کارگاه نمایش

کارگاه نمایش تشکلی تئاتری است در ۱۴ خرداد سال ۱۳۴۸[1] به پیشنهاد رضا قطبی که می‌خواست محیطی آزاد برای تئاتر به وجود بیاورد، و با همیاری ایرج انور، بیژن صفاری، آربی اوانسیان،[2][3] داوود رشیدی و عباس نعلبندیان تأسیس شد. کارگاه زیر نظر رادیو تلویزیون ملی ایران به مدیریت بیژن صفاری بود اما اداره امور کارگاه برعهده عباس نعلبندیان بود. نعلبندیان به عنوان نویسنده، مدیر داخلی و عضو شورا در کارگاه نمایش مشغول به کار شد.[4] کارگاه نمایش از اواسط مرداد سال ۱۳۴۸ کار خود را با نمایش ادیپ شهریار اثر سوفوکل و پژوهشی ژرف و سترگ … به نویسندگی عباس نعلبندیان و کارگردان آربی اوانسیان آغاز کرد.[5] کارگاه نمایش با هدف «کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و طراحان برای خودآزمایی‌ها و تجربه‌هایی خارج از محدودیت‌های متداول حرفهٔ نمایش» آغاز به کار کرد[6] و بسیاری از بازیگران و علاقه‌مندان تئاتر در این کارگاه تجربه اندوخته‌اند.[7]

جعبه اطلاعات کارگاه نمایش
عنوانی برای تصویر
تاریخچه
تأسیس۱۳۴۸
انحلال۱۳۵۷
-
متن پایین جعبه

کارگاه نمایش، با گروهی متشکل از بازیگران جوان و پویا و کارگردانی آوانگارد کسانی چون آربی اُوانسیان موج جدیدی در اجراهای تئاتری دههٔ پیش از پیروزی انقلاب به وجود آورد. عباس نعلبندیان نیز در بطن این حرکت تحول‌ساز سهم عمده‌ای داشت.[8]

در کارگاه نمایش چهار گروه تشکیل شد؛ «گروه بازیگران شهر» به سرپرستی آربی اوانسیان، گروهی بود که عباس نعلبندیان هم در آن فعالیت می‌کرد. سه گروه دیگر هم توسط ایرج انور و شهرو خردمند، اسماعیل خلج و آشور بانی‌پال بابلا اداره می‌شد و افرادی مانند محمد صالح‌علاء در کارگاه اجراهایی داشتند. دومین نمایشی که در کارگاه اجرا شد نمایش «پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره‌های دوره بیست و پنجم زمین‌شناسی یا چهاردهم، بیستم و … فرقی نمی‌کند» از عباس نعلبندیان و به کارگردانی آربی اوانسیان بود. عباس نعلبندیان در سال ۱۳۴۸ به عنوان مدیر و عضو شورا در کارگاه نمایش مشغول به کار شد. در دوره مدیریت او بیش از ۵۰ اثر در کارگاه نمایش اجرا شد و خود او در این سال‌ها چندین نمایشنامه و قصه نوشت و آثاری را هم به زبان فارسی ترجمه کرد.[9]

کارگاه نمایش ساختمانی اجاره‌ای هشتادمتری داشت دارای شش-هفت اتاق به آدرس چهار راه یوسف آباد(لقاطع جمهوری و حافظ کنونی) خیابان شاه(جمهوری کنونی) کوچه کلانتری پلاک ۲۷۱ که پیش از آن کلاس‌های خانم جانبازیان در آن برگزار می‌شد.[10] گشایش کارگاه در پی جشن‌های هنر شیراز بود.[11] در بروشورهای کارگاه هدف تأسیس آن کمک به نویسندگان بازیگران، کارگردانان و طراحان برای خودآزمایی و تجربه‌هایی خارج از محدودیت‌های متداول حرفه نمایش عنوان شده‌است.[12] پس از اجرای نمایش‌های «شهر قصه» بیژن مفید و «پژوهش ژرف و …» عباس نعلبندیان جمعی اساسنامه اولین هسته تائتر تجربی ایران را آماده کردند.[13] در آغاز گشایش کارگاه بیژن صفاری به سمت دبیر شورا، آربی اوانسیان، عباس نعلبندیان و ایرج انور به عنوان اعضای شورا به مدیریت کارهای نمایشی پرداختند.[14] فریدون رهنما و خجسته کیا نیز در تأسیس گارگاه نقش مهم و راهبردی داشتند.[15] کارگاه در مدت ده سال فعالیت خود حدود هفتاد اجرا نگارش بیست و چهار نمایشنامه و تعدادی برنامه‌های فرهنگی نظر نمایشگاه نقاشی اجرای موسیقی نمایش فیلم و شرکت در جشنواره‌های بین‌المللی تئاتر را در کارنامه داشت.[16] کارگاه در سال ۵۷ آخریش نمایش خود را به نام «چاه» نوشته داود دانشور به کارگردانی رضا قاسمی را به روی صحنه برد.[17] کارگاه نمایش در آخرین سال‌های فعالیت خود بر اثر فضای ملتهب سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ و جدایی برخی از اعضایش با رکود مواجه شد و بر اثر انتقادها و حسادت‌های دیگر گروه‌های تئاتری و فضای حاصل از انتقلاب از ادامه کار بازماند.[18]

