بلوپرینت

نقشه ساخت یا بلوپرینت (به انگلیسی: BluePrint) نسخه‌ای چاپی از یک ترسیم فنی است، که برای ساخت یک نقشه معماری یا طرح موتور خودرو، بر روی یک ورق حساس به نور توسط کنتاکترهای چاپ، استفاده می‌شود. بلوپرینت در سال ۱۸۴۲ توسط جان هرشل[1] اختراع شد و این امکان را فراهم می‌کرد که از یک نقشه معماری، با سرعت و دقت زیاد و به تعداد انبوه، چاپ شود. بلوپرینت توسط خطوط نور، بر روی زمینه آبی یک نگاتیو معمولی ایجاد می‌شود.

نمونه‌ای از یک بلوپرینت، کانادا ۱۹۳۶

در ابتدا برای تولید بلوپرینت‌ها، از مواد گوناگونی همچون کاغذ یا کتان، استفاده می‌شد، اما با گذشت زمان، کتان دچار چروک می‌گردید. برای حل این مشکل، از نوعی چرم گوساله که توسط الیاف پولیستری ساخته شده بود برای چاپ استفاده می‌کردند. با این روش جابجایی‌های وسیع و ترسیم در ابعاد بزرگ امکان‌پذیر شد. گرچه امروزه فناوری چاپ و نمایش، پیشرفت محسوسی نموده‌است، اما بلوپرینت سنتی کماکان به صورت خصوصی، برای انتقال انواعی از تصاویر و نقشه‌های معماری، استفاده می‌شود.

منابع
  1. Go., F. E. (1970). "Blueprint". Encyclopædia Britannica (به English). 3 (Expo'70 ed.). Chicago: William Benton, Encyclopædia Britannica Inc. p. 816. ISBN 0-85229-135-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.