جاد
جاد یا گاد (عبری: גד بمعنی اقبال نیک) پسر هفتم یعقوب از زلفا کنیز لیه بود.[1] جاد هفت پسر داشت[2] و هر یک قبیله‌ای از سبط جاد را بنیان نهادند.[3] در هنگام خروج چهل و پنج هزار و ششصد و پنجاه نفر مرد و زن در این قبیله بوده‌اند.[4] این قبیله در شرق اردن سکونت داشت ولی به سایر قبایل نیز در فتح کنعان کمک کردند.[5] سرزمین قبیله جاد شامل قسمت جنوبی کوهستان جلعاد از دریاچه یبوق به حشبون و از ربت آمون در شرق به رودخانه اردن بوده است.
 طوایف اسرائیل |
|---|
|
|
|
|
پانویس
- پیدایش ۳۰:۹
- پیدایش ۱۶:۴۶
- اعداد ۲۵:۱۶
- اعداد ۱:۲۴
- اعداد ۳۲:۲۰
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.