ایل بوربور
ایل بوربور از ایلات کرد ایران که همگی شیعه اثنی عشری هستند و در مناطق بین لرستان و کرمانشاه زندگی می کردند؛ البته خاستگاه بوربورها از کرمانشاه و زبانشان کردی است؛ اما برخی از این قوم به ارومیه رفتند و زبانشان ترکی شد. گروهی از این ایل در دلفان شهرستان نور در غرب استان لرستان و شرق استان کرمانشاه و جنوب ملایر استان همدان بوده اند. بوربورها از خاستگاه اصلی خود در کرمانشاه به مناطق مختلف ایران پراکنده شدند و به ارومیه و فارس کوچ کردند و عده ای از این طایفه از کرمانشاه در دروان شاه عباس صفوی به تهران(ورامین و دماوند) و خراسان کوچ کردند و شاخه ارومیه ای به باکو آذربایجان کوچ کردند و امروزه در سراسر ایران پراکنده‌شده‌اند.
معنای بوربور
واژه بوربور به معنای پرشمار و صاحب اسب سرخ رو بوده و بر مکانهای مختلف در استانهای تهران، لرستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی، همدان، خراسان شمالی، ایلام و اطراف باکو در کشور آذربایجان نامگذاری شده و علت نامگذاری این مکانها بخاطر زندگی کردن این قوم در آن مناطق بوده است. البته برخی از افراد این قوم قائلند چون این قوم در سرتاسر ایران پراکنده و بریده بریده شدند به بوربور معروف گردیدند.
از مناطق سکونت بوربورها می‌توان به ورامین، پاکدشت، دماوند، تهران، قرچک، پیشوا، آذربایجان، بجنورد، ، ملایر، فارس و کرمان اشاره کرد. برخی از بوربورها با ایلات دیگر در مناطق کوچ کرده هم پیوند شدند با ایلاتی همچون افشار، بهارلو، بختیاری، هداوند، خمسه، قشقایی.
منابع
- مدخل BURBUR TRIBE در دانشنامه ایرانیکا
- مقاله ایل بوربور در کتاب داریوش بوربور مجموعه مقالات، سخنرانی ها و مصاحبه ها ۱۳۳۳-۱۳۹۷،نشر سحاب، تهران، ۱۳۹۷.