تصویرسازی ذهنی

تصویرسازی ذهنی (انگلیسی: Imagery‎) تصویرسازی، در یک متن ادبی، استفاده نویسنده از زبان زنده و توصیفی برای افزودن عمق به اثر است. تصاویر حسی برای تعمیق درک خواننده از اثر بر حواس انسان استفاده می‌کنند. اشکال قدرتمند تصاویر همه حواس را درگیر می‌کند.

شکل‌ها

پنج نوع اصلی از تصاویر حسی وجود دارد که هر یک مربوط به یک حس، احساس، عمل یا واکنش است:

  • تصاویر بصری مربوط به گرافیک، صحنه‌های بصری، تصاویر یا حس بینایی است.
  • تصاویر شنیداری مربوط به صداها، صداها، موسیقی یا حس شنوایی است. (این نوع تصاویر ممکن است به شکل نام آوایی باشد).
  • تصاویر بویایی مربوط به بو، رایحه، عطر یا حس بویایی است.
  • تصاویر ذائقه ای مربوط به طعم دهنده‌ها یا حس طعم و مزه است.
  • تصاویر لمسی مربوط به بافتهای بدنی یا حس لامسه است.

انواع دیگر تصاویر عبارتند از:

  • تصاویر جنبشی مربوط به حرکات است.
  • تصاویر انداموار / تصاویر شخصی، مربوط به تجربیات شخصی از یک شخص از جمله احساسات و حس گرسنگی، تشنگی، خستگی و درد است. [۱]
  • پدیدارشناسی، به مفهوم ذهنی یک مورد در مقابل نسخه فیزیکی آن مربوط می‌شود.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.