اخلاق فضیلت

اخلاق فضیلت به آن دسته از نظریه‌های اخلاقی هنجاری گفته می‌شود که بر فضیلت‌های ذهن و شخصیت تأکید دارند و در تقابل با نظریه‌های وظیفه‌گرا و نتیجه‌گرا قرار می‌گیرد.[1] اولین نظریه‌های اخلاق فضیلت به سقراط بازمی‌گردد. افلاطون، ارسطو و رواقیان این نظریه‌ها را گسترش دادند. از جمله فضیلت‌گرایان معاصر می‌توان به السدیر مک‌اینتایر اشاره کرد.

منابع

  1. جین پورتر. «اخلاق فضیلت». قبسات 1378 شماره 13.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.