زیبایی‌شناسی

زیبایی‌شناسی (به انگلیسی: Aesthetic) شاخه‌ای از فلسفه است که به ماهیت زیبایی و سلیقه و همچنین فلسفه هنر (حوزه فلسفه خاص خود را دارد که از زیبایی‌شناسی بیرون می آید) می پردازد.[1] همچنین زیبایی‌شناسی قابلیتی است برای درکِ بهترِ ادراکات و همچنین پدیده‌های سخت مانند تندیس و پدیده‌های نرم مانند موسیقی که باعث تغییر در روحیه و نگرش فرد می‌شود.[2] اما خود همین تعریفِ زیبایی با گره خوردن به مفاهیم دیگری همچون حقیقت،عشق، زندگی، مرگ، خدا، انسان، گناه و معصیت و حتی موضوعاتی چون سیاست، فضا و غیره دامنهٔ گسترده ای پیدا کرده است. درواقع خود تعریفی که از زیبایی ارائه می شود می تواند دامنهٔ بحث را بسیار وسیع یا بسیار محدود کند. به علاوه برخی سعی کرده اند زیبایی را در یک موضوع عینی به خصوص جستجو کنند: مثلاً در انواع مختلف هنر، درانسان، اشیاء، طبیعت و چیزهای دیگر.[3] نخستین بار الکساندر گوتلیب بومگارتن در کتابی با عنوان Esthetique یا به فارسی زیبایی شناسی از این عبارت استفاده کرد.[4] اما پیشینه بحث در این مورد به اندازه تاریخ فلسفه است.[5]

ماهیت جستارهای زیبایی‌شناسی

«زیبایی‌شناسی هرگونه بحث علمی و قابل‌پذیرش در میان دانشمندان دربارهٔ زیبایی است. زیبایی‌شناسی مشحون از مباحث استحسانی درجه‌اولی و درجه‌دومی است و این ایرادی ندارد. بحث‌هایی چون چیستی زیبایی، چگونگی و چرایی درک زیبایی، عصب‌ادراک‌شناسی زیبایی (نک: علوم ادراکی) و نیز تحلیل وجوه زیبایی یک موجود خاص مانند یک مخلوق از مخلوقات الهی (یک گل) یک اثر هنری یا یک ادراک زیبایی مانند عشق، اوج لذت جنسی و بهجت که در آن سنخ ادراکات زیبایی وجود دارد، همه و همه از مباحث زیبایی‌شناسی است.»

  • چند نکتهٔ مهم
  • نکتهٔ اول: تعبیر زیبایی‌شناسی درست و زیباشناسی غلط رایج و نادرست است. نباید آن را به کار برد.
  • نکتهٔ دوم: گاه از احساس و ادراک زیبایی به زیبایی‌شناختی تعبیر می‌شود. این نادرست است. باید به‌جای آن از واژه «زیبایی» استفاده کرد؛ مثلاً «نگاه به این گل حس زیبایی را در ما برمی‌انگیزد» و نه «زیبایی‌شناختی». اما اگر بحث دربارهٔ تحلیل چرایی ادراک زیبایی است، باید از تعبیر زیبایی‌شناختی استفاده کرد؛ مثلاً «از نظر زیبایی‌شناختی دربارهٔ زیبایی این گل می‌توان گفت ادراکی ملایم با نفس را در ما موجب می‌شود و… .»
  • نکتهٔ سوم: زیبایی‌شناسی شامل مباحث استدلالی و ریاضیاتی هم می‌شود؛ اما به‌دلیل سنخ موضوع از استحسان‌ها حرفه‌ای سرشار است؛ زیرا این استحسانات در نگاه درجه‌دومی قوام کافی را دارند. استحسان درجه‌دومی (حرفه‌ای) یعنی تعلیل و تحلیل روان‌شناختی، فیزیولوژیک و فرهنگی اجتماعی زیبایی.

