استاکاتو
اِستاکاتو (ایتالیایی: Staccato) یا مقطع، یک شکل از جمله‌بندی یا «آرتیکولاسیون» در موسیقی است که با قرار دادن نقطه‌ای در بالا یا پایینِ یک یا چند نت، ارزش زمانی آن را به نصف کاهش می‌دهد. در این شیوه ابتدا نیمی از ارزش زمانی نتِ داده شده اجرا و نیمی دیگر به سکوت تبدیل می‌شود. اجرای اِستاکاتو در ریتم موسیقی تغییری ایجاد نمی‌کند و نقطهٔ مقابل حرکتِ متصل یا لگاتو محسوب می‌شود.
نت‌نویسی استاکاتو
استاکاتیسیمو
نت‌نویسی استاکاتیسیمو
اِستاکاتیسیمو (ایتالیایی: staccatissimo) شکلی دیگر از نُتِ مقطع و شدیدتر از اِستاکاتو است. در این شیوه که با علامتی عمودی و به شکلِ میخک در بالا یا پایینِ یک نت یا نت‌هایی قرار داده می‌شود و یک چهارم ارزشِ زمانی نتِ داده شده اجرا و بقیه به سکوت تبدیل می‌شود.
مثال از استاکاتیسیمو: سمفونی در ر مینور اثر: آنتوان بروکنر
 |
اجرای موسیقی بدون استاکاتو
همان اجرا با استاکاتو
|
| در پخش این پرونده‌ها مشکل دارید؟ ویکی‌پدیا:راهنمای رسانه را ببینید. | |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Staccato». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استاکاتو موجود است. |
| پنج خط حامل | |
|---|---|
| نت |
|
| جمله‌بندی | |
| پارتیتور |
|
| جایگزین |
|
| غیرغربی و باستانی |
|
| مرتبط |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.