گتاو
گُتاو روستای کوچکی است از توابع بخش کوخرد هرنگ شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. . این روستا در ۱۶ کیلومتری جنوب غربی شهر بستک واقع شده‌است.[1][2]
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | هرمزگان |
| شهرستان | بستک |
| بخش | بخش کوخرد هرنگ |
| دهستان | مرکزی |
| نام محلی | گُتاو |
| نام‌های قدیمی | گُت آو |
  روستای گُتاو یا گُُتاب | |
| مردم | |
| جمعیت | ۵۰۴ نفر (سرشماری ۹۵) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۵۳۲۵۰ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۶ |
| وبگاه رسمی | فرمانداری شهرستان بستک |
محدوده گُتاو
از شمال کوه بستک، از جنوب صحرای خلوص، از مغرب رودخانه شور، و از سمت مشرق به روستای خلوص محدود می‌گردد.[3]
جمعیت
جمعیت این روستا براساس آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۵ تعداد ۵۶۰نفر (۱۶۰ خانوار) بوده است[4] و دارای ۲مسجد، دبستان، مرکز تلفن، هزار اصله نخل دیم و بالغ بر ۱۰۰ باب آب‌انباربرکه است. رودخانه‌ای که از کوههای بستک و کوه گاه‌بست در موسم بارندگی سرچشمه می‌گیرد و طغیان می‌کند از گتاو عبور کرده و به رودخانه مهران می‌ریزد.[5] بعد از پالدُم بُلک وبرکه پالدُم بلک در راه بستک و برکه حاجی غنی در بیچی ۸۰ درجه‌ای به سمت شرق در سر پیچ روستای گتاو واقع شده‌است.[6]
نژاد
این روستا هم مانند روستای خلوص که ساکنین آن از نژاد هندی یا هندوستانی هستند. تا امروز که ۳۰۰ سال شاید هم بیشتر می‌گذرد از ورود این قوم به این منطقه هنوز زبان مادری خودرا حفظ کرده‌اند. با وجودی که بسیاری از کلمات فارسی و بستکی جای کلمات هندی یا سندی را گرفته‌است، اما هنوز زبان مادری خودرا حفظ کرده‌اند و با همدیگر با یکی از لهجه‌های زبان هندی یا سندی صحبت می‌کنند. وکسی از حرف زدن آن‌ها سر در نمی‌آورد. و همچنین این زبان را به کودکان خودشان نیز می‌آموزند تا اینکه با مُردن بزرگسالان زبان اصلی شان منقرض نشود. اما آداب و رسوم ایشان با اهالی دیگر منطقه هیچ فرقی نمی‌کند. مردمانی خوب ومهربان ومهمان نواز هستند. از اهل سنت و شافعی مذهب هستند.[7]
پانویس
[مسعود احمدی.تحقیق و مطالعه محلی از ساکنین روستا]
- محمدیان، کوخردی، محمد ، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran بایگانی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine)
- سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
- درگاه ملی آمار ایران
- محمدیان، کوخردی، محمد ، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
- عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه»، چاپ اول، تهران : ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
| مرکز | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گتاو موجود است. |
فهرست منابع و مآخذ
- محمدیان، کوخردی، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
- سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
- عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه»، چاپ اول، تهران : ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
- بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd، an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- بختیاری، سعید، ، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـــ ۵۱ )، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)
- محمدیان، کوخردی، محمد ، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.