هدف زیبایی‌شناسی

هدف زیبایی‌شناسی توضیح چیستی زیبایی و نحوهٔ درک ما از آن و نیز تحلیل سطوح و گونه‌های آن است. همچنین شاید توصیه برای زیباسازی هم بتواند جزء مباحث آن قلمداد شود (هنجاری).[2] در فرهنگ اصطلاحات فنی و نقادانه فلسفی، زیبایی شناسی به دو معنا تعریف شده است: "1.هرآنچه به زیبایی مرتبط است و منش زیبایی را تعریف می کند. 2. علمی که موضوعش داوری و ارائه حکم باشد درباره تفاوت میان زیبا و زشت.[6]

معنای زیبایی

فیلسوفان و هنرمندان از ابتدای تاریخ بر سر زیبایی اختلاف نظر داشتند به صورتی که افلاطون زیبایی را هماهنگی اجزا با کل می‌دانست و آن را به دو نوع زیبایی طبیعت و موجودات زنده و زیبایی هندسه، خط و دایره تقسیم می‌کرد. او معتقد بود که زیبایی طبیعی نسبی است، در حالی که زیبایی هندسی یا آنچه به دست بشر ساخته می‌شود مطلق است و آنچه در نظریه افلاطون، زیبایی هندسی نامیده شده را لوکوربوزیه زیبایی مهندسی نامیده‌است. هگل بر اساس نظریات افلاطون، قائل به دو نوع زیبایی طبیعی و هنری بود. در هر حال تصدیق یقینی برای وجود خارجی زیبایی بسیار مشکل است.[7] نظریات افلاطون در مورد زیبایی شناسی را میتوان در متنهای ضیافت، تیمائوس و فایدون از او پیدا کرد. او به طور کلی استدلال میکند که اگر ما به یک چیز زیبای منفرد عشق بورزیم، در آن راستا باید همه چیزهای زیبا را دوست داشته باشیم، زیرا همه چیزهای زیبا در آن شکل زیبای منفرد و جهان شمول، نقش دارند.[8]

از قرن هیجدهم به بعد، مفهوم زیبایی بیشتر جنبه روانشناسی به خود گرفت و در ارتباط با ادراک دیده شد. از آنجایی که عوامل روانی و اجتماعی بر ادراکات انسان اثرات مهمی بر جای می‌گذارند، در احساس او از زیبایی نیز مؤثرند.

ارزش زیبایی شناختی یک فضا هنگامی قابل ادراک می‌شود که بتواند خود را به عنوان یک موجود مستقل از ذهن برای ناظر مطرح کرده و ذهن او را به فعالیت وادارد.

تجربه زیبایی شناختی
نگاره‌ای از سوفیا لورن به سال ۱۹۵۹. سوفیا لورن، بازیگر ایتالیایی برندهٔ جایزه اسکار و ستارهٔ سینمای ایتالیا و سال‌های طلایی هالیوود است. بسیاری از او به عنوان تجسم «زیبایی ایتالیایی» یاد می‌کنند.
او در اوج دوران جوانی دارای جلوه‌ای با اندام ظریف و کشیده، کمر باریک با انحناها و برجستگی‌های چشمگیر با گام‌های خوش‌خرام؛ چشمان درشت، نگاه گیرا و عمیق، ابروهای کمانی، لبان برجسته و دهان وسوسه‌انگیز با عشوه‌ها و خنده‌ها و ناز و غمزه‌های زنانه بود.[9]

تجربه زیبا شناختی تجربه‌ای خوشایند و مطلوب است که به زندگی ارزش و معنا می‌بخشد. این تجربه مبتنی بر تعمقی نشأت گرفته از درون موجود زنده است که سبب می‌شود او محیطش را بهتر درک کند؛ تجربه‌ای که در بین همه مردم و در هر زمانی مستلزم تمرکز بر برخی از جنبه‌های محیط اطراف و شاید درون است.

قوانین عام زیبایی‌شناسی
هم‌نشینیِ رنگ‌ها

بیرکهوف معتقد است چیزی زیباست که با کمترین علامات ممکن، بیشترین نظم ممکن را عرضه کند؛ اما زیبایی تنها از طریق نظم و قاعده به دست نمی‌آید، بلکه بعضاً نتیجه دو صفت متضاد است که هر دو به یک اندازه ضروری هستند.
هنر موفق، هنری است که مکالمه‌ای دوجانبه با ذهن به وجود آورد، چالش‌های ذهنی به وجود آورد و بازتاب‌هایی ایجاد کند. این رابطه معمولاً از تجزیه و تحلیل ناکامل نیروهای مؤثر، حاصل می‌شود. ترکیبی که کاملاً هماهنگ و وحدت یافته باشد، ترکیبی خسته‌کننده خواهد بود. هنرمند موفق کسی است که احساس نظم و وابستگی را القا کند و در همان حال چیزهای غیرمنتظره را در اثر خود وارد سازد.

