Š

Š ، š یا "S ِ هفتک‌دار" نویسه‌وارهای است که از آن برای نشان دادن آوای ش استفاده می‌شود. برابر آن در الفبای آوانگاری بین‌المللی ʃ می‌باشد. همچنین در زبان‌های ترکی‌تبار از Ş برای نشان‌دادن این آوا استفاده‌می‌کنند. حرف Š یکی از ۳۰ حرف در دبیره پارسی لاتین است و واج آن ش می‌باشد.

پیشینه و کاربردها

پیشینهٔ استفاده از این حرف به سدهٔ پانزدهم میلادی باز می‌گردد که یان هوس آن را برای الفبای چک طرح‌ریخت. سپس در الفبای کروات از آن بهره گرفته‌شد و آنگاه به تدریج در الفباهای بوسنیایی، وپس، مونه‌نگروئی، مقدونی، لیتوانیایی، سربی، زبان‌های سامی، کارلیایی، اسلوونیایی، سربی، اسلواک، استونیایی، لتونیایی و صورت‌هایی از بلغاری مورد استفاده قرارگرفت. š در الفباهای استونیایی در وام واژگان دیده می‌شود. گاه در زمان تایپ‌کردن، هنگامی که ابزار نگارش š فراهم نباشد، به جای آن از sh بهره‌می‌برند.

برخی از زبان‌های بومی قاره آمریکا مانند زبان کری و زبان شاینی نیز از این نویسه بهره‌می‌برند. همچنین برای نگارش برخی زبان‌های آفریقایی مانند سوتوی شمالی و سونگای نیز از š استفاده‌می‌کنند.

دیگر کاربردها
  • در نویسه‌گردانی الفبای سیریلیک به لاتین معمولاً Š از برای نمایش ш بهره‌می‌برند.
  • در نویسه‌گردانی خط میخی سومری و اکدی از این حرف برای نمایش آوای ʃ یا /t͡ʃ/ استفاده می‌شود. همچنین در نویسه‌گردانی حرف شین زبان‌های سامی از این نویسه استفاده می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

    Wikipedia contributors, "Š," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Š&oldid=608903571 (accessed June 24, 2014).

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.