ژرار ژنت
ژرار ژنِت (به فرانسوی: Gérard Genette) (زادهٔ ۱۹۳۰، پاریس – درگذشتهٔ ۱۱ مهٔ ۲۰۱۸) نظریه‌پرداز ادبی و نشانه‌شناس فرانسوی بود.
| ژرار ژُنت | |
|---|---|
| زادهٔ | ۷ ژوئن ۱۹۳۰ پاریس، فرانسه |
| درگذشت | ۱۱ مهٔ ۲۰۱۸ |
| ملیت | فرانسوی |
| دوره | فلسفهٔ غرب |
| حیطه | نظریهٔ ادبی، نشانه‌شناسی |
علایق اصلی | فیلسوف، نظریه‌پرداز ادبی، نشانه‌شناس |
ژرار ژُنت در پاریس متولد شد و در محیط اکول نرمال سوپریور پرورش یافت و در سال ۱۹۵۴ از آنجا در ادبیات کلاسیک لیسانس خود را گرفت.[1] او از چهره‌های برجستهٔ حرکت‌های فکری بود که در دههٔ ۱۹۶۰ در حوزهٔ مطالعات ادبی برای تطبیق و بسط نظریه‌های ساختارگرایانه فردینان دو سوسور در زبان‌شناسی و کلود لوی-استروس در انسان‌شناسی صورت گرفت. عمده شهرت و تأثیرگذاری او به مطالعهٔ ساختارگرایانه از روایت برمی‌گردد که یکی از جامع‌ترین چارچوب‌های تحلیل متون روایی را ارائه می‌دهد.[2] در سال‌های ۱۹۵۹–۶۰ ژنت در کنار ژاک دریدا در یک دبیرستان درس می‌دادند و دانش‌آموزان را برای ورود به اکول نرمال سوپریور آماده می‌کردند. پس از آن در ۱۹۶۳ ژنت دستیار و سپس استادیار ادبیات فرانسه در سوربن شد. در ۱۹۶۷ به مقام مدیر پژوهش‌های زیباشناسی و نظریهٔ ادبی در اکول پراتیک منصوب شد.[1] ژنت از پیروان ادبیات تطبیقی شاخه فرانسوی بود.
منابع
- جان لچت، پنجاه متفکر بزرگ معاصر از ساختارگرایی تا پسامدرنیته، ترجمهٔ محسن حکیمی، تهران: انتشارات خجسته، ۱۳۸۳، ص ۹۸.
- «ویلیام نیلز، «ژرار ژُنت، نظریه‌پرداز ادبی» ترجمهٔ منصوره اسدی مقدم، وبگاه انسان‌شناسی و فرهنگ». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ مه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۴.