پوشش هسته‌ای

پوشش هسته‌ای (به انگلیسی: Nuclear Envelope) که به آن غشای هسته‌ای نیز گفته می شود،[1][persian-alpha 1] از دو لایه غشاء دولایه لیپیدی تشکیل شده (یعنی دست کم ۴ لایه غشاء دارد) که در یوکاریوت‌ها هسته سلول و مواد ژنتیکی داخل آن را احاطه می کند.

پوشش هسته‌ای
هسته سلول انسانی
شناسه‌ها
THH1.00.01.2.01001
FMA63888

پوشش هسته ای شامل دو لایه غشای دولایه لیپیدی است که یکی غشاء درون-هسته‌ای و دیگری غشاء برون-هسته‌ای می باشند.[4] فضای مابین غشاها را فضای پیرا-هسته ای نامند. این فضا در حدود ۲۰-۴۰ نانوموتر عرض دارد.[5][6] غشای برون-هسته‌ای پیوسته بوده و غشای آن مجهز به شبکه آندوپلاسمی می باشد.[4] پوشش هشته ای دارای منافذ هسته‌ای متعددی است که امکان عبور مواد بین سیتوزول و هسته را فراهم می آورد.[4] رشته‌های پروتئینی بینابینی به نام لامین روی سمت داخل غشای هسته‌ای تشکیل ساختاری به نام لامینای هسته‌ای داده که از ساختار هسته با ایجاد چارچوب‌هایی پشتیبانی می کند.[4]

یادداشت‌ها
  1. اسامی کمتر به کار رفته شامل nucleolemma[2] و karyotheca می شوند.[3]

پانویس
  1. Georgia State University. "Cell Nucleus and Nuclear Envelope". gsu.edu. Archived from the original on 2018-06-18. Retrieved 2014-01-21.
  2. "Nuclear membrane". Biology Dictionary. Biology Online. Retrieved 7 December 2012.
  3. "nuclear membrane". Merriam Webster. Retrieved 7 December 2012.
  4. Alberts, Bruce (2002). Molecular biology of the cell (4th ed.). New York [u.a.]: Garland. p. 197. ISBN 978-0815340720.
  5. "Perinuclear space". Dictionary. Biology Online. Retrieved 7 December 2012.
  6. Berrios, Miguel, ed. (1998). Nuclear structure and function. San Diego: Academic Press. p. 4. ISBN 9780125641555.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.