گتو هاوس

گتو هاوس (به انگلیسی: Ghetto House)، جی-هاوس یا بوتی‌ هاوس،[1][2][3] زیرسبکی از سبک موسیقی شیکاگو هاوس است که از حدود سال ۱۹۹۲ به عنوان سبکی مجزا شناخته شده‌است.[1] این سبک شامل قطعاتی است که با صداهای تولید شده بوسیلهٔ ماشین‌های درام ۸۰۸ و ۹۰۹ ساخته می‌شوند[4] و در برخی مواقع شامل ترانه‌های صریح جنسی هستند.

گتو هاوس
ریشه‌های سبکیشیکاگو هاوس
هیپ هاوس
ریشه‌های فرهنگیاوایل دههٔ ۱۹۹۰، شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده[1]
سازهای معمولسمپلر، ماشین درام، سینث‌سایزر، سیکوئنسر
زیرسبک‌ها
شیکاگو جوک، فوت‌وورک

جستارهای وابسته

منابع
  1. John McDonnell (۳ نوامبر ۲۰۰۸). «Scene and heard: The ghetto house revival». به کوشش The Guardian Music Blog. دریافت‌شده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
  2. Nick Barat (۲۳ ژانویهٔ ۲۰۰۷). «Feature: On the Floor with Chicago's Juke DJs». به کوشش Fader. The Fader, Inc. دریافت‌شده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
  3. James Jimbo (۱۹ فوریهٔ ۲۰۱۷). «G-Love Mixtape Vol.17 featuring LouLou Players». MusicIs4Lovers. دریافت‌شده در ۷ فروردین ۱۳۹۸.
  4. Michelangelo Matos (۳ مهٔ ۲۰۱۲). «How Chicago house got its groove back». Chicago Reader. دریافت‌شده در ۷ فروردین ۱۳۹۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.