ژیلا شریعت‌پناهی

ژیلا موحد شریعت‌پناهی (زاده ۱۳۳۰) قرآن‌پژوه و فعال حقوق زنان ایرانی است. او نویسنده کتاب «تحلیل نو بر حقوق زن از دیدگاه قرآن» می‌باشد[1] و در کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز عیله زنان و شورای ملی صلح عضویت دارد.در سال ۱۳۸۸ او داوطلب نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری ایران شد.ژیلا شریعت پناهی دانش‌آموختهٔ رشته مهندسی علوم با گرایش فیزیک از دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۵۲ بوده و از نخستین کارشناسان مواد رادیو اکتیو بود که در سازمان انرژی اتمی مشغول به کار شدند. او در دوران دانشجویی از طرفداران افکار علی شریعتی بود.[2] او که خود را فمینیست اسلامی می‌داند، کمی قبل از انقلاب ۱۳۵۷، که برای شرکت در یک دوره آموزشی تخصصی به آلمان رفته بود برای «نشان دادن مخالفت خود با سرکوب‌های محمدرضا شاه»، روسری به سر می‌کرد. اما بعد از انقلاب با اجباری شدن مقنعه برای زنان کارمند، استعفا داده و در استعفانامهٔ خود نوشت «از آنجا که پوشیدن لباسی ناهماهنگ با عقاید برای این جانب موجب نفاق و دورویی است، بدین وسیله استعفای خود را تقدیم می‌دارم.» او این استعفای خود را اولین حرکت فمینیستی خود می‌داند.[3]او اکنون قرآن‌پژوه است و تاکنون کتابی دو جلدی تحت عنوان «تحلیلی نو بر حقوق زن از دیدگاه قرآن» نوشته‌است که جلد دوم آن در وزارت ارشاد در دست بررسی است. او از اعضای فعال کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان بوده و در برخی از کارگاه‌های کمپین به داوطلبان آموزش می‌دهد. ژیلا موحد شریعت پناهی همچنین عضو شورای ملی صلح و از اعضای هیئت بازرسی آن[4][5] و عضو همگرایی جنبش زنان ایران است.او متأهل و مادر سه فرزند پسر است.

از مجموعه مقاله‌های
فمینیسم
گرایش‌های فمینیسم
فهرست • آمازون • آنارشیست • بی‌خدا • سیاه‌پوست • چیکانا • مسیحی • کنون‌خواه • فرهنگی • مجازی • تفاوت‌های فردی • اکو • جنسیت و برابری • برابری طلب • چاق • ساخت گرای فرانسوی • جنسیت • جهانی • فردگرا • اسلامی • یهودی • همجنس‌گرا • لیبرال • ماتیکی • مارکسیست • مادی • نو • پسااستعماری • پست‌مدرن • ضد سقط جنین • پروتوفمینیست • رادیکال • جدایی‌طلب • جنس-مثبت • سوسیالیست • نقطه‌نظر • الهیات • جهان‌سوم • ترنس‌فمینیسم • زن‌گرایی
مفاهیم
جنبش فمینیستی • حقوق زنان • اثرات فمینیسم بر جامعه‎ • فرهنگ فمینیسم • همجنس‌گرایی سیاسی • پرو-فمینیسم • ضدفمینیسم • بهداشت زنان • پسافمینیسم
نظریه‌ها
مطالعات جنسیت • جنسیت‌زدگی در رسانۀ اصلی • برابری جنسیتی • برابری • مطالعات زنان • مطالعات مردان • اقتصاد • نظریه سیاسی • شناخت‌شناسی • الهیات • سکس‌شناسی • جامعه‌شناسی • نظریهٔ قانونی • هنر • نقد ادبی • نظریهٔ فیلم • بوم شناسی سیاسی • معماری • انسان‌شناسی • باستان‌شناسی • جرم‌شناسی • جغرافیا • فلسفه • روان‌شناسی زنان • روابط بین‌الملل • اگزیستانسیالیسم • مطالعات دانشگاهی تاریخ فمینیسم • تاریخ زنان
تاریخ
تاریخ فمینیسم • موج‌اول • موج‌دوم • موج‌سوم
حق رأی زنان
در طول تاریخ • حق رای • برپایه کشور • کانادا • نیوزلند • بریتانیا • امریکا
فمینیسم در کشورها
جنبش‌های زنان در جهان • خاورمیانه • ایران (جنبش، حقوق) • افغانستان (جنبش، حقوق) • ترکیه • چین • مصر • فرانسه • هند • ایرلند • ژاپن • نپال • نیکاراگوئه • لهستان • اوکراین • عربستان سعودی • بریتانیا • آمریکا • کردستان • حقوق زنان در کشورها
لیست‌ها و فهرست‌ها
مقالات • فمینیست‌ها • ادبیات • فمینیسم کنون‌خواه

[3]سال ۱۳۸۸ او داوطلب نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری ایران شد.[6][7] که صلاحیتش برای شرکت در انتخابات توسط شورای نگهبان قانون اساسی تأیید نشد.[8]

منابع
  1. «تصمیم برای برابری دیه زن ومرد: نظرات کارشناسان در پی اظهارات رئیس مجمع تشخیص مصلحت». روزنامه اعتماد. ۱ خرداد ۱۳۸۶. صص. اجتماعی. پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک)
  2. خاطرات از دکتر شریعتی (روایت ژیلا موحد شریعت پناهی)، کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت
  3. ناهید کشاورز (۴ بهمن ۱۳۸۶). «اسلام و جنبش یک میلیون امضا». وب‌گاه مدرسه فمینیستی. دریافت‌شده در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸.
  4. تشکیل شورای ملی صلح بایگانی‌شده در ۱۵ فوریه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine (روزنامه کارگزاران- عبدالرضا تاجیک، شنبه ۱۵ تیر ۱۳۸۷)
  5. مریم انصاری (۲۸ اوت ۲۰۰۸). «آغاز فعالیت سازمان‌یافته شورای ملی صلح». دویچه وله. دریافت‌شده در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸.
  6. «ژیلا شریعت پناهی، عضو همگرایی جنبش زنان و کمپین یک میلیون امضاء، کاندید ریاست جمهوری شد». وب‌گاه مدرسه فمینیستی. ۱۷ اردیبهشت ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸.
  7. «سحابی معاون اول و عبادی وزیر دادگستری یک داوطلب». رجانیوز. دریافت‌شده در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۸.
  8. کمیته تبلیغ و ترویج. «بیانیه «همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات»». وب‌گاه رادیو ایران.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.