ادراک زیبایی بر اساس تئوری اطلاعات

بنا بر این نظریه، اطلاعات زیبا شناختی عواطف انسان را مخاطب قرار می‌دهند. بر این اساس یک پیام، زمانی زیبایی را القا می‌کند که اطلاعاتی کافی داشته باشد و میزان بداعت، یعنی محتوای زیباشناختی آن، از حداکثر دریافت ذهن بیشتر باشد. در این صورت گیرنده مجبور به تشکیل طرح واره است و بدین ترتیب ذهن اجباراً خود را معطوف به سطوح بالاتر ادراکی می‌کند. در واقع ارضای حس زیباشناختی، زمانی به دست می‌آید که ذهن در مجموعه‌ای از تحریکات ظاهراً غیر منظم و مغشوش، موفق به کشف یک نظم نسبی گردد.
پیام‌های پیچیده را نمی‌توان به صورت مستقیم درک کرد. در این حالت باید با روش تشکیل یادواره‌ها مقدار اطلاعات را کم کرد. تئوری گشتالت اصول تقرب، تشابه، انسداد، استمرار و هم جهتی به عنوان عوامل خارجی و اصول آشنایی و آمادگی ذهنی را به عنوان عوامل مؤثر بر تشکیل یادواره‌ها و ادراک زیبایی فرمی معرفی می‌کند.

معیارهای اصلی زیبایی در معماری
  1. فرم و صورت: فرم یکی از معیارهای اصلی زیبایی است که در دو گروه فرم‌های با قاعده و فرم‌های بی‌قاعده قرار می‌گیرد.
    1. فرم با قاعده←تابع قوانین هندسی
    2. فرم بی‌قاعده ←فاقد ساختار مشخص و غیرقابل پیش‌بینی
  2. رنگ: تأثیرات رنگ بر ناظرین تابع ۳عامل است مکانی که در آن رنگ بکار رفته،فرهنگ و عوامل اجتماعی و روانی
  3. علایم و نمادها: محتوای معنوی یک نماد را می‌توان در معماری به شکلهای مختلف بیان کرد؛ توجه به رنگ‌ها، توجه به نوع مصالح در ساختار بنا؛ نورپردازی
  4. تزیین: یک رکن مهم در معماری که بیشتر بعد ظاهری دارد تا معنایی و شاید اصلاً از بعد معنایی برخوردار نباشند و تأکید بر فرم است.

مسائل مهم زیبایی‌شناسی

آیا هنر قابل تعریف است؟

یکی از نخستین پرسش‌ها در زیبایی‌شناسی آن است که چرا زیبا، زیبا می‌نماید؟ یا به عبارت دیگر، هنر و اثر هنری چیست؟[10] در پاسخ چند تعریف محتمل مطرح شده‌اند:

  • نظریه صورت معنادار: هنر مجموعهٔ آثاری است که دارای نسبت معینی میان اجزای خود هستند؛ که بر اساس آن در میان منتقدان حساس، احساس زیبایی‌شناسانه برمی‌انگیزند. راجر فرای و کلایو بل از بانیان این نظریه در آغاز قرن بیستم هستند.[11]
  • نظریه ایدئالیستی: هنر مجموعه ایده‌ها یا احساسات ذهن هنرمند است، که به صورت جرح و تعدیل شده به افراد دیگر منتقل می‌گردند.[12]
  • نظریه نهادی: هنر مجموعه آثاری انسان‌ساخت است که از جانب اهالی هنر، شان هنری یافته‌اند.[13]
  • تعریف دانشنامه بریتانیکا: هنر به‌کارگیری مهارت‌های عملی و تصورات ذهنی در خلق اشیا یا محیط‌هایی زیباست، که با دیگران می‌توانند به اشتراک گذارده شوند.
  • تعریف دانشنامه ویکی‌پدیای انگلیسی: هنر مجموعه آثار یا فرایندهای انسان ساختی است که تعمداً عناصری نمادین را در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات یا هوش انسانی به کار می‌گیرد.
  • تعریف فرهنگنامه سخن: هنر هر نوع فعالیت غیرمعطوف به سود مادی و مبتنی بر برداشت‌های شخصی از محیط و طبیعت با استفاده از نیروی تخیل و قواعد زیبایی‌شناختی است.[14]

لازم است ذکر شود که تمامی این تعاریف با انتقاداتی رو به رو بوده‌اند.

