آن‌بینیلیوم

آن‌ان‌بینیلیوم، ₁₂₀Ubn
آن‌ان‌بینیلیوم
تلفظ	‎/ˌuːnbaɪˈnɪliəm/‎ (OON-by-NIL-ee-əm)
Alternative names	عنصر ۱۲۰, اکا-رادیوم
عدد جرمی	۲۹۹ (پایدارترین ایزوتوپ)
آن‌ان‌بینیلیوم در جدول تناوبی
	آن‌ان‌نیوم ← آن‌ان‌بینیلیوم → آن‌بیونیوم
عدد اتمی (Z)	120
گروه	فلزهای قلیایی خاکی
دوره	دوره 8
بلوک	بلوک-s
دسته	Unknown chemical properties
آرایش الکترونی	[Og] 8s2 (predicted)[1]
لایه الکترونی	2, 8, 18, 32, 32, 18, 8, 2 (predicted)
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STP	solid (پیش‌بینی)[1][2]
نقطه ذوب	953 کلوین ; (680 سانتی‌گراد ) (پیش‌بینی)[1]
نقطه جوش	1973 کلوین ; (1700 سانتی‌گراد ) (پیش‌بینی)[3]
چگالی (نزدیک r.t.)	7 گرم بر سانتی‌متر مکعب (پیش‌بینی)[1]
آنتالپی ذوب	8.03–8.58 ژول بر مول (extrapolated)[2]
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش	(+1),[4] (+2), (+4) (predicted)[1]
انرژی یونش	اول: 578.9 کیلوژول بر مول (predicted)[1]; دوم: 895.4–918.5 کیلوژول بر مول (extrapolated)[2];
شعاع اتمی	empirical: 200 پیکومتر (predicted)[1]
شعاع کووالانسی	206–210 pm (extrapolated)[2]
دیگر ویژگی‌ها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	54143-58-7
تاریخچه
نام	نامگذاری سیستماتیک IUPAC
ایزوتوپ‌های اصلی آن‌ان‌بینیلیوم

آن‌بینیلیوم (انگلیسی: Unbinilium‎) که با نام اکا-رادیوم نیز شناخته می‌شود. عنصری با عدد اتمی ۱۲۰ است. نماد آن Ubn است. این عنصر هنوز تولید نشده‌است و تمام تلاش‌ها برای تولید آن ناموفق بوده‌است اما فرض می‌شود که در بلوک s قرار داشته باشد و دومین عنصر از هشتمین دوره جدول تناوبی در گروه عناصر قلیایی خاکی باشد.

جستارهای وابسته

منابع

Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 978-1-4020-3555-5.
Bonchev, D.; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the properties of the 113-120 transactinide elements". The Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021. ISSN 0022-3654.
Fricke, B.; Waber, J. T. (1971). "Theoretical Predictions of the Chemistry of Superheavy Elements" (PDF). Actinides Reviews. 1: 433–485. Retrieved 7 August 2013.
Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements". Relativistic Methods for Chemists: 84. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. ISBN 978-1-4020-9974-8.
Dullman, C.E. Superheavy Element Research Superheavy Element - News from GSI and Mainz. University Mainz
Hofmann, Sigurd (2013). Overview and Perspectives of SHE Research at GSI SHIP. p. 23–32. doi:10.1007/978-3-319-00047-3.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Unbinilium». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۵.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Haire-1] Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 978-1-4020-3555-5.

[B&K-2] Bonchev, D.; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the properties of the 113-120 transactinide elements". The Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021. ISSN 0022-3654.

[Fricke-3] Fricke, B.; Waber, J. T. (1971). "Theoretical Predictions of the Chemistry of Superheavy Elements" (PDF). Actinides Reviews. 1: 433–485. Retrieved 7 August 2013.

[Thayer-4] Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements". Relativistic Methods for Chemists: 84. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. ISBN 978-1-4020-9974-8.

[Duellmann-5] Dullman, C.E. Superheavy Element Research Superheavy Element - News from GSI and Mainz. University Mainz

[Hofmann-6] Hofmann, Sigurd (2013). Overview and Perspectives of SHE Research at GSI SHIP. p. 23–32. doi:10.1007/978-3-319-00047-3.