رابرت گاسکوین-سسیل
رابرت آرتور تالبوت گسکوین-سیسل (به انگلیسی: Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil) سومین مارکیز سالزبری با نام لرد رابرت سیسل یا ویسکنت کرانبورن نیز شناخته میشد. دولتمرد اهل بریتانیا از حزب محافظه کار (بریتانیا) و نخست وزیر این کشور برای سه دوره بود. وی جمعاً سیزده سال در این مقام بوده است؛ و اولین نخست وزیر بریتانیا در قرن بیستم است.
The Most Honourable The Marquess of Salisbury KG GCVO PC FRS | |
---|---|
نخستوزیر بریتانیا | |
مشغول به کار ۲۵ ژوئن ۱۸۹۵ – ۱۱ ژوئیه ۱۹۰۲ | |
پادشاه | ملکه ویکتوریا ادوارد هفتم |
پس از | آرچیبالد پریمروز |
پیش از | آرتور بالفور |
مشغول به کار ۲۵ ژوئیه ۱۸۸۶ – ۱۱ اوت ۱۸۹۲ | |
پادشاه | ویکتوریا |
پس از | ویلیام اوارت گلدستون |
پیش از | ویلیام اوارت گلدستون |
مشغول به کار ۲۳ ژوئن ۱۸۸۵ – ۲۸ ژانویه ۱۸۸۶ | |
پادشاه | ویکتوریا |
پس از | ویلیام اوارت گلدستون |
پیش از | ویلیام اوارت گلدستون |
Lord Privy Seal | |
مشغول به کار ۱۲ نوامبر ۱۹۰۰ – ۱۱ ژوئیه ۱۹۰۲ | |
پس از | The Viscount Cross |
پیش از | آرتور بالفور |
رهبر اپوزیسیون | |
مشغول به کار ۱۱ اوت ۱۸۹۲ – ۲۲ ژوئن ۱۸۹۵ | |
پادشاه | ویکتوریا |
نخستوزیر | ویلیام اوارت گلدستون The Earl of Rosebery |
پس از | ویلیام اوارت گلدستون |
پیش از | The Earl of Rosebery |
مشغول به کار ۲۸ ژانویه ۱۸۸۶ – ۲۰ ژوئیه ۱۸۸۶ | |
پادشاه | ویکتوریا |
نخستوزیر | ویلیام اوارت گلدستون |
پس از | ویلیام اوارت گلدستون |
پیش از | ویلیام اوارت گلدستون |
مشغول به کار مه ۱۸۸۱ – ۹ ژوئن ۱۸۸۵ | |
پادشاه | ویکتوریا |
نخستوزیر | ویلیام اوارت گلدستون |
پس از | بنجامین دیزرائیلی |
پیش از | ویلیام اوارت گلدستون |
وزیر مشاور در امور خارجه و مشترکالمنافع | |
مشغول به کار ۲۹ ژوئن ۱۸۹۵ – ۱۲ نوامبر ۱۹۰۰ | |
پس از | The Earl of Kimberley |
پیش از | The Marquess of Lansdowne |
مشغول به کار ۱۴ ژانویه ۱۸۸۷ – ۱۱ اوت ۱۸۹۲ | |
پس از | The Earl of Iddesleigh |
پیش از | The Earl of Rosebery |
مشغول به کار ۲۴ ژوئن ۱۸۸۵ – ۶ فوریه ۱۸۸۶ | |
پس از | The Earl Granville |
پیش از | The Earl of Rosebery |
مشغول به کار ۲ آوریل ۱۸۷۸ – ۲۸ آوریل ۱۸۸۰ | |
نخستوزیر | بنجامین دیزرائیلی |
پس از | The Earl of Derby |
پیش از | The Earl Granville |
Secretary of State for India | |
مشغول به کار ۲۱ فوریه ۱۸۷۴ – ۲ آوریل ۱۸۷۸ | |
نخستوزیر | بنجامین دیزرائیلی |
پس از | The Duke of Argyll |
پیش از | The Viscount Cranbrook |
مشغول به کار ۶ ژوئیه ۱۸۶۶ – ۸ مارس ۱۸۶۷ | |
نخستوزیر | ادوارد اسمیت دربی |
پس از | The Earl de Grey |
پیش از | Sir Stafford Northcote, Bt |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۳ فوریهٔ ۱۸۳۰ هاتفیلد، هرتفوردشر، بریتانیا |
درگذشته | ۲۲ اوت ۱۹۰۳ (۷۳ سال) هاتفیلد، هرتفوردشر، بریتانیا |
ملیت | بریتانیایی |
حزب سیاسی | حزب محافظهکار |
همسر(ان) | Georgina Alderson |
فرزندان | بئایریس، گوندولین، فانی، جیمز، ویلیام، رابرت، ادوارد، هیو |
محل تحصیل | Christ Church, Oxford |
دین | کلیسای انگلستان |
امضا |
لرد رابرت سیسل ابتدا در ۱۸۵۴ عضو مجلس عوام شد؛ و به عنوان دبیر دولت در امور هند در دولت محافظه کار لرد دربی در ۱۸۶۶و ۱۸۶۷ حضور داشت. در ۱۸۶۸ به دنبال مرگ پدر وارد مجلس لردها شد. در ۱۸۷۴ وقتی بنجامین دیزرائیلی کابینه تشکیل داد او به مقام دبیر اجرایی امور هند بازگشت. در ۱۸۷۸ وزیر خارجه شد و نقش رهبری در کنگره برلین را ایفا کرد با اینحال او نگاهی بدبینانه به سیاست طرفداری از عثمانی که به وسیله دیزرائیلی (نخست وزیر) اجرا میشد داشت.
بعد از شکست محافظه کاران در ۱۸۸۰ و مرگ دیزائیلی در سال بعد سالزبری به عنوان رهبر حزب محافظه کار در مجلس لردها بود و سر استافورد نورثکوت به عنوان رهبر حزب در مجلس عوام.
او به دنبال استعفای ویلیام اوارت گلدستون رهبر حزب لیبرال بریتانیا در ۱۸۸۵ نخست وزیر شد و تا سال بعد در این مقام بود وقتی گلدستون با لایحه خود مختاری ایرلند وارد صحنه شد سالیسوبوری به مخالفت برخاست و اتحادی با با لیبرالهای اتحاد خواه که از حزب لیبرال جدا شده بودند تشکیل داد و باعث شد او برنده انتخابات بعدی باشد به این ترتیب در مقام نخست وزیری باقیماند تا زمانی که لیبرالهای گلدستون ائتلافی با حزب ملیگرای ایرلند تشکیل دادند و در انتخابات ۱۸۹۲ بیشترین کرسی مجلس و ارا را بخود اختصاص دادند با این وجود لیبرالها در انتخابات ۱۸۹۵ شکست خوردند و سالزبری یک بار دیگر نخست وزیر شد و بریتانیا را در جنگ بوئر رهبری کرد همینطور به مبارزه با اتحادیهها پرداخت. او باز هم در انتخابات ۱۹۰۰ پیروز شد در ۱۹۰۲ مقامش را رها کرد و خواهرزادهاش آرتور بالفور نخست وزیر شد. سالزبری سال بعد درگذشت.