فلسفه نقد هنری

بخش دیگری از مباحثات فلسفی دربارهٔ هنرها متوجه روش‌ها و توجیهات اقسام مطالبی بوده که دربارهٔ هنر می‌نویسند؛ مثلاً اینکه مقاصد یا نیات اظهارشده هنرمند تا چه حد در تفسیر انتقادی اثر هنری، ارتباط و مناسبت دارد.[15]

ارزش آثار هنری

یکی از مسائل مهمی که در باب ارزش آثار هنری طرح می‌شود، تغییرات پیش آمده در اجرای آثار تاریخی است. مسئله مطرح شده این است که آیا در اجراهای موسیقی باید اصالت تاریخی و نزدیکی به نسخه اصلی را نصب العین قرار داد یا خیر؟[16]

مسئله مهم دیگر در بحث ارزش آثار هنری، این است که آیا ارزش هنری تابلویی اصل از ارزش هنری بدل و کپی کاملی از آن بیش تر است و چگونه؟[17]

جایگاه فلسفه هنر و زیبایی‌شناسی در فلسفه معاصر

زیبایی‌شناسی از رشته‌های سنتی فلسفه بوده، و به ویژه در سده‌های هفدهم و هجدهم میلادی بسیار پررونق بوده‌است.[18] بسیاری از فیلسوفان معاصر متفق‌القول هستند که زیبایی امری ذهنی و انتقال ناپذیر است.[19] کسی راه ساختن ترانه‌های موسیقی درست یا اشعار کامل را نمی‌شناسد؛ و گرایش شدیدی به جانب این عقیده هست که دوست داشتن، دلیل و برهان نمی‌خواهد.[19]

این رشته در ایران: دانشگاه هنر تهران (ارشد و دکتری)، دانشگاه علامه طباطبایی (ارشد ودکتری)، دانشگاه ادیان و مذاهب (ارشد فلسفه هنر و دکتری حکمت هنرهای دینی) ارائه می‌شود.

جستارهای وابسته

پانویس
  1. [], Internet Encyclopedia of Philosophy. Retrieved 28-02-2021.
  2. http://www.ensani.ir/fa/content/17013/default.aspx
  3. نظریه های زیبایی شناسی، گردآوری و ویرایش مارک فاستر گیج، ترجمه احسان حنیف، نشر فکر نو.صفحه7.
  4. حقیقت و زیبایی، بابک احمدی، نشر مرکز.صفحه 20.
  5. زیبایی شناسی انتقادی، گزیده نوشته هایی از والتر بنیامین،تئودور آدورنو و هربرت مارکوز، ترجمه امید مهرگان، نشر گام نو. صفحه 17.
  6. حقیقت و زیبایی، بابک احمدی، نشر مرکز.صفحه 25.
  7. ref name="ensani.ir"/
  8. نظریه های زیبایی شناسی، مارک فاستر گیج، ترجمه احسان حنیف، نشر فکرنو، صفحه 31و 32.
  9. سوفیا لورن، هشتاد سالگی ستاره سال‌های طلایی سینما، بی‌بی‌سی فارسی
  10. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحه ۲۲۱ و ۲۲۲
  11. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحهٔ ۲۲۴
  12. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحهٔ ۲۲۶
  13. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحهٔ ۲۲۹
  14. فرهنگ فشرده سخن، جلد دوم، صفحات ۲۶۲۷ و ۲۶۲۸
  15. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحهٔ ۲۳۳
  16. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحه ۲۳۷ و ۲۳۸
  17. نایجل واربرتون، مبانی فلسفه، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، صفحهٔ ۲۴۰
  18. رجینالد هالینگ دیل، تاریخ فلسفه غرب، انتشارات ققنوس، ترجمه عبدالحسین آذرنگ، صفحهٔ ۷۹
  19. رجینالد هالینگ دیل، تاریخ فلسفه غرب، انتشارات ققنوس، ترجمه عبدالحسین آذرنگ، صفحهٔ ۸۰

