دوره الکتروضعیف

در کیهان‌شناسی فیزیکی، دوره الکتروضعیف، دورانی از تکامل جهان اولیه است که دمای جهان به اندازه‌ای بالا بود که نیروهای بنیادی الکترومغناطیس و برهمکنش هسته‌ای ضعیف با هم ادغام شوند و به شکل برهمکنش الکتروضعیف(GeV ۱۰۰ <) وجود داشته‌باشند. دوره الکتروضعیف از زمانی آغاز می‌شود که برهمکنش هسته‌ای قوی از برهمکنش هسته‌ای ضعیف جدا شد. برخی از کیهان‌شناسان این رویداد را بر آغاز دوره تورمی منطبق می‌دانند که تقریباً ۱۰-۳۶ ثانیه پس از مه‌بانگ رخ داد.[1][2][3] دیگران آغاز آن را تقریباً ۱۰-۳۲ پس از مه‌بانگ، وقتی انرژی پتانسیل میدان تورمی که باعث تورم جهان در دوره تورمی شد، آزاد شده‌بود و جهان را از یک پلاسمای داغ کوارک-گلوئون پرکرده‌بود.[4] بر همکنش ذرات در این مرحله به اندازه‌ای پرانرژی بود که میزان زیادی از ذرات عجیب مثل بوزون‌های دبلیو و زد و بوزون هیگز به وجود آیند. همچنانکه جهان منبسط و سرد شد، برهمکنش‌ها کم‌انرژی‌تر شدند و عمر جهان به ۱۰-۱۲ ثانیه رسید، تولید بوزون‌های زد و دبلیو متوقف شد و بوزون‌های زد و دبلیوی باقی‌مانده به سرعت واپاشی شدند و در دوره کوارک که پس از آن فرارسید، برهمکنش هسته‌ای ضعیف نیرویی با برد متوسط بود.

منابع

  1. Ryden B: "Introduction to Cosmology", pg. 196 Addison-Wesley 2003
  2. Allday, Jonathan (2002). Quarks, Leptons and the Big Bang. Taylor & Francis. p. 334. ISBN 978-0-7503-0806-9.
  3. Our Universe Part 6: Electroweak Epoch, Scientific Explorer
  4. Lecture 13: History of the Very Early Universe بایگانی‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, Dr. Balša Terzić, Northern Illinois Center for Accelerator and Detector Development
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.