تنوتو
تِنُوتوُ (به ایتالیایی: Tenuto) از اصطلاحات موسیقی و از جمله نشانه‌ها و عبارت‌های مربوط به آرتیکولاسیون است.
نت‌هایی با علامت تنوتو
این لغت به معنای حالتی است که یک نُت یا یک صدا را می‌بایست با تمامی ارزش زمانی آن امتداد داد. به عبارت دیگر ارزش زمانی هر نُت را دقیقاً همانگونه که نوشته‌اند، اجرا نمایند.
«تنوتو» برگرفته از فعل ایتالیایی Tenere و در لُغت به معنای نگاهدار، موظف، پایدار، عالی، ثابت، پیوسته، متصل، صدای کشیده، نگاه داشته شده و ثابت مانده‌است.[1]
تنوتو در نُت نویسی
«تنوتو» به ۳ حالت در نُت نویسی مرسوم است:
- نوشتن کلمه «tenuto» در بالای مجموع نت‌های مورد نظر (مثلاً در بالای یک پاساژ موسیقی)
- نوشتن تنوتو به صورت مُخفف: «ten» در بالای نتِ مورد نظر
- کشیدن خطی افقی به اندازه طول سر نت، در بالا یا پایین نتی که باید تنوتو نواخته شود.
پانویس
- ناصری، فریدون (۱۳۸۲). فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی. تهران: انتشارات روزنه. صص. ص ۳۷۸ و ۳۷۹. شابک ۹۶۴-۶۱۷۶-۶۷-۴.
منابع
- منصوری، پرویز (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. صفحه ۲۴۱. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
- وجدانی، بهروز (۱۳۷۱). فرهنگ تفسیری موسیقی. تهران: مترجم. صص. صفحه ۶۲۸.
- ناصری، فریدون (۱۳۸۲) [۱۳۷۸]. فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی. تهران: انتشارات روزنه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۶-۶۷-۴.
| پنج خط حامل | |
|---|---|
| نت |
|
| جمله‌بندی | |
| پارتیتور |
|
| جایگزین |
|
| غیرغربی و باستانی |
|
| مرتبط |
|
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.