منابع
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به زیبایی‌شناسی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  • تاریخ فلسفه غرب، رجینالدجان هالینگ‌دیل، ترجمه عبدالحسین آذرنگ، نشر ققنوس، 1384.
  • حقیقت و زیبایی، بابک احمدی، نشر مرکز، 1395.
  • زیبایی شناسی انتقادی؛ گزیده نوشته های والتر بنیامین، تئودور آدورنو و هربرت مارکوزه، ترجمه امید مهرگان، نشر گام نو، 1398.
  • زیبایی و زیبایی شناسی، حمید رجایی، نشریه هنر دینی، 1378 شماره 1.
  • فرهنگ فشرده سخن، حسن انوری، نشر سخن، 1393.
  • مبانی فلسفه، نایجل واربرتون، انتشارات ققنوس، ترجمه مسعود علیا، 1392.
  • نظریه های زیبایی شناسی، گردآوری و ویرایش مارک فاستر گیج، ترجمه احسان حنیف، نشر فکرنو، 1399.

برای مطالعه بیشتر
  • محمود عبادیان: زیبایی‌شناسی به زبان ساده-مرکز مطالعات و تحقیقات هنری.
  • بندتو کروچه: کلیات زیبایی‌شناسی-انتشارات علمی و فرهنگی.
  • مونرو بیردزلی و جان هاسپرس: تاریخ و مسائل زیبایی‌شناسی-انتشارات هرمس.
  • راجر اسکراتن و جان هاسپرس: فلسفهٔ هنر و زیبایی‌شناسی-انتشارات دانشگاه تهران.
  • آن شپرد: مبانی فلسفه هنر-انتشارات علمی و فرهنگی.
  • گوردون گراهام: فلسفه هنرها، درآمدی بر زیبایی‌شناسی-انتشارات ققنوس.
  • تری ایگلتون: پیش‌درآمدی بر نظریه ادبی-نشر مرکز.
  • ژان پل سارتر: زیبایی‌شناسی-موسسهٔ انتشاراتی آهنگ دیگر.
  • یورگ کورت گروتر: زیبایی‌شناسی در معماری-انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
  • پیر سوانه: مبانی زیبایی‌شناسی- نشر ماهی
  • ژان لاکست: فلسفه هنر- نشر ماهی
  • مارک ژیمناست: زیبایی‌شناسی چیست- نشر ماهی
  • نایجل واربرتون: چیستی هنر- نشر نی
  • راجر اسکروتن: زیبایی-انتشارات مینوی خرد
  • آرنهایم، رودولف. ۱۳۸۳. پویه‌شناسی صور معماری. ترجمه مهرداد قیومی بیدهندی. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)
  • آیوازیان، سیمون. ۱۳۸۱. زیبایی‌شناسی و خاستگاه آن در نقد معماری. مجله هنرهای زیبا. شماره ۱۲
  • الکساندر، کریستوفر. ۱۳۸۱. معماری و راز جاودانگی؛ راه بی زمان ساختن. ترجمه مهرداد قیومی بیدهندی. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. تهران
  • طاهباز، منصوره. ۱۳۸۲. زیبایی در معماری. مجله صفه. شماره ۳۷
  • فون مایس، پی یر. ۱۳۸۳. نگاهی به مبانی معماری از فرم تا مکان. ترجمه سیمون آیوازیان. انتشارات دانشگاه تهران
  • گروتر، یورگ. ۱۳۷۵. زیبایی‌شناسی در معماری. ترجمه جهانشاه پاکزاد و عبدالرضا همایون. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. تهران
  • لنگ، جان. ۱۳۸۳. آفرینش نظریه معماری. ترجمه علیرضا عینی فر. انتشارات دانشگاه تهران
  • لیت، کالین. ۱۳۸۲. تجربه زیبایی شناختی. ترجمه فرزانه علیا. فصلنامه خیال. شماره هفتم
  • ماتلاک، جان. ۱۳۷۹. آشنایی با طراحی محیط و منظر. سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران
  • پاکزاد، جهانشاه. ۱۳۷۸. فرم، شکل، گشتالت. مجله معماری و فرهنگ. شماره اول
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.