بلا چاو
«بلا چاو» ((به ایتالیایی: Bella Ciao)؛ به معنیِ «خداحافظ ای زیبا») نام ترانهای است که در زمان جنگ جهانی دوم (میان سالهای ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در بحبوحهٔ جنگ داخلی ایتالیا) پارتیزانها و مخالفان فاشیسم در ایتالیا میخواندند. این آهنگ که به نماد مبارزات آزادیخواهانه تبدیل شدهاست، به زبانهای بسیاری ترجمه شدهاست و خوانندگان مختلفی آن را اجرا کردهاند.
«بلا چاو» | |
---|---|
ترانه | |
زبان | ایتالیایی |
عنوان انگلیسی | "Goodbye beautiful" |
تاریخچه
«بلا چاو» را در اصل کارگران فصلی مزارع گندم و زنان دهقان شالیزارهای ایتالیا از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم با متنهای مختلفی زمزمه میکردند.[1][2] مضمون این ترانه، جوانی زودگذر و سختی کار در مزارع بود.[2] «بلا چاو» را بار دیگر پارتیزانها و جنبش ضدفاشیسم ایتالیا در دهه ۱۹۴۰ احیا کردند این بار با مضمون مقاومت و ترانهای دربارهٔ شورش، خشونت و مرگ.[3]
ملودی
جیوانا دافینی خوانندهٔ فولک ایتالیایی این ترانه را سال ۱۹۶۲ در وزن چهارتایی ضبط کرد.
![]() |
بلا چاو
نسخهٔ بیکلام، بهدست آمده با «استودیوی چندرسانهای لینوکس» |
در پخش این پرونده مشکل دارید؟ ویکیپدیا:راهنمای رسانه را ببینید. |
متن آهنگ
|
|
|
بازخوانی به فارسی
نخستینبار در مراسم گرامیداشت چهلمین روز مرگ فرخنده ملکزاده، یک شعر فارسی روی این موسیقی اجرا شد. شکیب مصدق، خوانندهٔ این قطعه بعدها آن را به صورت استودیویی نیز ضبط و منتشر کرد.[2][4][5]
جستارهای وابسته
منابع
- SILVERMAN, JERRY (2011-02-25). Songs That Made History Around the World. Mel Bay Publications. ISBN 9781610650168.
- ««بلا چاو»: انقلابیگری به عنوان کالایی جوانپسند». رادیو زمانه. ۲۰۱۸-۰۸-۲۱. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۱.
- Marchenkov, Vladimir L. (2014-06-26). Arts and Terror. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 9781443862370.
- ««فرخنده» از خاکستر خود برخاست». رادیو زمانه. ۲۰۱۵-۰۴-۲۸. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۱.
- ershad alijani (2015-04-28), اجرای نسخه ای از آهنگ «بلا چاو» به زبان فارسی در مراسم چهلمین روز درگذشت «فرخنده», retrieved 2019-02-21
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Bella ciao». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۹ مه ۲۰۱۳.