افزایش سطح آب دریاها

افزایش سطح آب دریاها از اوایل قرن ۲۰ آغاز شد. بین سالهای ۱۹۰۰ و ۲۰۱۶، میانگین جهانی سطح آب‌های آزاد ۱۶–۲۱ سانتیمتر افزایش یافت[2] اطلاعات دقیق تر جمع‌آوری شده از اندازه‌گیری‌های رادارهای ماهواره ای بیانگر شتاب میزان بالا آمدن به اندازه ۷٫۵ سانتیمتر از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷ بود،[3] :1554 یعنی تقریباً ۳۰ سانتیمتر در هر قرن. این شتاب بیشتر به دلیل گرم شدن کره زمین ناشی از فعالیت‌های انسان است که منجر به انبساط حرارتی آب دریا و ذوب شدن یخسارها و یخچال‌های خشکی‌ها می‌شود.[4] بین سالهای ۱۹۹۳ و ۲۰۱۸، انبساط حرارتی اقیانوسها ۴۲٪ در افزایش سطح دریاها نقش داشته: ذوب شدن یخچال‌های طبیعی ۲۱٪؛ گرینلند ۱۵٪ و جنوبگان 8%.[3] :1576 دانشمندان اقلیم انتظار دارند این سرعت در قرن ۲۱ بیشتر شود.[5] :62

تغییر سطح آب دریا از آخرین عصر یخبندان تا کنون.
نقشهٔ جهان در حالی که سطح آب دریاها شش متر افزایش پیدا کرده باشد. مناطقی که با رنگ قرمز مشخص شده مناطقی است که با افزایش شش متری آب به زیر آب خواهند رفت.[1]

افزایش دمای کرهٔ زمین باعث ذوب شدن یخ‌های قطبی می‌شود که نتیجهٔ این اتفاق افزایش سطح آب دریاها خواهد بود. به‌طور مثال: بخش بزرگی از کوه یخ لارسن بی در سال ۲۰۰۲ در جنوبگان جدا شد؛ یا بعد از ۳٬۰۰۰ سال تودهٔ یخ عظیم واردهانت در سال ۲۰۰۳ در اقیانوس شمالگان فرورفت.

تغییر سطح دریاها در گذر زمان

افت و خیزهای دمای هوا در ۳٬۰۰۰ سال گذشته به تغییر سطح آب اقیانوس‌ها منجر شده‌است؛ مثلاً، وقتی که بین سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ میلادی، دمای جهانی ۰٫۲ درجهٔ سانتی‌گراد کم شده بود، سطح آب دریا هم به اندازهٔ ۸ سانتی‌متر پایین آمد. اما در قرن بیستم میلادی سطح آب اقیانوس‌ها ۱۴ سانتی‌متر بالا آمده‌است. محققان می‌گویند که حداقل نصف این افزایش به خاطر تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی است. آن‌ها همچنین اضافه می‌کنند که به احتمال زیاد در این قرن، سطح آب دریا بین ۰٫۲۴ تا ۱٫۳ متر دیگر بالا خواهد آمد. این نتایج با بررسی ۲۴ منطقه در نقاط مختلف جهان و اندازه‌گیری سطح آب دریاها در مکان‌ها و زمان‌های مختلف به دست آمده‌است. از آنجا که هیچ تاریخچهٔ مکتوبی از سطح آب دریا وجود ندارد، دانشمندان مجبور شدند به مطالعهٔ صدف جاندارانی به نام «روزن‌داران» روی بیاورند. روزن‌داران، جانداران تک‌سلولی هستند که در مرداب نمک‌زارها زندگی می‌کنند. این مرداب‌ها در مرز میان زمین و دریا قرار دارند، به همین دلیل می‌توانند معیار خوبی برای مشاهدهٔ تغییرات سطح آب دریا باشند. در این مطالعهٔ جدید، زمین‌شناسان از این مرداب‌ها هسته‌های رسوب استخراج کرده و سپس به دقت تعداد و انواع گونه‌های مختلف روزنه‌داران (foraminifera) را در لایه‌های مختلف ثبت کردند (هسته‌های رسوب منابعی بسیار گران‌قیمت و منحصر به فرد هستند که ارزش علمی بسیار زیادی دارند. مطالعهٔ آن‌ها اطلاعاتی دربارهٔ تغییرات اقلیمی و وضعیت اقیانوس‌ها در گذشته فراهم می‌کند)[6]

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Why the U.S. East Coast could be a major 'hotspot' for rising seas". The Washington Post. 2016.
  2. USGCRP (2017). "Climate Science Special Report. Chapter 12: Sea Level Rise". science2017.globalchange.gov. Retrieved 2018-12-27.
  3. WCRP Global Sea Level Budget Group (2018). "Global sea-level budget 1993–present". Earth System Science Data. 10 (3): 1551–1590. Bibcode:2018ESSD...10.1551W. doi:10.5194/essd-10-1551-2018. This corresponds to a mean sea-level rise of about 7.5 cm over the whole altimetry period. More importantly, the GMSL curve shows a net acceleration, estimated to be at 0.08mm/yr2.
  4. Mengel, Matthias; Levermann, Anders; Frieler, Katja; Robinson, Alexander; Marzeion, Ben; Winkelmann, Ricarda (8 March 2016). "Future sea level rise constrained by observations and long-term commitment". Proceedings of the National Academy of Sciences. 113 (10): 2597–2602. Bibcode:2016PNAS..113.2597M. doi:10.1073/pnas.1500515113. PMC 4791025. PMID 26903648.
  5.  (Report). Under all RCP scenarios, the rate of sea level rise will very likely exceed the rate of 2.0 [1.7–2.3] mm/yr observed during 1971–2010
  6. http://sinapress.ir/news/31422/سطح-آب-دریا-سریع‌تر-از-چیزی-که-فکر-می‌کردیم-بالا-می‌آید
  • پیتر لارکین و دیگران (۱۳۸۸). محیط زیست. ترجمهٔ احمد جواهریان. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۹۶۳-۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.