کارل-هاینریش فون اشتولپ‌ناگل
کارل-هاینریش فون اشتولپ‌ناگل (به آلمانی: Carl-Heinrich von Stülpnagel) ژنرال ارتش آلمان و از اعضای کودتای ۲۰ ژوئیه علیه هیتلر و حزب نازی بود. پس از شکست کودتا او و مشاورش به وسیله گشتاپو بازداشت شدند و در ۳۰ اوت ۱۹۴۴ به مرگ محکوم شدند و همان روز به دار آویخته شدند.
کارل-هاینریش اشتولپ‌ناگل Carl-Heinrich von Stülpnagel | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۲ ژانویه ۱۸۸۶ برلین ، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۳۰ اوت ۱۹۴۴ (۵۸ سال) زندان پولتزنسی برلین٫ آلمان نازی |
| درجه | ژنرال |
| فرماندهی | فرمانده لشکر سی ام پیاده آلمان ، فرمانده ارتش هفدهم ورماخت |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم |
| نشان‌ها | صلیب شوالیه آهنین |
اوایل زندگی
او در برلین به دنیا آمد و بلافاصله بعد از تحصیلات ابتدایی به در ۱۹۰۴ ارتش پیوست. در جنگ جهانی اول گماشته ژنرال بود و بعد از خدمت در ارتش امپراتوری المان (رایش ور) در ۱۹۲۴ به درجه سروانی رسید. در ۱۹۲۵ به سرگردی بعد فرمانده دو گردان از هنگ پنجم پیاده‌نظام در نئوروپین در ایالت براندنبورگ شد. در ۱۹۳۳ به سرهنگی ارتقا پیدا کرد. در ۱۹۳۶ به درجه ژنرال-سرگردی (معادل ژنرال دو ستاره در نیروهای ناتو و ایالات متحده آمریکا و سرلشکر در نیروهای مسلح ایران) رسید و فرمانده لشکر ۳۰ پیاده آلمان در لوبک شد.
در ۱۹۳۷ دوباره ترفیع گرفت و به درجه ژنرال-ستوانی رسید (معادل سپهبد) همچنین به مقام جانشینی فرماندهی ستاد مشترک منصوب شد. در ۱۹۳۸ بعد از ماجرای بلومبرگ-فریچ و بحران سودت در چکسلواکی عقیده اش به هیتلر برگشت و در همین زمان بود که با گروه مقاومت المان و توطئه گران نظامی تماس گرفت و آنان را در جریان برنامه برای تهاجم سراسری به چکسلواکی قرار داد.
در جنگ جهانی دوم
از ۲۰ دسامبر ۱۹۴۰ تا ۴ اکتبر ۱۹۴۱ اشتولپ‌ناگل فرمانده ارتش هفدهم بود و در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۱ بعد از آغاز عملیات بارباروسا او به شکل موفقی توانست ارتش هفدهم را در قسمت جنوب جبهه شرقی رهبری کند تحت هدایت و فرماندهی او ارتش هفدهم موفق به پیروزی در نبرد یومن و نبرد کیف شد.
او همچنین قبلاً در طرح اولین کودتای ضد نازی نقش داشت. طرحی که به خاطر بسته شدن توافقنامه مونیخ رها شد. با این حال مدارکی محکم وجود دارد که او فرماندهی خشن بوده، بی نظمی در نیروهایش را تحمل نمی‌کرده و از کمونیست‌ها و یهودی‌ها نفرت داشته. حتی زمانی که طرحی ارتقاء روابط با اوکراینی‌های محلی را اجرا می‌کرده است، هم‌زمان یهودی‌های محلی بازداشت می‌شدند.
در فوریه ۱۹۴۲ اشتولپ‌ناگل فرماندهی نظامی آلمان در قسمت اشغال شدهٔ فرانسه را برپا می‌کند. در این مقام او همراه با مشاورش سرهنگ دوم سزار فون هوفکر (به آلمانی: Caesar von Hofacker) برنامه چینی و آماده‌سازی بیرون راندن هیتلر از سیاست المان را انجام می‌دادند. فون هوفکر نقش رابط اشتولپ ناگل با کلاوس فون اشتاوفنبرگ را داشت، یعنی کسی که در نهایت بمب را برای ترور هیتلر به قرارگاه لانه گرگ در پروس شرقی برد.
در ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ اشتولپ ناگل سهم خود در کودتا را عملیاتی کرد. این اقدام به شدت سرهنگ هانس افترید فون لینستو (از افسران اشتولپ‌ناگل) را درگیر ماجرا کرد. او با وجود اینکه تنها همان روز از قضیه کودتا آگاهی پیدا کرده بود، تمام افراد اس اس و گشتاپو در پاریس را جمع و زندانی کرد. با این حال وقتی مشخص شد که ترور هیتلر در پروس شرقی ناموفق بوده اشتولپ‌ناگل نتوانست فیلد مارشال گونتر فون کلوگه را قانع به پشتیبانی از قیام کند و ناچار زندانی‌هایش را آزاد کرد. وقتی اشتولپ‌ناگل از پاریس فرا خوانده شد در وردن توقف کرد و با شلیک به سرش سعی کرد خودکشی کند، اما ناموفق بود و تنها بینایی اش را از دست داد. بعد از دستگیری او زیر شکنجه نام فیلد مارشال اروین رومل را به زبان آورد که این باعث شد اس اس رومل را زیر نظر بگیرد و نقش او هم افشا شود که نهایتاً باعث شد مارشال رومل نیز مجبور به خودکشی با سم شود.
نازی‌ها او را هم مانند بسیاری دیگر از اعضای مقاومت آلمان به دادگاهی نمایشی بنام دادگاه مردمی (به آلمانی: Volksgerichtshof) بردند و در ۳۰ اوت ۱۹۴۴ او را محکوم به مرگ کردند و در زندان پولتزنسی (به آلمانی: Plötzensee) به دار آویختند.
نشان‌ها و افتخارات
- صلیب آهن درجه یک و دو (۱۹۱۴)
- صلیب افتخار
- صلیب آهن درجه یک و دو (۱۹۳۹)
- صلیب نقره‌ای المان (فوریه ۱۹۴۴)
- نشان صلیب شوالیه آهنین (۲۱ اوت ۱۹۴۱)
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Carl Heinrich von Stülpnagel». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴.