اختلال دلبستگی واکنشی
اختلال دلبستگی واکنشی[1] (به انگلیسی: Reactive attachment disorder)(اختصاری RAD) در علم پزشکی نوعی اختلال شدید و نسبتاً نادر است که کودکان را تحت تأثیر قرار میدهد.[2][3] این اختلال از طریق شیوههای ارتباطی مشخصاً توزیعشده و سازنده در بیشتر موقعیتها است که میتواند به شکل شکستهای مداوم برای ایجاد یا بروز واکنش سازنده و مناسب به ارتباطهای اجتماعی - که در آخرین نسخه دیاسام-۵ به عنوان نوع «مهار شده» شناخته میشود، نوع «مهار نشده» آن اکنون دارای تشخیص جداست و به عنوان «اختلال دلبستگی مهارنشده» شناخته میشود. - بروز پیدا کند.
اختلال دلبستگی واکنشی | |
---|---|
کودک برای ایجاد وابستگیهای ایمن نیاز به مراقبی حساس و واکنشگرا دارد. اختلال دلبستگی واکنشی از شکست در ایجاد وابستگیهای عادی با سرپرستهای اصلی در دوران اولیه کودکی به وجود میآید. | |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
تخصص | روانپزشکی، پزشکی کودکان |
آیسیدی-۱۰ | F94.1, F94.2 |
آیسیدی-9-CM | ۳۱۳٫۸۹ |
ئیمدیسین | ped/۲۶۴۶ |
سمپ | D019962 |
اختلال دلبستگی واکنشی از شکست در ایجاد وابستگیهای عادی با سرپرستهای اصلی در دوران اولیه کودکی به وجود میآید، چنین شکستهایی معمولاً از تجربههای شدید از غفلت، سوءاستفاده، جدایی ناگهانی از سرپرست در بین سنین شش ماهگی تا سه سالگی، تغییر مداوم سرپرست یا عدم واکنش سرپرست به تلاشهای کودک برای برقراری ارتباط نشأت میگیرند. هرچند تمام یا حتی غالب این تجربهها موجب به وجود آمدن اختلال نمیشود.[4] این اختلال از اختلالهای فراگیر رشد یا تأخیر در رشد و همچنین از شرایط چندابتلایی مانند کمتوانی ذهنی که همه میتوانند رفتارهای دلبستگی را به وجود بیاورند متفاوت دانسته میشود. معیارهای تشخیص یک اختلال دلبستگی واکنشی تفاوت قابلتوجهی با معیارهایی که در دستهبندی انواع دلبستگی مثل اختلال عدمامنیت یا اختلال بههمریختگی آمده دارند.
فرض معمول این است که کودکان دچار این اختلال سازوکار درونی به شدت توزیعشدهای از روابط دارند که میتواند به مشکلات بینفردی و رفتاری در زندگیشان منجر شود. تحقیقهای انگشتشماری دربارهٔ اثرات این اختلال در طولانیمدت وجود دارد، همچنین شفافیتی در مورد وجود این اختلال پس از سن پنجسالگی وجود ندارد.[5][6]
جستارهای وابسته
منابع
- «اختلال دلبستگی واکنشی» [روانشناسی] همارزِ «reactive attachment disorder» مترادفِ: «اختلال دلبستگی» همارزِ واژهٔ بیگانهای دیگر (attachment disorder)؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ اختلال دلبستگی واکنشی)
- DSM-IV-TR (2000) انجمن روانپزشکی آمریکا p. 129.
- Schechter DS, Willheim E (July 2009). "Disturbances of attachment and parental psychopathology in early childhood". Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America. 18 (3): 665–86. doi:10.1016/j.chc.2009.03.001. PMC 2690512. PMID 19486844.
- Prior & Glaser (2006), pp. 218–219.
- Boris, Neil W.; Zeanah, Charles H.; Work Group on Quality Issues (November 2005). "Practice parameter for the assessment and treatment of children and adolescents with reactive attachment disorder of infancy and early childhood". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 44 (11): 1206–19. doi:10.1097/01.chi.0000177056.41655.ce. PMID 16239871.
- Prior & Glaser (2006), p. 228.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Reactive attachment disorder». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ مهٔ ۲۰۱۸.