الکساندر آرنولدویچ فریمان

الکساندر آرنولدویچ فریمان (به انگلیسی: Alexander Arnoldovich Freiman) (متولد ۲۳ اوت ۱۸۷۹ در ورشو؛ درگذشت ۱۹ ژانویه ۱۹۶۸ در سنت پترزبورگ) بنیانگذار و رئیس مدرسه شوروی متود تاریخی-معاصر در زبان‌شناسی ایرانی است. او در ۱۹۰۳ از دانشگاه سنت پترزبورگ فارغ‌التحصیل شد. او مطالعاتش در زبان‌های ایرانی را با کریستین بارتولومه در دانشگاه گیسن در آلمان پی گرفت. بعد از ۱۹۱۷ او زبان اوستایی و فارسی باستان، میانه و نو را تدریس کرد و بر دپارتمان زبان‌های ایرانی در دانشگاه سنت پترزبورگ تا سال ۱۹۵۰ میلادی ریاست داشت.[1]

برای ۶۰ سال، فریمان بر ناحیه‌های متفاوتی در زبان‌های ایرانی کار کرد. او بر زبان‌های سغدی، خوارزمی و آسی به طور ویژه کار کرده بود. در ۱۹۳۳ میلادی او بر سفر تحقیقاتی در خرابه‌های کوه مغ (Mount Mug) در تاجیکستان که توسط آکادمی علوم روسیه حمایت مالی شد، رهبری کرد. در این سفر، به آرشیوی از اسناد سغدی از قرن هشتم میلادی از ناحیه Dēwāštīč بدست آمد.[1]

پانویس
  1. Solomon Bayevsky, "FREĬMAN, Aleksandr Arnol’dovich " in Encyclopædia Iranica, Vol. X, Fasc. 2, pp. 221
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.