حسینقلی بیگدلی
سرهنگ حسینقلی خان بیگدلی یک از نظامیان ایران دوست دوره قاجاریه و پهلوی اول بود. او از اولین افسران ارتش نوین ایران در زمان ناصرالدین شاه بود و زمانی که فرمانده هنگ یک سوار بود، پهلوی اول با درجه سربازی در هنگ او خدمت نموده و تا درجه سلطانی(سروانی) در تحت فرماندهی او بودهاست.[1]
سرهنگ حسینقلی خان بیگدلی | |
---|---|
![]() | |
مدفن | چپقلو |
محل زندگی | تهران- اجاق |
ملیت | ایرانی |
پیشه | نظامی |
کارهای برجسته | فرمانده هنگ یک سوار(فوج اول سوار قزاق) |
عنوان | رستم |
دوره | قاجاریه، پهلوی اول |
مذهب | شیعه |
منصب | سرهنگ |
فرزندان | یدالله، علیاکبر، علیاصغر، خیرالنساء، لیلا، صنم، ماهلقا، ماهمنیر، توران |
والدین | آقا خان سرهنگ بیگدلی |
وبگاه |
زندگینامه
آقا خان سرهنگ بیگدلی پدر سرهنگ حسینقلی خان بیگدلی در شعبان سال ۱۳۰۱ قمری در تهران درگذشت. طبق عرف آن زمان با توجه به خدمت حسینقلی خان در نظام و داشتن درجه افسری، جهت قدردانی از زحمات پدرش و الطفات به او بنا به حکم ناصرالدین شاه به درجه سرهنگی ارتقاء مییابد.[2] او فردی بسیار با ایمان و متدین و همچنین وطن دوست بود و با حضور نیروهای روس در ایران بسیار مخالف بود و این موضوع باعث گردیده بود تا همواره افسران روسی که برای آموزش نیروهای نظامی به عنوان مربی بودند با ایشان به ضدیت بپردازند و این موضوع باعث شد تا حکم فوق را نادیده گرفته و ایشان با همان درجه ستوان دومی به خدمت خود ادامه داد. این حرکت سرهنگ حسینفلی خان بیگدلی را دلسرد نکرده و باعث گردید تا ایشان باجدیت بیشتر به خدمت خود ادامه دهد تا به درجه سرهنگی دست یابد. به او درجه امیری (سرتیپی) نیز پیشنهاد گردید که مصادف شد با آخرین روزهای حیات وی و چون بیمار و خانهنشین بود، این پیشنهاد عملی نشد.
منابع
- عکس پهلوی اول پشت سر سرهنگ حسینقلی خان بیگدلی
- متن حکم در کتاب تاریخ بیگدلی - جلد سوم - صفحه ۱۹۴ بچاپ رسیده