الاتو

اِلاتو یک آب‌سنگ حلقوی از سه آبخوست در جزایر کارولین میانی در اقیانوس آرام است. این آب‌سنگ حلقوی، یک منطقه شهرداری در ایالت یاپ، ایالات فدرال میکرونزی نیز هست. آب‌سنگ حلقوی یوریپیک در فاصله نزدیک به ۱۰ کیلومتر (۶٫۲ مایل) باختر آب‌سنگ حلقوی لاموترک قرار دارد. در سال ۲۰۰۰، ۹۶ نفر در مساحت ۰٫۵ کیلومتر مربع (۰٫۱۹ مایل مربع) زندگی می‌کردند.[1]

الاتو
آب‌سنگ حلقوی الاتو از دید ماهواره اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا)
جغرافیا
مکاناقیانوس آرام شمالی
مختصات۷°۲۹′ شمالی ۱۴۶°۰۹′ شرقی
مجمع‌الجزایرجزایر کارولین
مجموع جزیره‌ها۳
مساحت۰٫۵۲۶ کیلومتر مربع (۰٫۲۰۳۱ مایل مربع)
بیشترین ارتفاع۲ متر (۷ پا)
کشور
اطلاعات جمعیتی
جمعیت۹۶ (از ۲۰۰۰)
گروه‌های قومیمیکرونزی

جغرافیا

آبخوست الاتو از دو آب‌سنگ حلقوی پدید آمده که شکل آن را مانند عدد هشت "8" در زبان انگلیسی کرده است. درازای کلی آن ۱۴ کیلومتر (۸٫۷ مایل) و پهنای آن ۲ کیلومتر (۱٫۲ مایل) است. بخش شمالی "اِلاتو" نام دارد که از دو تالاب داخلی و سه آبخوست کوچک پدید آمده است. آبخوست الاتو با یک یال نازک به آبخوست جنوبی که «لامولیور» نامیده می‌شود وصل شده است. لامولیور دو آبخوست کوچک دارد. الاتو و لامولیور هر دو بخشی از یک آبکوه هستند. مساحت خشکی کل هر دو بخش، تنها ۰٫۵۲۶ کیلومتر مربع (۰٫۲۰۳ مایل مربع) است.[2] مدیریت آب‌سنگ حلقوی «الیمارائو» بر عهده الاتو است.

الاتو

تاریخ

در ۱۸۹۹ امپراتوری استعماری آلمان، بر همه آبخوست‌های جزایر کارولین ادعای مالکیت کرد. پس از جنگ جهانی اول، این آبخوست‌ها به کنترل امپراتوری استعماری ژاپن در آمدند. پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا کنترل این آبخوست‌ها را به عهده گرفت. از ۱۹۴۷ آب‌سنگ حلقوی الاتو به عنوان بخشی از قلمرو تراست جزایر اقیانوس آرام مدیریت شد و در ۱۹۷۹ بخشی از ایالات فدرال میکرونزی شد.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. Yap State Census Report, 2000 بایگانی‌شده در ۲ مه ۲۰۱۱ توسط WebCite ( PDF)
  2. "Oceandots". Archived from the original on December 23, 2010. Retrieved 2012-01-31.

منابع

  • Columbia Gazetteer of the World. Vol. 1, p. 900
  • Statoids.com، فهرست تقسیمات کشوری در ایالات فدرال میکرونزی، بازیابی در ۶ ژوئن ۲۰۱۸
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Elato». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.