پس از آن ارائه می‌دهد.[7]

جوایز

باکلی در سال ۱۹۹۱ نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را از دست جرج اچ. دابلیو. بوش دریافت کرد.[8]

منابع
  1. The Wall Street Journal February 28, 2008, p. A16
  2. Roger Chapman, Culture wars: an encyclopedia of issues, viewpoints, and voices (2009) vol. 1 p. 58
  3. Tanenhaus, Sam, on William F. Buckley, Paper Cuts blog at The New York Times website, February 27, 2008.
  4. Nash, George H. ; The Conservative Intellectual Tradition Since 1945 (1976)
  5. Phillips-Fein, Kim; "Conservatism: A State of the Field", Journal of American History, (Dec. 2011) Vol. 98, No. 3, p. 729.
  6. Grynbaum، Michael M. (۲۰۱۵-۰۷-۲۴). «Buckley vs. Vidal: When Debate Became Bloodsport (Published 2015)» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۸.
  7. Gordon, Robert; Neville, Morgan (2015-07-24), Best of Enemies, Gore Vidal, William F. Buckley, Dick Cavett, Noam Chomsky, Media Ranch, Motto Pictures, Tremolo Productions, retrieved 2021-02-18
  8. "List of Presidential Medal of Freedom recipients". Wikipedia. 2021-02-02.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویلیام باکلی، جونیر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.