دودمان والوآ
والواها (به فرانسوی: Valois) دودمانی بودند که پس از کاپتیها از ۱۳۲۸ تا ۱۵۸۹ بر فرانسه فرمانروایی کردند . آنان از فرزندان شارل والوا بودند. او سومین پسر شاه فیلیپ سوم بود که برای پشتیبانی از ادوارد سوم پادشاه انگلستان از تاج و تخت محروم شده بود.
![]() | |
کشور | France |
---|---|
خاندان اجدادی | خاندان کاپتی |
عنوانها |
|
موسس | شارل، کنت والوا |
آخرین پادشاه | آنری سوم |
سال تأسیس | ۱۲۸۴ |
منحل شدن | ۱۵۸۹ |
شاخههای فرعی |
|
تاریخ فرانسه |
---|
![]() |
گاهشماری |
![]() |
تاریخ
خاندان والوا فرمانروایان فرانسه از ابتدای جنگ صد ساله تا پایان قرن ۱۶ میلادی بودند. آنها در این ۳ قرن کشور را از پایان قرون وسطی و عصر حاکمیت فئودالی به سوی رنسانس هدایت کردند. والواها به دنبال پیشینیان خود (خاندان کاپتی) کار یکپارچگی فرانسه را به پیش برده و آن را با موفقیت به پایان رساندند. خاندان والوا خود یکی از شاخههای کاپتیها- حاکمان فرانسه در قرون ۱۰ تا ۱۴ میلادی – محسوب میشدند. والواها که در دوره آشفتگی اوضاع فرانسه به قدرت رسیدند، به مرور به سه شاخه تقسیم شدند:
- شاخه مستقیم که با فرمانروایی فیلیپ پنجم آغاز شد و از ۱۳۲۸ تا ۱۴۹۸ میلادی بر فرانسه حکم راند. اوج قدرت والواها مربوط به همین دوره میباشد.
- شاخه والوا-اورلئان که تنها یک عضو آن – لویی دوازدهم (۱۴۹۸–۱۵۱۵) – به حکومت رسید.
- شاخه والوا-آنگولم که از ۱۵۱۵ تا ۱۵۷۴ قدرت را در دست داشت و سرانجام پس از دوره جنگهای مذهبی در فرانسه فروپاشید و جای خود را به خاندان بوربون داد.[1]
نخستین فرمانروایان والوا درگیر جنگ صد ساله با انگلستان بودند. این جنگ که در ابتدای سلطنت والواها (ابتدای قرن ۱۴ میلادی) آغاز شد، تا ۱۴۵۳ ادامه یافت. در این مدت، شاهان والوا با دو خطر مهم رو به رو بودند. نخست، پادشاهی انگلستان که بخش بزرگی از فرانسه را تصرف کرده بود و همچنین، فئودالهایی که با سوءاستفاده از کاهش قدرت شاه، در پی کسب نفوذ بیشتر بودند. این جنگ سرانجام در زمان شارل هفتم (۱۴۲۲–۱۴۶۱) با پیروزی فرانسویان خاتمه یافت. از آن پس شاهان والوا کوشیدند تا قدرت فئودالها را کاهش دهند؛ لذا، اختیارات مالیاتی و اعلام جنگ و صلح را از آنِ خود کردند و با افزایش توان نظامی، فئودالها را به حاشیه راندند.[2]
آغاز درگیریهای موسوم به جنگهای ایتالیا در اوایل قرن ۱۶ میلادی، باعث شروع رقابت تاریخی والواها با خاندان هابسبورگ شد. مسئله ای که بعدها به رقابت فرانسه و اتریش تبدیل شد و بخش مهمی از تاریخ معاصر اروپا را به خود اختصاص داد. رنسانس فرانسه نیز در زمان دو پادشاه والواها – آنری دوم و فرانسوای اول (۱۵۴۷–۱۵۵۹) – روی داد.[3]
جنگ صد ساله
این نبردها پس از مرگ شارل چهارم و پایان شاخهٔ اصلی دودمان کاپتی آغاز شد. چون هیچ وارث مذکری در شاخهٔ اصلی خاندان کاپتی نبود، ادوارد سوم، پادشاه انگلستان (که در عین حال خواهرزادهٔ شارل چهارم بود) مدعی تاج و تخت فرانسه شد. از سوی دیگر، اشراف فرانسه ترجیح دادند از فیلیپ ششم (که از شاخهٔ فرعی خاندان کاپتی و پسر شارل والوا و نوهٔ فیلیپ سوم بود) حمایت کنند. به این ترتیب، فیلیپ ششم به عنوان نخستین شاه دودمان والوا بر تخت فرانسه نشست.[4]
