پاکدشت
پاکدشت شهری در جنوب شرقی استان تهران در ایران است. طبق اظهارات پژوهشگران اسامي بسياري از روستاهاي پاكدشت نامهايي باستاني هستند از اينرو كاوش در تپه ها و مناطق مختلف احتمالا به اكتشافاتي در اين زمينه منجر مي گردد. از جمله اين اسامي مي توان به نام روستاي مامازند، يبر و . . . اشاره كرد كه محققين اين اسامي را به دوران مهر پرستي ايرانيان نسبت مي دهند. این شهر مرکز بخش مرکزی شهرستان پاکدشت است.[2] نمایندهٔ شهرستان پاکدشت در مجلس شورای اسلامی، فرهاد بشیری است. فرماندار پاکدشت جمارانی است. پاکدشت کنونی شامل مجموعهای روستا و شهر است که در دوران باستان دهکدههایی در دشت ری بودهاند. اين شهرستان به استناد متون و اسناد تاریخی در گذشته های دور به نامهاي پلاشر و پلدشت و مامازن(مامازند) بوده که در شمال خاوری شهرستان پاکدشت واقع شده است و اهالی می گويند مادر كريم خان زند در اين روستا زندگی می كرده است و به همين جهت به مامازند هم معروف بوده ولی با توسعه و ترقی كنونی، ازسال 1367 این اسامی منسوخ ونام پاکدشت به طور رسمی برای این شهرستان انتخاب گردید. اين دشت، تاريخي كهن در دل خود دارد كه بيانگر گذار اقوام مختلف و مهاجرت آنان از سرزمينهاي دور به اين ديار و يادآور جنگها و ستيزه هاي مكرر گروههاي اجتماعي از اقوام گوناگون و شخصيتهاي شهير تاريخ مي باشد.
| پاکدشت مامازند | |
|---|---|
![]() | |
| کشور | |
| استان | تهران |
| شهرستان | پاکدشت |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | پلشت |
| سال شهرشدن | ۱۳۷۷ |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۳۶۳۱۹ نفر [1] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۰۲۵ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | محسن تاجیک |
| پیششمارهٔ تلفن | ۰۲۱ |
| شناسهٔ ملی خودرو | |
![]() پاکدشت | |
پيشينة آباداني اين دشت كه در حاشيه هاي جنوبي و جنوب شرقي تهران واقع است را بايد در آغازين روزهايي كه تاريخ شاهد عظمت و شكوه شهر باستاني ري بوده است جستجو كرد. بزرگترین دانشگاه کشاورزی خاورمیانه که متنوعترین و خاصترین به حساب میآمده از منظر گردآوری گیاهان جهان از دست آوردههای پیش از انقلاب اسلام است و بدین ترتیب این شهر به عنوان پایتخت گل و گیاه ایران شناخته شده است. جاجرود مهمترین رود این شهرستان است.
منابع
- «نتایج سرشماری سال ۱۳۹٢». معاونت برنامهریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.


