پافلاگونیا
پافلاگونیا (/ˌpæfləˈɡoʊniə/; یونانی باستان: Παφλαγονία) یک منطقه باستانی در ساحل دریای سیاه و شمال آناتولی بود. به گفته استرابو، رودخانه پارتنیوس حدِ غربی منطقه را تشکیل میداد و از سوی شرق به رودخانهٔ قزلایرماق محدود شده بود.
| Paphlagonia (Παφλαγονία) | |
|---|---|
| Ancient Region of Anatolia | |
![]() طبیعت اماسرا | |
| موقعیت | شمالِ مرکزی آناتولی |
| موجودیت | قرن پنجم - ۱۸۳ پیش از میلاد |
| زبان | پافلاگونیایی |
| مرکزیت تاریخی | چانقری |
| استان رومی | پنتوس |
![]() | |
نام پفلاگونیا در افسانهها از پفلاگون، پسر فینئوس مشتق شدهاست.[1]
افراد مهم
پانویس
- Eustath. ad Horn. II. ii. 851, ad Dion. Per. 787; Steph. B. t.v. ; Const. Porph. de Them. i. 7.
پیوند به بیرون
- Bartin (English)
- Paphlagonia
- sdu.dk/halys
- A Geographical and Historical Description of Asia Minor by John Anthony Cramer
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