نمایش‌ها

عبارتنداز:[19]

نام اثرپدیدآورنده اثرسال اجراکارگردان
ادیپسوفوکل۱۳۴۸شهره خردمند و ایرج انور
ادیپوس در کلونوسسوفوکل۱۳۴۸ایرج انور
پنج نمایشنامه کوتاهساموئل بکت۱۳۴۹/۱۳۵۰آربی اوانسیان
پرومتهآشیل۱۳۴۹–۱۳۵۰سهیل سوزنی
بانویی می‌میردیوکیو میشیما۱۳۵۰ و ۱۳۵۲آشوربانی پال بابلا
پرومتوس در بندآیخیلوس۱۳۵۰عباس نعلبندیان
راهبه‌هاادوارد و مانه۱۳۵۰–۱۳۵۱مصطفی دالسی
معلم من پاهای منهاندکه۱۳۵۰–۱۳۵۲آربی اوانسیان
یک قطعه برای گفتنهاندکه۱۳۵۰–۱۳۵۳آربی اوانسیان
باغ آلبالوآنتون چخوف۱۳۵۱آربی اوانسیان
روزهای خوشساموئل بکت۱۳۵۱آربی اوانسیان
مرواریدجان استاین‌بک۱۳۵۱مریم خلوتی
مناجات و دو جلادفرناندو آرابال۱۳۵۱ایرج انور
نجات‌یافتهادوارد باند۱۳۵۱مریم خلوتی
شب جنایتکاران۱۳۵۱هوشنگ آزادی‌ور
چهره‌های سیمون ماشاربرتولت برشت۱۳۵۱سعید سلطان‌پور
آخرین نوار کراپساموئل بکت۱۳۵۲هوشنگ رحیمی
ترس و نکبت رایش سومبرتولت برشت۱۳۵۲بیژن مفید
جادهٔ باریک به شمالی دورادوارد باند۱۳۵۲مریم خلوتی
ماه در کایلنامو می‌درخشدشون اوکیسی۱۳۵۲
همان‌طور که بوده‌ایمآرتور آدامف۱۳۵۲آربی اوانسیان
قوی تریوهان استریندبرگ۱۳۵۲آشوربانی پال بابلا
انسان، حیوان و تقوالوئیجی پیراندلو۱۳۵۳آربی اوانسیان
ایولف کوچکهنریک ایبسن۱۳۵۳آربی اوانسیان
کالیگولاآلبر کامو۱۳۵۳آربی اوانسیان

منابع
  1. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  2. لازاریان، دانشنامه ایرانیان ارمنی، ۴۲۵.
  3. گروه تحقیق و پژوهش سینما، ارامنه و سینمای ایران، ۱۲۲.
  4. بی‌بی‌سی فارسی، یادی از عباس نعلبندیان؛ راوی روایت‌های متروک.
  5. ایران تئاتر، یاد ایام/ این هفته: آربی آوانسیان.
  6. بی‌بی‌سی فارسی، یادی از عباس نعلبندیان؛ راوی روایت‌های متروک.
  7. گروه تحقیق و پژوهش سینما، ارامنه و سینمای ایران، ۱۲۲.
  8. بی‌بی‌سی فارسی، یادی از عباس نعلبندیان؛ راوی روایت‌های متروک.
  9. http://www.aryanews.com/News/120170529120251243/عباس-نعلبنديان،-مَردِ-ممنوع. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  10. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  11. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  12. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  13. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  14. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  15. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  16. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  17. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  18. تنهایی، یاد اوج‌های پوستر در ایران.
  19. (PDF) http://ensani.ir/file/download/article/20101119102309-ماخذشناسي.pdf. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.