گفت‌وگو

گفت‌وگو[1] نوعی برهم‌کنش بین دو یا چند نفر و ارتباطی بداهه بین دو یا چند نفر از مردم در راستای رسوم است. تحلیل گفت‌وگو شاخه‌ای از جامعه‌شناسی است که به مطالعۀ بافت و ساختار رفتارهای انسانی با نگاهی عمیق‌تر به رفتارهای گفت‌وگو می‌پردازد. [2] یکی از اولین متفکرانی که بر گفت‌وگو برای یافتن حقیقت تأکید می‌کرد، سقراط بود. او معتقد بود آفرینشِ معنا در پرتو گفت‌وگو حاصل می‌شود. بدون مکالمه نمی‌توان انتظار شنیدن و هم‌رأیی داشت. هیچ‌یک از مکالمات سقراطی برای قانع ساختن یا مخالفت‌ ورزیدن نبود. او شالودهٔ این مکالمات را فهم و تفهم می‌دانست. اساساً گفت‌وگو راهی برای فهمیدن است، راهی که خود نیز بخشی از این دانایی را شکل داده و تنها ابزار دست یافتن به فهم صحیح نیست.[3]

مردم در کنار جاده در حال گفت‌وگو با یکدیگر

منبع

  1. علیزاده طوسی. ««گفت‌وگو» بنویسیم یا «گفتگو» ؟». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۸.
  2. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Conversation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸/۹/۲۰۱۱.
  3. گفتگو راهی برای فهمیدن است/ عناصر اصلی گفتگو
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.