رؤیای آدم مضحک

رؤیای آدم مضحک، (به روسی: Сон смешного человека, Son smeshnovo cheloveka)، یک داستان کوتاه از فیودور داستایوفسکی است که در سال ۱۸۷۷ نوشته شده‌است. داستان، افکار و تجربیات مردی را روایت می‌کند که در نظرش، هیچ چیز در دنیا ارزشی برایش ندارد. این داستان کوتاه، هنگام پرسه زدن راوی و شخصیت اصلی داستان، در خیابان‌های سن پترزبورگ شروع می‌شود و زاویه دید داستان از آغاز تا پایان آن، اول شخص مفرد (من) است. راوی داستان که تصمیم به خودکشی گرفته؛ به‌طور تصادفی با دخترک فقیری روبه‌رو می‌شود که از او برای کمک به مادر در حال مرگ خود درخواست یاری می‌کند. در جریان داستان، او به جای خودکشی می‌خوابد و به رؤیایی فرومی‌رود که با سفری به سیارهٔ دیگر و به فساد کشاندن آن جا در جریان رؤیا، در نهایت دیدگاه او نسبت به زندگی و جهان تغییر می‌کند و عشق به خود و دیگر انسان‌ها در وجود او زنده می‌شود. رؤیای آدم مضحک را می‌توان داوری و برداشت نهایی نویسنده دربارهٔ انسان دانست. نام این داستان، نام یک مجموعه داستان کوتاه از فیودور داستایوفسکی نیز هست. در ایران، ترجمه این داستان کوتاه، در یک مجموعه داستان کوتاه از داستایوفسکی به همراه ترجمه شش داستان کوتاه دیگر از این نویسنده روس، به چاپ رسیده و با نام رؤیای آدم مضحک منتشر شده است.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.