اسفنگوزین کیناز
اسفنگوزین کیناز (انگلیسی: Sphingosine kinase) یا به اختصار «SphK»، یک لیپید کیناز است که تشکیل اسفنگوزین-۱-فسفات را از پیش‌سازش اسفنگولیپید اسفنگوزین تسهیل می‌کند. متابولیت‌های اسفنگولیپید همچون سرامید، اسفنگوزین و اسفنگوزین-۱-فسفات، پیام‌رسان‌های ثانویهٔ لیپیدی هستند[1] که در فرایندهای گوناگون سلولی دخالت دارند.
| اسفنگوزین کیناز ۱ | |
|---|---|
 Sphingosine kinase 1, hexamer, Human | |
| شناساگرها | |
| نماد | SPHK1 |
| آنتره | 8877 |
| HUGO | 11240 |
| میراث مندلی در انسان | 603730 |
| RefSeq | NM_182965 |
| یونی‌پورت | Q9NYA1 |
| اطلاعات دیگر | |
| شمارهٔ EC | 2.7.1.91 |
| جایگاه | Chr. 17 q25.2 |
| اسفنگوزین کیناز ۲ | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | SPHK2 |
| آنتره | 56848 |
| HUGO | 18859 |
| میراث مندلی در انسان | 607092 |
| RefSeq | NM_020126 |
| یونی‌پورت | Q9NRA0 |
| اطلاعات دیگر | |
| شمارهٔ EC | 2.7.1.91 |
| جایگاه | Chr. 19 q13.2 |
نوع نوع از SphK تا کنون شناسایی شده‌است: اسفنگوزین کیناز ۱ (SphK1) و اسفنگوزین کیناز ۲ (SphK2).
SphK1 در سیتوزول سلول‌های یوکاریوت‌ها یافت می‌شود و در اثر فعال‌شدن، به غشاء پلاسمایی سلول مهاجرت می‌کند. SphK2 در هستهٔ سلول قرار دارد.
منابع
- Olivera A, Spiegel S (April 2001). "Sphingosine kinase: a mediator of vital cellular functions". Prostaglandins Other Lipid Mediat. 64 (1–4): 123–34. doi:10.1016/S0090-6980(01)00108-3. PMID 11324702.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sphingosine kinase». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۱۹.
برای مطالعهٔ بیشتر
- Stoffel W, Bauer E, Stahl J (1974). "The metabolism of sphingosine bases in Tetrahymena pyriformis Sphingosine kinase and sphingosine-1-phosphate lyase". Hoppe-Seyler's Z. Physiol. Chem. 355 (1): 61&ndash, 74. doi:10.1515/bchm2.1974.355.1.61. PMID 4373374.
- Stoffel W, Heimann G, Hellenbroich B (1973). "Sphingosine kinase in blood platelets". Hoppe-Seyler's Z. Physiol. Chem. 354 (5): 562&ndash, 6. doi:10.1515/bchm2.1973.354.1.562. PMID 4372149.
پیوند به بیرون
- sphingosine kinase در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.