دودمان تودور
دودمان تودور یک خاندان سلطنتی بود که از ۱۴۸۵ تا ۱۶۰۳ بر انگلستان، ولز و ایرلند حکومت کرد. اولین پادشاه این خاندان هنری هفتم بود که در پی جنگ رزها و بعد از پیروزی بر ریچارد سوم به سلطنت رسید. بعد از درگذشت الیزابت یکم که فرزندی نداشت، سلطنت به خاندان استوارت منتقل شد.
![]() رز تودور | |
کشور | ![]() ![]() ![]() |
---|---|
خاندان اجدادی | Tudors of Penmynydd |
عنوانها |
|
موسس | هنری هفتم (انگلستان) |
آخرین پادشاه | الیزابت یکم (انگلستان) |
رئیس کنونی | منقرض شده |
سال تأسیس | ۲۲ اوت ۱۴۸۵ |
منحل شدن | ۲۴ مارس ۱۶۰۳ |
قومیت | مردم ویلزی، مردم انگلستان |
از جمله اتفاقات مهم دوران سلطنت این خاندان، خروج کلیسای انگلستان از زیر نفوذ کلیسای کاتولیک و تغییر مذهب این کشور به پروتستان بود.
خاستگاه و تبار
تبار مادری تودورها به جان بوفورت میرسد. جان بوفورت یکی از فرزندان نامشروع شاهزاده جان گونت[1] بود، نخستین ارل لنکستر و سومین پسر به جا مانده از ادوارد سوم انگلستان در سده ۱۴م؛ از رابطه نامشروع ش با معشوقه ش کترین سوینفورد.[2] فرزندان نامشروع دودمانهای پادشاهی انگلستان بهطور معمول ادعایی بر تاج و تخت نداشتند، اما هنگامی که جان گونت و کترین سوینفورد سرانجام در سال ۱۳۹۶ ازدواج کردند(۲۵ سال پس از تولد جان بوفورت) وضعیت پیچیده شد. چهار فرزند جان گونت و کترین سوینفورد که پیش از ازدواج رسمی شان زاده شده بودند، پس از ازدواج رسمی پدر و مادر شان مشروعیت داده شدند. نظر به ازدواج مشروع، کلیسا حکم فرزندان زاده شده پیش از ازدواج ایشان را عطف بماسبق کرد و در همان سال ایشان در اعلامیه رسمی پاپ مشروع اعلام شدند. (همچنین در یک قانون در مجلس ۱۳۹۷ تقدیس شدند). در اعلامیههای پسین نیز هنری چهارم انگلستان، پسر مشروع جان گنت، مشروعیت بوفورت را به رسمیت شناخت، ولی آنها را فاقد صلاحیت اعلام کرد هرگز وارث تاج و تخت باشند. به هر روی، فرزندان بوفورت، متحدان نزدیک خاندان لنکستر یعنی فرزندان مشروع گونت از ازدواج نخست ش باقی ماندند. بانو مارگارت بوفورت،[3] نوه جان بوفورت، یکی از وارثان مطرح، با ادموند تودور نخستین ارل ریچموند ازدواج کرد. تودورها نوادگان یکی از درباریان ولزی به نام اون تودر[4] و کاترین والوا[5] بودند، همسر پیشین شاه هنری پنجم. ادموند تودور و خواهران و برادران تنی ش، خود نامشروع و نتیجه ازدواجی پنهانی بودند که اقبال شان را وامدار حسن نیت برادر ناتنی مشروع شان شاه هنری ششم بودند. هنگامی که دودمان لنکستر از تخت پادشاهی برافتادند تودورها پی کار ایشان را گرفتند. هنری فرزند ادموند تودور در بریتنی و به تبعید بالید و مادر ش بانو مارگرت در انگلستان ماند و دوباره ازدواج کرد و پنهانی موجبات بر تخت نشستن پسر ش را پیش میبرد، تختی که اکنون در دست دودمان رقیب یعنی خاندان یورک بود.
حاکمان تودور
در مجموع شش نفر از خاندان تودور بر انگلستان، ولز و ایرلند حکومت کردند. این شش نفر و دوران سلطنت آنها به ترتیب زیر است:
- هنری هفتم (۲۲ اوت ۱۴۸۵–۲۱ آوریل ۱۵۰۹)
- هنری هشتم (۲۱ آوریل ۱۵۰۹–۲۸ ژانویه ۱۵۴۷)
- ادوارد ششم (۲۸ ژانویه ۱۵۴۷–۶ ژوئیه ۱۵۵۳)
- جین گری (۱۰ ژوئیه ۱۵۵۳–۱۹ ژوئیه ۱۵۵۳)
- ماری یکم (۱۹ ژوئیه ۱۵۵۳–۱۷ نوامبر ۱۵۵۸)
- الیزابت یکم (۱۷ نوامبر ۱۵۵۸–۲۴ مارس ۱۶۰۳)

نگارخانه
منابع
- John of Gaunt
- Catherine Swynford
- Lady Margaret Beaufort
- Owain Tewdr
- Katherine Valois
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Tudor dynasty». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ ژانویه ۲۰۱۵.
https://web.archive.org/web/20161012234526/http://tarikh1.com/house-of-tudor/