پایگاه فضایی چابهار

پایگاه فضایی چابهار نام پایگاه ملی پرتاب ماهوارهٔ ایران است که خبر آغاز طرح مطالعاتی آن را حمید فاضلی سرپرست سازمان فضایی ایران برای نخستین بار در روز ملی فناوری فضایی سال ۹۰ منتشر کرد. این پایگاه در ابعاد ۵ در ۵ کیلومتر ایجاد می‌شود. یکی از دلایل ایجاد پایگاه ملی فضایی در این منطقه نزدیک بودن این منطقه به اقیانوس هند و کم جمعیت بودن آن است. براساس مصوبات شورای عالی فضایی ، مدیریت کلان این پایگاه بر عهدهٔ سازمان فضایی است و در حال حاضر نقطه‌یابی و فعالیت آمایش سرزمینی تأسیس پایگاه ملی پرتاب انجام و نقطهٔ نهایی انتخاب شده‌است.[1]

اهداف راه‌اندازی پایگاه ملی پرتاب

این پایگاه به عنوان یک مرکز پرتاب غیرنظامی پیش‌بینی شده و قرار است در زمینهٔ پرتاب موجود زنده، پرتاب ماهواره‌های سنجشی و ماهوارهٔ مخابراتی در مدار زمین اهنگ فعالیت کند بنابر این، این پرتاب‌ها به شرایط ویژه‌ای نیاز دارد و حتی‌الامکان باید در شرایط نزدیک به منطقهٔ استوایی صورت گیرد تا هزینه‌های پرتاب و انجام مانورهای مداری آن به حداقل رسد. پایگاه ملی پرتاب با هدف انجام آخرین آزمایش‌های تاکتیکی پیش از پرواز مانند یکپارچه‌سازی، همسان‌سازی و سازگاری میان ماهواره‌ها و ماهواره‌برها ایجاد می‌شود.[1]

پیوند به بیرون

پانویس

  1. «پایگاه پرتاب ملی در منطقه چابهار ایجاد می‌شود» (به افارسی). خبرگزاری ایرنا. ۲۱ مرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۳ بهمن ۹۱. تاریخ وارد شده در |بازیابی= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.