اقتصاد نروژ
اقتصاد نروژ یک اقتصاد ترکیبی توسعهیافتهاست که برخی بخشهای آن در مالکیت راهبردی دولت قرار دارد. هرچند اقتصاد نروژ نسبت به چرخههای اقتصادی جهان و هیجانات آن واکنش نشان میدهد اما از زمان انقلاب صنعتی اقتصاد نروژ همیشه در حال رشد مداوم و مؤثر بودهاست. صنعت کشتیرانی و کشتیسازی برای سالهای متمادی حامی صادارت نروژ بودهاست اما بخش عمدهای از صادرات نروژ بر صادرات منابع طبیعی استوار است.
| اقتصاد نروژ | |
|---|---|
 | |
| واحد پول | ۱ کرون نروژ (کرون نروژ) = ۱۰۰ اوره |
| سال مالی | سال میلادی |
| سازمانهای تجاری | سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، سازمان تجارت جهانی، منطقه اقتصادی اروپا و غیره |
| آمارها | |
| تولید ناخالص داخلی | $۵۱۲۰۶ میلیارد (سال ۲۰۱۳) |
| رتبه | فهرست کشورها بر پایه تولید ناخالص داخلی (اسمی) / فهرست کشورها بر پایه تولید ناخالص داخلی (PPP) |
| رشد تولید ناخالص داخلی | ۰٫۷٪ (آمار سال ۲۰۱۳) |
| سرانه تولید ناخالص داخلی | دلار ۶۶٬۹۳۷ (2014 est.) (برابری قدرت خرید) (سوم) |
| تولید ناخالص داخلی هر بخش | کشاورزی: ۲٫۲٪; صنعت: ۴۵٫۱٪; خدمات: ۵۲٫۷٪ (آمار سال ۲۰۰۹) |
| تورم (CPI) | ۱/۹٪ (آپریل ۲۰۱۹) |
| شاخص جینی | ۲۵ (۲۰۰۸) |
| نیروی کار | ۲٫۷۸۵ میلیون (آمار سال ۲۰۱۵) |
| نیروی کار بر پایه شغل | کشاورزی ۲٫۹٪; صنعت: ۲۱٫۱٪; خدمات: ۷۶٪ (۲۰۰۸) |
| بیکاری | ۴٫۳٪ (ژوئیه ۲۰۱۵)[1] |
| میانگین حقوق ناخالص | ۴۲٬۳۰۰ کرون نروژ / دلار ۵٬۱۶۶, ماهانه (۲۰۱۴)[2] |
| میانگین حقوق خالص | ۳۱٬۰۰۰کرون نروژ / دلار ۳٬۷۸۶, ماهانه (۲۰۱۴)[2] |
| صنایع اصلی | نفت و گاز طبیعی، صنایع غذایی، کشتی سازی، پالپ چوب و تولید کاغذ، فلزات، مواد شیمیایی، الوار، معدن، نساجِی، شیلات |
| رتبه آسانی انجام کسب و کار | ششم[3] |
| تجارت | |
| صادرات | ۱۶۲٫۷ میلیارد دلار (آمار سال ۲۰۱۲) |
| کالاهای صادراتی | نفت و محصولات نفتی، ماشینآلات و تجهیزات، فلزات، مواد شیمیایی، کشتی، ماهی، تجهیزات نظامی |
| شرکای اصلی صادرات |  بریتانیا ۲۵٫۶٪ آلمان ۱۲٫۶٪ هلند ۱۲٪ فرانسه ۶٫۷٪ سوئد ۶٫۳٪ ایالات متحده آمریکا 5.0% (آمار سال ۲۰۱۲)[4] |
| واردات | ۸۴٫۸۷ میلیارد دلار (آمار سال ۲۰۱۲) |
| کالاهای وارداتی | ماشینآلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، فلزات، مواد غذایی |
| شرکای اصلی واردات | سوئد ۱۳٫۶٪ آلمان ۱۲٫۴٪ چین ۹٫۳٪ دانمارک ۶٫۳٪ بریتانیا ۶٫۱٪ ایالات متحده آمریکا ۵٫۴٪(آمار سال ۲۰۱۲)[5] |
| سهم سرمایهگذاری خارجی | ۹۳٫۸۸ میلیارد دلار (آمار دسامبر ۲۰۱۴) |
| استقراض ناخالص خارجی | ۵۴۸٫۱ میلیارد دلار (۳۰ ژوئن ۲۰۰۹) |
| امور مالی عمومی | |
| بدهیهای عمومی | ۳۰٫۳ درصد از GDP (آمار سال ۲۰۱۲) |
| درآمدها | ۲۸۲٫۹ میلیارد دلار (آمار سال ۲۰۱۲) |
| مخارج | ۲۰۶٫۷ میلیارد دلار (آمار سال ۲۰۱۲) |
| کمکهای اقتصادی | (اهداء), ۰٫۸۷٪ از جی دی پی معادل۲٫۲ میلیارد دلار (۲۰۰۴) |
| رتبه اعتبار |
|
| ذخایر خارجی | US$54.504 billion (March 2011)[8] |
| منبع اصلی دادهها: اطلاعاتنامهٔ جهان سازمان سیا همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است | |
جستارهای وابسته
منابع
- Arbeidskraftundersøkelsen - SSB. 23. September 2015
- https://ssb.no/en/arbeid-og-lonn/statistikker/lonnansatt
- "Doing Business in Norway 2013". بانک جهانی. Retrieved 2012-10-22.
- "Export Partners of Norway". The World Factbook. 2012. Retrieved 2013-07-23.
- "Import Partners of Norway". The World Factbook. 2012. Retrieved 2013-07-23.
- "Sovereigns rating list". Standard & Poor's. Retrieved 26 May 2011.
- Rogers, Simon; Sedghi, Ami (15 April 2011). "How Fitch, Moody's and S&P rate each country's credit rating". The Guardian. Retrieved 31 May 2011.
- "International Reserves and Foreign Currency Liquidity - NORWAY". International Monetary Fund. 9 May 2011. Retrieved 31 May 2011.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Economy of Norway». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.