نبردهای میان خاندان والوا و خاندان پلانتاژنه (خاندان سلطنتی انگلستان در آن زمان)، به همراه دو دورهٔ صلح موقتی (در فاصلهٔ سالهای ۱۳۶۰–۱۳۶۹ و ۱۳۸۹–۱۴۱۵)، چندین نسل به طول انجامید و در نهایت در سال ۱۴۵۳ با پیروزی خاندان والوا و بیرون راندن انگلیسیها از خاک فرانسه به پایان رسید.[5]
به قدرت رسیدن بوربونها
وقوع جنگهای مذهبی در فرانسه (۱۵۶۲–۱۵۹۸) تیر خلاصی بر پیکره دولت والواها وارد آورد. این جنگها میان کاتولیکها– که دستگاههای دولتی در اختیار آنها بود – و پروتستانها رخ داد. سرانجام در سال ۱۵۷۴ آنری چهارم – رئیس خاندان بوربون – از دل جنگهای مذهبی کشور سر برآورد. خاندان والواها منقرض شد و بوربونها جای آن را گرفتند.[6]
فهرست پادشاهان والوآ در فرانسه
- ۱۳۵۰-۱۳۲۸: فیلیپ ششم، شناخته شده به خوشبخت
- ۱۳۶۴-۱۳۵۰: ژان دوم، شناخته شده به نیک
- ۱۳۸۰-۱۳۶۴: شارل پنجم، شناخته شده به خردمند
- ۱۴۲۲-۱۳۸۰: شارل ششم، شناخته شده به دوستداشتنی، در آینده به او لقب دیوانه دادند.
- ۱۴۶۱-۱۴۲۲: شارل هفتم، شناخته شده به پیروز
- ۱۴۸۳-۱۴۶۱: لوئی یازدهم، شناخته شده به عنکبوت جهانی
- ۱۴۹۸-۱۴۸۳: شارل هشتم، شناخته شده به مهربان
- ۱۵۱۵-۱۴۹۸: لوئی دوازدهم، شناخته شده به پدر ملت
- ۱۵۴۷-۱۵۱۵: فرانسوای یکم
- ۱۵۵۹-۱۵۴۷: آنری دوم
- ۱۵۶۰-۱۵۵۹: فرانسوای دوم
- ۱۵۶۳-۱۵۶۰: کاترین دو مدیچی (جانشین شاه)
- ۱۵۷۴-۱۵۶۰: شارل نهم
- ۱۵۸۹-۱۵۷۴: آنری سوم
دوک و دوشسهای بورگوندی
اینان فرزندان فیلیپ پسر شاه ژان دوم بودند که در دوکنشین بورگوندی فرمان میراندند:
شجرهنامه
فیلیپ سوم![]() r. 1270–1285 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
شارل والوا b. 1270, d. 1325 | Louis of Évreux b. 1276, d. 1319 | فیلیپ چهارم (فرانسه)![]() ![]() r. 1285–1314 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
فیلیپ ششم![]() r. 1328–50 | لویی دهم![]() ![]() r. 1314–16 | فیلیپ پنجم![]() ![]() r. 1316–22 | شارل چهارم![]() ![]() r. 1322–28 | ایزابلای فرانسه | ادوارد دوم (انگلستان)![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Philip of Évreux![]() b. 1306 | Joan II![]() b. 1312 | Joan III of Burgundy b. 1308 | ادوارد سوم انگلستان![]() b. 1312 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چارلز دوم (ناوار) b. 1332 | Philip of Burgundy b. 1323 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پانویس
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۴۹۲–۴۹۵.
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۴۹۹–۵۰۰.
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۶۲۸.
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۴۹۲.
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۴۹۳.
- اشپیلفوگل، تمدن مغرب زمین، ۶۲۸.
منابع
- اشپیلفوگل، جکسون جی. (۱۳۹۳). تمدن مغرب زمین. ترجمهٔ محمدحسین آریا. تهران: امیرکبیر.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «House of Valois». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ اوت ۲۰۱۸.